Tytuł oryginału

       NIGHT ROAD

      Wydawca

       Urszula Ruzik-Kulińska

      Redaktor prowadzący

       Iwona Denkiewicz

      Redakcja

       Jerzy Lewiński

      Korekta

       Justyna Kielniacz

       Krystyna Śliwa

      Copyright © 2011 by Kristin Hannah

       All rights reserved

       Copyright © for the Polish translation by Małgorzata Grabowska, 2014

      Wydawnictwo Świat Książki

       02-103 Warszawa, ul. Hankiewicza 2

      Warszawa 2020

      Księgarnia internetowa: swiatksiazki.pl

      Skład i łamanie

       Akces

      Dystrybucja

       Dressler Dublin Sp. z o.o.

       05-850 Ożarów Mazowiecki, ul. Poznańska 91

       e-mail: [email protected]

       tel. + 48 22 733 50 31/32

       www.dressler.com.pl

      ISBN 978-83-813-9571-7

      Skład wersji elektronicznej

       [email protected]

      Nie przeczę, że byłam nadopiekuńczą mamą. Chodziłam na wszystkie klasowe spotkania, zabawy, wycieczki, aż syn zaczął mnie prosić, ba, błagać, żebym została w domu. Teraz jest już dorosły, ukończył college, a ja mogę spojrzeć wstecz i wspomnieć nasze wspólne licealne lata z mądrością, którą nabywa się z czasem. Jego ostatni rok w liceum był bez wątpienia jednym z najbardziej stresujących w moim życiu, a zarazem jednym z najbardziej satysfakcjonujących. Gdy wracam do tamtych dni – a właśnie wspomnienia zainspirowały mnie do napisania tej powieści – przypominam sobie wiele wzlotów i upadków. Nie odstępuje mnie myśl, że miałam wielkie szczęście, żyjąc w bardzo ze sobą związanej, troskliwej społeczności, w której wspieraliśmy się nawzajem. A więc zdrowie mojego syna Tuckera i młodych ludzi, którzy tłumnie przepływali przez nasz dom, wypełniając go śmiechem. Wymienię choć niektórych: Ryan, Kris, Erik, Gabe, Andy, Marci, Whitney, Willie, Lauren, Angela i Anna. I zdrowie innych mam: naprawdę nie wiem, jak bym bez was przetrwała. Dziękuję, że zawsze byłyście przy mnie, wiedziałyście, kiedy pomóc, kiedy podsunąć margaritę, a kiedy wygarnąć prawdę prosto w oczy. Zdrowie Julie, Andy, Jill, Megan, Ann i Barbary. Na koniec z głębi serca wyrażam podziękowanie mężowi Benowi, który trwał wiernie u mego boku, dając mi odczuć na tysiąc sposobów, że w obowiązkach rodzicielskich, jak we wszystkim innym, jesteśmy drużyną. Dziękuję wam wszystkim.