Маҷмӯаи фантастикаи илмии муосир. Пермь 2023. Владимир Фролов
Читать онлайн книгу.
онҳо оҳиста суруд мехонданд ва бо шиорҳо дар як қатори параллел мерафтанд. Бале, бале, дар фазо, дар рафти параллелй. Дар субҳи офтобӣ, тасвир аҷиб менамуд! Вай бодиккат нигох карда, болхои одамонро дид – хафт нафар буд. – Бале, инҳо фариштагонанд! – хитоб кард Артур ва шитофт, ки ҳама чизро ба камераи видеоӣ сабт кунад, ҳангоми занг задан ба ҳамкорон. Тамоми ҳайати киштӣ фариштаҳоро диданд. Дар нимаи моҳи марти замони заминӣ, замони Рӯзи бузург буд ва ҳама якҷоя аз дидани худ шодӣ карда, ба сурудани ҳамду санои Худо шурӯъ карданд. Албатта, на ҳама дар киштӣ масеҳӣ буданд, аммо як гурӯҳи хурди олимон, атеистҳои устухоншуда ногаҳон аз воситаҳои импровизатсия салиб сохта, ба гарданашон овезон карданд. Дидори фариштагон тақрибан панҷ дақиқа буд ва ҳама чиз ба навор гирифта шудааст, ҳатто сурудҳои онҳо ба навор гирифта шудааст. Хамин тавр, мохи дар мадори Замин истодани киштй ба охир мерасид. Дар пеш тачрибахои бисьёре буданд, вале ин хеле «космикй» бо хости Офаридгор дар ёди мардум абадй монд!
ТАРБИЯИ БУИ ФИКРХО
Вақте ки профессор Артур Столз ҳанӯз донишҷӯ буд, онҳо ҳамчун донишҷӯ бозӣ карданро дӯст медоштанд. Онхо хангоми савори автобус аз руи чехра, сару либос, рафтору гуфтор ва бисьёр аломатхои дигар касбу кори одамонро ба худ мегирифтанд. Нафакахурро аз студентон фарк кардан осон буд, вале духтурро аз муаллим фарк кардан хеле душвор буд – охир, хардуи онхо ходимони илманд, танхо бо онхо сухбат кардан, ки ин бо коидахои кооперация манъ карда шудааст. бозӣ. Хангоме, ки дар автобус студентон ва чанде аз онхо на бештар аз 3—4 нафар буданд, кайд мекарданд ва дар истгохи зарурй фуромада, ба якдигар кайд мекарданд. Бисёр монандӣ вуҷуд дошт. Ва касе, ки бештар бозӣ кардааст, ғолиб дониста мешуд.
Масалан, ҳарбиён ва милисаҳо ба осонӣ тахмин карда мешуданд – осори рӯҳонӣ дар чеҳраи сахтгиронаи онҳо дар бораи худ нақл мекард. Ваќт гузашт ва насли ояндаи донишљўёни физика ин бозиро ба дигар донишљўён гузаронид. Дар солҳои 2000-ум компютер, яъне зеҳни сунъӣ ба бозӣ пайваст карда шуд. Дар намуди зоҳирӣ, гаштугузор, зеҳни сунъӣ дар байни ҷараёни мусофирон авбошону террористонро меҷуст. Фоизи тахмин ба 80 фоиз расид ва ин фоизи калон аст. Аммо аз ҳама бештар дар симбиози компютер ва шахс тахмин карда мешавад. Мард дид, ки он чизеро, ки мошин дида наметавонад – ин осори маънавиёт дар симои одам аст. Ин тавассути амалияи дуо, рафтан ба хидмат дар калисои православӣ, риояи муқаддасоти калисо ба даст омад. Ва ҳоло, ки дар соли панҷуми охирини таҳсил таҳсил мекунанд, донишҷӯён аллакай ҳис мекарданд, ки чӣ тавре ки мегӯянд, тамоми мусофирони метро, автобусҳо, ҳамсафарони ҳамсафари мошинро дар дохили мошин ҳис мекарданд… Бояд гуфт, ки донишҷӯёни аз ҷиҳати рӯҳонӣ пешрафта чӣ истифода мекарданд. ворид шудан ба олами эҳсосии ботинии шахсро бо ин тарзи «эътироф» кардани иттилооти роҳибон, низомии касбӣ, судяҳо меноманд.
Аммо ҷаҳон дар ҳоли рушд буд, пешрафт дар технологияи компютерӣ буд ва зуд пеш мерафт. Соли 2010 бо шиддати андешаи оператор компютер аллакай бе сим идора карда мешуд.