Бабалардын баяны 2. Кадыр Абакиров
Читать онлайн книгу.узун далдагай.
Жоболоңго бет келип,
Жоого кирген тартынбай.
Жекеге чыгып көп жолу,
Аңтара сайып таштаган.
Кандай баатыр болсо да,
Качырып тик барган.
Көк асаба туу алып,
Көпчүлүк жолду баштаган.
Журтту жоого алдырбай,
Элин коргоп тың жүрдү.
Жеңилбес баатыр аталып,
Жергеге болгон сүйкүмдүү
Долон бий аскер курады,
Колуна алып куралды.
Ысык Көл, Нарын тарабында,
Чоң согуш болуп кайтада,
Айсыз түн кез келсе,
Бир изин жаза баспаган.
Жакын болуп баатырга,
Жаныбарым акылман.
Келишимдүү жарыктык.
Маңдайында шамы бар.
Ата баба колдогон,
Капталында канат бар.
Долон бийдин Кара аты,
Кара жорго бар эле,
Ок тийип ат сулады,
Ошол ат өлгөн тоо,
Кара Жорго аталып.
Жебе ноёндун аскерлери
Бийдин элин куугундап,
Оргочор деген кыраан баатыр,
Монголдор менен кармашта,
Чырмалып катуу азапка,
Ысык Көлдө каза болду,
Анын сөөгү ардакталып,
Ошол жерге коюулду.
Ошол баатыр коюлган жер,
«Оргочор»– болуп аталды.
Оргочордун уулу Окторкой,
Да бир жерде каза тапты.
Окторкой өлгөн ал жерди,
«Окторкой» -деп аташты.
Эң байыркы ата салты.
Аялдар кошок кошушуп,
Эскерип ошол баатырды.
Абалап учуп асманга,
Айдыңдуу болуп арбагы.
Артында заты жазылып,
Ардакталып аты калып.
Байыркынын чыгармасы,
Ата баба санжырасы,
Дал ошондой айтылды,
Абалкынын баяндары,
Карылардан кептер бар,
Калыс айткан сөздөр бар.
Жазмаларда жазылган,
Сызууларда сызылган,
Жомогубу, же жазмабы,
Жаратып бир чыгарманы,
Байыркыдан кеп калган,
Дал ушундай айтылган,
Бир карыя айтты эле,
Дал ушунай баянды.
Кеп козгоп токтобой,
Кетип калган аянды.
Балким бардыр чындыгы,
Аңтарып ким көрүптүр,
Артта калган кылымды.
Ээ…ээй байыркынын жомогу,
Төгүн менен иши жок,
Көрүп келген киши жок.
Бүгүн турган эртең жок,
Эчтеме менен иши жок.
Монголдор менен кармашта,
Ошол куугун салгылашта,
Качып келет кыргыз журту,
Долон бийдин кошууну,
Көптүк кылып монголдор,
Алардын жолун тороду.
Долонбий деген чоң баатыр,
Журтуна сыймык ал багаар,
Монголдор менен кармашта,
Кадимки ыйык баатырча,
Каза тапты, ок тийип,
Казанагы оюулган,
Аруу сөөгү коюулган,
Калдайган тоонун бооруна.
Каркырадай жол улап,
Келгис болгон убактар.
Кербен болуп токтобой,
Кетип