Nauka potwierdza – 3. Zbiór artykułów naukowych. Андрей Тихомиров
Читать онлайн книгу.
i dał Rebece; także i bratu jej i matce jej dał bogate dary. (Obdarowanie).
Rozdział 27: 15 i Rebeka wzięła bogatą szatę najstarszego syna swego Ezawa, który był w jej domu, i ubrała młodszego syna swego Jakuba; (Kamuflaż). 16 a ręce jego i gładką szyję jego pokryła skóra koźląt; (Kamuflaż). 27 podszedł i pocałował go. I poczuł zapach z jego szaty, pobłogosławił go i rzekł: Oto zapach z mojego syna, jak zapach z pola, które Bóg pobłogosławił. 28 niech Bóg da Ci z rosy niebieskiej i z Tuka ziemi, i mnóstwo chleba i wina; (błogosławieństwo przez oszustwo!).
Rozdział 28: 20 i Jakub złożył przysięgę, mówiąc: jeśli Bóg będzie ze mną i zachowa mnie na drodze, do której idę, i da mi chleb do jedzenia i ubrania, aby się ubrać, (ślub jest umową z kapłanem).
Rozdział 35: 2 I rzekł Jakub do swego domu i do wszystkich, którzy byli z nim: porzućcie bogów obcych, którzy są u was, i oczyśćcie się, i zmienicie wasze szaty; (musi być jeden Bóg, który będzie «przewodniczył»).
Rozdział 37: 3 Izrael kochał Józefa bardziej niż wszystkich swoich synów, ponieważ był synem jego starości – i uczynił mu kolorowe szaty. (Józef jest najmłodszym synem, to znaczy pasuje do prawa minorata. Wielobarwne ubrania oznaczały bogactwo, rodzaj wyboru dla czasów starożytnych, coś w rodzaju mody tamtych czasów. Wydalenie dzieci – w królestwie zwierząt często można zaobserwować wydalenie starszych młodych przez samice z noworodkami, odbywa się to w celu zachowania życia noworodka i karmienia go, a także samica karmiąca noworodka nie dąży do krycia, nie rozwija miesiączki, obserwuje się to u ludzi (często zwierzęta zjadają lub zakopują łożysko, aby drapieżniki nie przychodziły na zapach i nie zjadały młodych, zgodnie ze starożytnym afrykańskim zwyczajem niektórych ludów, w tym została pochowana wraz ze zmarłym w kanopie). W starożytnej Rosji małżeństwo grupowe stanowiło formę życia rodzinnego, w którym kobieta i mężczyzna z tego samego rodzaju tworzyli przez pewien czas monogamiczną rodzinę. Żyli jako mąż i żona tylko tyle, ile potrzeba, aby mieć dzieci i wychowywać je do około trzeciego roku życia. Od tego momentu matka poświęcała dziecku mniej uwagi, ponieważ uważano je za wystarczająco duże, aby wykonywać różnorodne prace. Kobieta mogła już urodzić drugie dziecko, więc albo przedłużyła związek ze swoim byłym małżonkiem, albo przeniosła się do innego mężczyzny. Starszy musi sam zorganizować swoje życie. Człowiek ma takie zjawisko – w rosyjskich bajkach starsi bracia są zawsze przebiegli, a najmłodsi są «dobrzy», w Niemczech przez długi czas utrzymywał się zwyczaj, gdy starsze dzieci opuszczały Dom i same organizowały swoje życie. To – prawo minorata, starożytny system dziedziczenia majątku Młodszego w rodzinie, został zastąpiony prawem majoratu-prawem dziedziczenia starszego z spadkobierców, miał na celu zachowanie i wzmocnienie dużej własności ziemskiej). 23 gdy Józef przyszedł do braci swoich, zdjęli z Józefa szatę jego, szatę różnobarwną, która była na nim, (szata była najwyraźniej droga).
24 i zabrali go, i wrzucili go do fosy; a fosa była pusta; wody w niej nie było. (Zemsta braci).
25 i usiedli, aby zjeść chleb, a spojrzawszy, ujrzeli, oto karawana Izmaelitów idzie z Gileadu, a wielbłądy ich niosą styraksę, balsam i kadzidło: idą, aby zabrać to do Egiptu. (Karawana handlowa. W manipulacjach religijnych szeroko stosowane są efekty aromatyczne – ustalanie wpływu za pomocą zapachów i palenia (mirra, Smyrna, kadzidło itp.). Naukowo udowodniono, że kadzidło zawiera octan incensolu i jest lekarstwem na depresję i działa przeciwdepresyjnie. Balsamy – z greckiego-aromatyczna Żywica, naturalne substancje, które zawierają olejki eteryczne i rozpuszczone w nich żywice, aromatyczne i inne związki. Styraksa (po grecku, po hebrajsku – nataf-drzewo lub krzew, brązowo-czerwona Żywica tego drzewa była używana w medycynie i kosmetykach, starożytni Izraelici używali tej żywicy podczas palenia w namiotach).
26 I rzekł Judasz do braci swoich: cóż dobrego, jeśli zabijemy brata naszego i ukryjemy jego krew? (Judasz przeciwko zabiciu brata).
27 Chodźmy, sprzedajmy go Izmaeltom, a ręce nasze niech nie będą na nim; albowiem on jest bratem naszym, ciałem naszym. Bracia go posłuchali (lepiej sprzedać Józefa).
28 A gdy przechodzili Kupcy Midiamscy, wyciągnęli Józefa z fosy i sprzedali Józefa Izmaeltom za dwadzieścia srebrników; a zabrali Józefa do Egiptu. (Józef sprzedany do Egiptu. Srebrenik-moneta żydowska).
29 A Ruben przyszedł znowu do fosy; a oto nie ma Józefa w fosie. I rozdarł swoje szaty (rozdarcie szat jest starożytnym zwyczajem zadawania sobie pewnych szkód).
30 i wrócił do braci swoich, I rzekł: nie ma chłopca, a ja, dokąd pójdę? (Reuben wczuwa się w Józefa).
31 i wzięli szatę Józefa, i zabili kozę, i obmywali szatę krwią; (inscenizacja).
32 I posłali kolorowe szaty, i przynieśli do ojca swego, i rzekli: znaleźliśmy to; zobacz, czy twój syn jest tym szatem, czy nie. (Oszustwo ojca).
33 poznał ją i rzekł: [To] jest szata mojego syna; zjadła go drapieżna bestia; słusznie, rozerwał Józef. (Jakub uwierzył w oszustwo).
34 Tedy rozerwał Jakub szaty swoje, i włożył wór na lędźwie swoje, i opłakiwał syna swego przez wiele dni. (Wór lub vlasyanitsa-deryuga, odzież z grubej tkaniny).
35 I zebrali się wszyscy synowie jego i wszystkie córki jego, aby go pocieszyć; ale nie chciał się pocieszyć i rzekł: ze smutkiem zstąpię do syna mego do zaświatów. Tak opłakiwał go jego ojciec. (Opłakiwanie pojawia się w starożytności. Żałoba – zgodnie z regułą Taliona, żal, szaty żałobne, welon, płacz kobiet (żałobnicy) to wszystkie sposoby wywoływania litości dla żałobnika, sposoby wywoływania smutku, żalu, wyrzutów sumienia. Mężczyzna w żalu bije się w klatkę piersiową, rozrywa włosy, odmawia jedzenia, próbując w ten sposób ukarać siebie i uniknąć zbliżającej się wiecznej kary lub osłabić karę, której oczekuje za śmierć bliskiej osoby).
Rozdział 38: 14 i zdjęła z siebie szatę swego wdowieństwa, przykryła się zasłoną i zamknęła się, usiadła przy bramie Enaima, która jest na drodze do Famny. Bo widziała, że Szela wyrosła i nie została mu dana za żonę. (Specjalne ubrania istniały w starożytności na żałobę, w różnych krajach inny-kolor żałobny w Europie-czarny, w Chinach-biały).
15 i ujrzał ją Judasz, i poczuł ją za nierządnicę, bo zakryła twarz swoją. (Zakryta twarz kobiety najwyraźniej oznaczała otwarcie dolnej części ciała dla chętnych).
16 odwrócił się do niej i rzekł: wejdę do ciebie. Bo nie wiedział, że to jego synowa. Powiedziała: co mi dasz, jeśli do mnie wejdziesz? (Prostytucja, jeden z najstarszych zawodów).
17 rzekł: wyślę ci koźlę ze stada. Powiedziała: Czy dasz mi kaucję, Kiedy wyślesz? (Potrzebujesz kaucji, bo oszukasz).
18 on rzekł: jaki dać ci zastaw? Rzekła: pieczęć twoja, i zabandażuj twoja, i Laska twoja, która jest w twojej dłoni. I dał jej i wszedł do niej; i poczęła od niego. (Pojawiła się także ciąża).
19 i wstała, poszła, zdjęła z siebie zasłonę swoją i ubrała się w szatę wdowieństwa swego. (Znowu Wdowa).
20 a Juda posłał koźlę przez swego przyjaciela Odollamitę, aby wziął zastaw z ręki kobiety, ale nie znalazł jej. (Zapłata).
21 i zapytał mieszkańców tego miejsca, mówiąc: Gdzie jest nierządnica, która była w Enaim przy drodze? Ale oni powiedzieli: nie było tu nierządnicy. (Wyjaśnienie).
Rozdział 39: 12 chwyciła go za jego szatę i rzekła: połóż się ze mną. Ale on, zostawiając swoje ubranie w jej rękach, pobiegł i wybiegł. (Kobieta przygotowuje kawał).
13 a ona, ujrzawszy,