Италия в Сарматии. Пути Ренессанса в Восточной Европе. Марина Дмитриева
Читать онлайн книгу.
D. Die italienischen Einwanderer in Kraków und ihr Einfluß auf die polnischen Wirtschaftbeziehungen zu österreichischen und deutschen Städten im 16. Jahrhundert. S. 116–117.
113
Ptaśnik J. Z dziejow kultury włoskiego Krakowa // Rocznik Krakowski. 1905. № 9. S. 26–39.
114
Ibid. S. 38.
115
Friedrich K. Cives Cracoviae: Bürgertum im frühneuzeitlichen Krakau zwischen Stadtpatriotismus und nationaler Pluralität // Krakau, Prag und Wien. Funktionen von Metropolen im frühmodernen Staat / Hg. v. Marina Dmitrieva und Karen Lambrecht. Stuttgart, 2000. S. 143–161, здесь S. 147; Obuchowska H. Udział Krakowa w handlu zagranicznym Rzeczpospolitej w pierwszych latach XVII wieku. Wrocław; Warszawa, 1981. S. 82, 93; Belzyt L. Krakau und Prag zwischen 14. und 17. Jahrhundert. Vergleichende Studien zur Sozial-, Kultur- und Wirtschaftsgeschichte ostmitteleuropäischer Metropolen. Toruń, 2003. S. 104, 130, 140; Id.: Kraków i Praga około 1600 roku. Toruń, 1999.
116
Ptaśnik J. Z dziejow kultury włoskiego Krakowa. S. 40–69 (глава «Почта»).
117
Friedrich K. Cives Cracoviae: Bürgertum im frühneuzeitlichen Krakau zwischen Stadtpatriotismus und nationaler Pluralität. S. 147.
118
Kronika mieszczanina krakowskiego z lat 1575–1595 / Hg. v. Henryk Barycz. Kraków, 1930. S. 12.
119
Семье Монтелупи принадлежало три дома на Рыночной площади и дворец в Клепарже. Дома на Рынке принадлежали также Андрея Челлари и Луке дель Паче. Всего там жило 17 итальянских семей (Vgl. Belzyt. Krakau und Prag zwischen 14. und 17. Jahrhundert. S. 104, 130, 140; Quirini-PopławskaD. Działalność Sebastiana Montepupiego w Krakowie w drugiej połowie XVI wieku. Kraków, 1980).
120
Białostocki J. Jan Zamoyski klientem Domenica Tintoretta // Biuletyn Historii Sztuki. 1954. № 16. S. 3–66.
121
Ptaśnik J. Z dziejow kultury włoskiego Krakowa. S. 75–89.
122
Капелла Мышковских в Доминиканской церкви в Кракове возникала в 1602–1614 годах и напоминает по структуре гробницу Монтелупи. Капелла Фирлеев в Бейсце была создана в мастерской Санти Гуччи в 1594–1600 годах.
123
См.: Belzyt L. Krakau und Prag zwischen 14. und 17. Jahrhundert.
124
Quirini-Popławska D. Działalność Włochów w Polsce w I połowie XVI wieku na dworze królewskim, w dyplomacji i hierarchii kościelnej. S. 41f.
125
Ibid. S. 92, 109.
126
Ibid. S. 24.
127
Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor in Italy and Poland. Pennsylvania, 1998, Textteil. Bd. 1–2. Р. 116; Cracovia artificum 1501–1550. Pt. 3. 1948. Docs. 1279, 1281, 1317, 1334, 1339.
128
Friedrich K. Cives Cracoviae: Bürgertum im frühneuzeitlichen Krakau zwischen Stadtpatriotismus und nationaler Pluralität. S. 147; Ptaśnik J. Włoski Kraków za Kazimierza Wielkiego i Władysława. S. 68f.
129
Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 90.
130
Komornicki S.S. Berrecci // PSB. Kraków, 1935. T. 1. S. 467–469.
131
Sokolowski M. Die italienischen Künstler der Renaissance in Krakau // Repertorium für Kunstwissenschaft. Berlin; Stuttgart, 1885. Bd. 8. S. 411–423, здесь S. 412f.
132
Ptaśnik J. Z dziejow kultury włoskiego Krakowa. S. 16.
133
Fischinger A. Santi Gucci. Architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku. Kraków, 1969. S. 11.
134
Kalinowski L. Padovano // PSB. Wrocław; Warszawa; Kraków, 1980. T. 25. S. 8–10.
135
Franaszek A., Przybyszewski B. Kaplica Zygmuntowska. Materiały źródłowe 1516–1977. S. 6.
136
Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 28.
137
О роли архитектора см.: Bartetzky A. Das Bild des Baumeisters der «Deutschen Renaissance» in der Kunstgeschichte // Die Baumeister der «Deutschen Renaissance». Ein Mythos der Kunstgeschichte? / Hg. v. Dems. Beucha, 2004. S. 7–16.
138
Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 29.
139
Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 30.
140
Ibid. S. 133.
141
Ibid. S. 35f.
142
Ibid. S. 131.
143
Ibid. S. 164.
144
Sinko K. Hieronim Canavesi // Rocznik Krakowski. 1936. № 27. S. 129–176; Idem. Canavesi // PSB. Kraków, 1937. T. 3. S. 199f.
145
Шульц сомневается в том, что Падовано был членом цеха: Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor