W POPRZEDNIEJ CZĘŚCI

      W Bydgoszczy na osiedlu Kapuściska mieszkają Franciszka i Leon Trzeciakowie. W czasie okupacji niemieckiej stracili gospodarstwo, na którego terenie została wzniesiona fabryka. Z biegiem czasu przekształcono ją w Zakłady Chemiczne „Zachem”.

      Najstarszy syn Trzeciaków, Tymoteusz, jest żonaty z Elżbietą Wilimowską. Mężczyzna pracuje na eksponowanym stanowisku w Zachemie. Przyjaciel z dzieciństwa esbek Roman Dereń pomaga mu w uzyskaniu awansu na fotel dyrektora jednego z oddziałów. Niewierny swej połowicy Tymek lubi zakrapiane bankiety oraz nocne życie Bydgoszczy. Żona prowadzi dom i niemal samodzielnie wychowuje czwórkę dzieci. Doskwiera jej depresja. Pierworodny Wiesław jest nieformalnym przywódcą osiedlowych łobuziaków. Córka Maria niechętnie pomaga w wypełnianiu obowiązków domowych. Jedynym autorytetem dla małej jest babka Benedykta Wilimowska. Faworyzowana przez babcię i ojca dziewczynka wyrasta na egoistkę. Marysia wciąż toczy spory z młodszym bratem Jankiem – chłopiec uwielbia zabawę jej lalkami. Najmłodszą córką Trzeciaków jest kilkumiesięczna Hania.

      Drugi syn Franciszki to Kazimierz: z zawodu milicjant, żonaty z Ewą – niespełnioną gwiazdą estrady. Wspólnie wychowują dwójkę potomstwa. Roman wciąż namawia Kazika do wstąpienia w szeregi Służby Bezpieczeństwa, lecz mężczyzna uporczywie odmawia.

      Agata Kost jest młodszą siostrą Tymka i Kazimierza. Uczy języka polskiego w szkole podstawowej. Kobieta romansuje z Dereniem. Związek dobiega końca w momencie, gdy jej najmłodszy brat Eugeniusz przyłapuje kochanków na gorącym uczynku. Od tej pory Roman żywi nienawiść do chłopaka. Podczas wycieczki szkolnej Agata flirtuje z kolegą z pracy. Nauczyciele spuszczają z oczu swoich podopiecznych, co powoduje sytuację zagrożenia. Roman, który wciąż jest w zakochany w Kostowej, tuszuje w kuratorium sprawę zajścia z wycieczki. Nauczycielka postanawia zmienić pracę.

      Eugeniusz jest studentem. Opozycjonista wciąż wpada w tarapaty. Zamożni rodzice jego dziewczyny, Justyny Gaweł, sprzeciwiają się związkowi młodych. Uważają Trzeciaka za niegodnego ich córki. Parze wciąż depczą po piętach esbecy. Usiłują zniechęcić Justynę do Gienka. Gawłówna zachodzi w ciążę. Rodzice wyrzucają córkę z domu. Ciężarną przygarniają przyszli teściowie. Gienek dostaje wezwanie na Wojskową Komendę Uzupełnień. Przeraża go wizja służby wojskowej.

      Helena Wetlik jest starszą siostrą Franciszki. W czasie okupacji Niemcy rozstrzelali jej męża. Starszego syna zamknięto w obozie prewencyjnym w Łodzi, a młodszy Teofil został uprowadzony i wywieziony w głąb Trzeciej Rzeszy. Obydwaj chłopcy przepadli bez wieści. Mimo upływającego czasu matka nie ustaje w poszukiwaniach.

      Kiedy Tymoteusz podczas awantury podnosi rękę na żonę, kobieta nie wytrzymuje. Ucieka z domu i skacze z mostu do Brdy. Jest załamana, ponieważ na nikogo nie może liczyć w trudnych chwilach.

      SPIS TREŚCI

      W poprzedniej części

      Drzewo genealogiczne 1971 rok

      Prolog – Korale

      Rozdział 1 Chłodny nurt Brdy

      Rozdział 2 Bezsilność

      Rozdział 3 Na nowej drodze życia

      Rozdział 4 Ból dojrzewania

      Rozdział 5 Czas rozczarowań

      Rozdział 6 Lodowaty powiew

      Rozdział 7 Nadzieja

      Rozdział 8 Egzamin dojrzałości

      Rozdział 9 Cena marzeń

      Rozdział 10 Wiatr w oczy

      Rozdział 11 Koleje losu

      Rozdział 12 Czarny chleb i czarna kawa

      Epilog – Uciekinier

      Drzewo genealogiczne 1981 rok

      PROLOG

      Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj

      Kiedyś te kamienie drgną

      I polecą jak lawina

Przez noc, przez noc, przez noc[1]

[1] Fragment tekstu piosenki Psalm stojących w kolejce z repertuaru Krystyny Prońko. Słowa: Ernest Bryll, muzyka: Wojciech Trzciński.

      Korale

      – Nie znoszę czarnego koloru – westchnęła Justyna.

      Żarówka w przedpokoju dawała słabe

---

Скачать книгу