---

Скачать книгу

---

nienawiści do siebie i rywalizacji, gotowe stanąć do walki o tego pierrota93, którego by ciemny powiew nocy przywiał na okno. Ach! jak mało wymagały one od rzeczywistości. Miały wszystko na sobie, miały nadmiar wszystkiego w sobie. Ach! byłby im wystarczył pierrot wypchany trocinami, jedno-dwa słowa, na które od dawna czekały, by móc wpaść w swą rolę z dawna przygotowaną, z dawna tłoczącą się na usta, pełną słodkiej i strasznej goryczy, ponoszącą dziko, jak stronice romansu połykane nocą wraz ze łzami ronionymi na wypieki lic.

      Podczas jednej ze swych wędrówek wieczornych po mieszkaniu, przedsiębranych pod nieobecność Adeli, natknął się mój ojciec na ten cichy seans wieczorny. Przez chwilę stał w ciemnych drzwiach przyległego pokoju, z lampą w ręku, oczarowany sceną pełną gorączki i wypieków, tą idyllą94 z pudru, kolorowej bibułki i atropiny95, której jako tło pełne znaczenia podłożona była noc zimowa, oddychająca wśród wzdętych firanek okna. Nakładając okulary, zbliżył się w paru krokach i obszedł dookoła dziewczęta, oświecając je podniesioną w ręku lampą. Przeciąg z otwartych drzwi podniósł firanki u okna, panienki dawały się oglądać, kręcąc się w biodrach, polśniewając emalią oczu, lakiem96 skrzypiących pantofelków, sprzączkami podwiązek pod wzdętą od wiatru sukienką; szmatki jęły97 umykać po podłodze, jak szczury, ku uchylonym drzwiom ciemnego pokoju, a ojciec mój przyglądał się uważnie prychającym osóbkom, szepcąc półgłosem: – Genus avium98… jeśli się nie mylę, scansores99 albo pistacci100… w najwyższym stopniu godne uwagi.

      Przypadkowe to spotkanie stało się początkiem całej serii seansów, podczas których ojciec mój zdołał rychło oczarować obie panienki urokiem swej przedziwnej osobistości. Odpłacając się za pełną galanterii i dowcipu konwersację, którą zapełniał im pustkę wieczorów – dziewczęta pozwalały zapalonemu badaczowi studiować strukturę swych szczupłych i tandetnych ciałek. Działo się to w toku konwersacji, z powagą i wytwornością, która najryzykowniejszym punktom tych badań odbierała dwuznaczny charakter. Odsuwając pończoszkę z kolana Pauliny i studiując rozmiłowanymi oczyma zwięzłą i szlachetną strukturę przegubu, ojciec mój mówił: – Jakże pełna uroku i jak szczęśliwa jest forma bytu, którą panie obrały. Jakże piękna i prosta jest teza, którą dano wam swym życiem ujawnić. Lecz za to z jakim mistrzostwem, z jaką finezją wywiązują się panie z tego zadania. Gdybym, odrzucając respekt przed Stwórcą, chciał się zabawić w krytykę stworzenia, wołałbym: – mniej treści, więcej formy! Ach, jak by ulżył światu ten ubytek treści. Więcej skromności w zamierzeniach, więcej wstrzemięźliwości w pretensjach – panowie demiurdzy101

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Pomona (mit. rzym.) – bogini urodzaju. [przypis edytorski]

      2

      rozżagwiony – płonący; od żagiew – kawał płonącego drewna. [przypis edytorski]

      3

      wegetatywny – tu: roślinny. [przypis edytorski]

      4

      telluryczny – odnoszący się do Ziemi. [przypis edytorski]

      5

      ingrediencja (z łac.) – składnik. [przypis edytorski]

      6

      trotuar – chodnik. [przypis edytorski]

      7

      bakchiczny (mit. rzym.) – związany z Bachusem, bogiem wina. [przypis edytorski]

      8

      filigran – ornament z cienkich drucików. [przypis edytorski]

      9

      gobelin – tkanina dekoracyjna przedstawiająca jakąś scenę na podobieństwo obrazu. [przypis edytorski]

      10

      sztukator – rzemieślnik wyrabiający sztukaterie, zdobienia ścian i sklepień wykonane z gipsu lub stiuku. [przypis edytorski]

      11

      glazura – typ szkliwa służącego do pokrywania wyrobów ceramicznych. [przypis edytorski]

      12

      hieroglify – rodzj starożytnego pisma obrazkowego. [przypis edytorski]

      13

      osiołek samarytanina – fragment odnosi się do przypowieści o dobrym Samarytaninie, który jako jedyny zaopiekował się pobitym Żydem, pomimo napięć religijnych i etnicznych dzielących ówcześnie obie nacje. [przypis edytorski]

      14

      szabas – żydowski dzień święty, wypadający w sobotę, poświęcany odpoczynkowi i modlitwie, w którym nie wolno pracować. [przypis edytorski]

      15

      decorum – zasada dostosowania formy utworu do jego treści. [przypis edytorski]

      16

      rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

      17

      elephantiasis a. słoniowacizna – choroba polegająca na patologicznym zgrubieniu nóg i krocza. [przypis edytorski]

      18

      korpulencja – otyłość. [przypis edytorski]

      19

      perkal – tanie, cienkie płótno bawełniane. [przypis edytorski]

      20

      bodiak (reg.) – gatunek ostu. [przypis edytorski]

      21

      pałuba

---

Скачать книгу