Powieści fantastyczne. Эрнст Гофман
Читать онлайн книгу.
edytorski]
26
poncz – słodki napój z soku owocowego, wody i alkoholu. [przypis edytorski]
27
crudele (wł.) – okrutny. [przypis edytorski]
28
Non mi dir’, bell’ idol mio – recitativo accompagnato, akt drugi Don Juana. [przypis edytorski]
29
antrakt – przerwa między jednym a drugim aktem w sztuce teatralnej, operze, koncercie. [przypis edytorski]
30
Christoph Willibald Ritter von Gluck (1714–1787) – niemiecki kompozytor okresu klasycyzmu. [przypis edytorski]
31
referendarz (daw.) – urzędnik średniej rangi. [przypis edytorski]
32
gryzetka (daw.) – młoda pracownica domu mody. [przypis edytorski]
33
modniarka – osoba wyrabiająca damskie kapelusze. [przypis edytorski]
34
Ogród Zoologiczny – tu: Tiergarten, park w śródmieściu Berlina. [przypis edytorski]
35
jenerałbas, dziś generałbas (muz.) – basso continuo; tu: instrument grający akompaniament w niskiej tonacji. [przypis edytorski]
36
uwertura (muz., fr. ouverture: otwarcie) – instrumentalny utwór rozpoczynający operę lub koncert. [przypis edytorski]
37
Ifigenia w Aulidzie – opera Christopha Willibalda Glucka, o libretcie inspirowanym tragedią Eurypidesa w V w. p.n.e. [przypis edytorski]
38
andante (muz., wł.: idąc) – tempo wykonania utworu muzycznego: z prędkością spokojnego kroku. [przypis edytorski]
39
kapelmistrz – dyrygent. [przypis edytorski]
40
allegro (muz., wł.: radośnie) – tempo wykonywania utworu w muzyce: wesoło, żywo. [przypis edytorski]
41
fibry (daw.) – włókna, nerwy. [przypis edytorski]
42
tutti (muz., wł.: wszyscy) – fragment utworu, gdzie grają jednocześnie wszystkie instrumenty. [przypis edytorski]
43
unisono (muz., wł.: jednym dźwiękiem) – moment w utworze, kiedy wszystkie instrumenty grają ten sam dźwięk. [przypis edytorski]
44
Ifigenia w Taurydzie – opera Christopha Willibalda Glucka. [przypis edytorski]
45
gędzić (daw.) – grać. [przypis edytorski]
46
Alcyna – czarownica, królowa wyspy z opery Georga Friedricha Händla. [przypis edytorski]
47
trójdźwięk (muz.) – prosty, melodyjny akord, składający się z trzech dźwięków odległych o siebie o tercję. [przypis edytorski]
48
Psyche (mit. gr.) – personifikacja duszy ludzkiej. [przypis edytorski]
49
larwa (daw.) – maska, zjawa, upiór. [przypis edytorski]
50
ton główny (muz.) – pierwszy stopień gamy. [przypis edytorski]
51
kwinta – interwał prosty zawarty między pięcioma kolejnymi stopniami skali muzycznej; kwinta czysta liczy siedem półtonów. [przypis edytorski]
52
tercja – interwał prosty liczący 3 lub 4 półtony. [przypis edytorski]
53
Brama Brandenburska – zabytkowa budowla w Berlinie, jeden z charakterystycznych punktów miasta. [przypis edytorski]
54
Orkus (mit. rzym.) – demon śmierci. [przypis edytorski]
55
Don Juan – Don Giovanni, opera Wolfganga Amadeusza Mozarta na podstawie sztuki Moliera Don Juan. [przypis edytorski]
56
prestissimo (muz., wł.) – tempo w muzyce: bardzo szybko. [przypis edytorski]
57
Wolfgang Amadeusz Mozart – austriacki kompozytor, żył w latach 1756–1791. [przypis edytorski]
58
Friedrichstrasse – ulica w centrum Berlina. [przypis edytorski]
59
Armida – opera Christopha Willibalda Glucka z 1777 roku. [przypis edytorski]
60
maestoso (muz., wł.) – tempo w muzyce: majestatycznie. [przypis edytorski]
61
dominanta (muz.) – piąty stopień gamy. [przypis edytorski]
62
recitativo (muz., wł.) – recytatyw, melodeklamacja na tle muzycznym, element opery. [przypis edytorski]
63
Tiergarten – jeden z sześciu okręgów Mitte, pierwszej dzielnicy Berlina; także: park miejski w tej dzielnicy. [przypis edytorski]
64
Orfeo – Orfeusz i Eurydyka, opera Christopha Willibalda Glucka z 1762 roku. [przypis edytorski]
65
Alcesta – opera Christopha Willibalda Glucka z 1767 roku. [przypis edytorski]
66
klawikord – klawiszowy instrument strunowy. [przypis edytorski]
67
tempo di marcia (muz., wł) – w tempie marsza. [przypis edytorski]
68
melizmat