Ik weet het niet. Nelly Claeys
Читать онлайн книгу.
zonlicht zou een hinder zijn.
‘k Zou een versteende ruiker zijn.
Een diepzeeduiker
in een modderplas
als jij er niet was.
Als jij er niet was,
‘k zou bijten en gebeten zijn.
‘Waarom’ zou ik vergeten zijn
en als de koorts zou over zijn
zou ‘k voor een lied nog dover zijn
dan mijn regenjas,
als jij er niet was.
Als jij er niet was
dan zou mijn land verzopen zijn
en mij een angst bekropen zijn.
‘k Zou een skelet van honger zijn
tot verder gaan gedwongen zijn
zonder kompas,
als jij er niet was.
08.06.1987
Bert gaat een paar dagen naar zijn familie. Remi Doré komt op bezoek. Hij jammert aan een stuk door over zijn eenzaam verblijf op een kamertje waar hij op zijn piano vreugdeloos zijn muzieklessen zit te oefenen. “Zo zet je je vingers en zo houd je je polsen en met die vinger sla je de sol aan en met die de mi…” Ik onderdruk een geeuw. ‘s Avonds wordt hij weer zwaarmoedig. Hij wil meer van mij dan ik hem geven kan. Ik zeg: “Zoek een vrouw, gaaf van leden en vijftien jaar jonger dan ik ben. Bovendien, ik wil mijn leven met Bert voor niets en niemand ruilen. Wat heb je dan eigenlijk aan die dromen?”
Hij antwoordt: “Ik heb tijd. Met jou kan ik praten zoals ik het met geen enkele andere vrouw kan. Ik zeg niet dat er geen bestaan, doch in mijn leven komen ze niet voor. En wat heb ik aan een mooie, jonge vrouw die me na een tijdje misschien weer in de kou laat staan? Ik wil ze niet meer. Ik wil warmte en geborgenheid. Seks en schoonheid duren niet.”
“En als ik straks in een karretje zit?”
“Dan duw ik het voort. En ik zou net als Bert de boodschappen doen. Ik zou het huis schoon houden. Ik kan dat allemaal, hoor. Dat je invalide bent en het nog meer zult worden, is dan vooral spijtig voor jou. Ikzelf wil het erbij nemen. Ik wil er alles bij nemen, ook dat je voor Bert wilt zorgen en er misschien nooit een toekomst voor ons is, maar laten we wat meer naar elkaar toegroeien.”
Ik weet dat het mijn weg niet is. Ik weet het zeer goed. Waarom me in een avontuur storten en dan eigenlijk nog hoofdzakelijk uit medelijden, want dat is het, medelijden en uiteraard ook sympathie. Vooral dat kinderlijke in hem trekt me aan. Maar kom, een beetje strelen, daar kan niets mis mee zijn. Trouwens, veel meer is er van mij niet te verwachten.
05.09.1987
Ik typ de kronieken van Bert op mijn nieuwe schrijfmachine. Mooi werk.
Uit welke tijd komen we toch? Hij herinnert zich zuster Virginie uit zijn kleuterschoolperiode. Dat was rond 1920. Voor de speeltijd begon, moesten de jongetjes naast elkaar voor een greppel gaan staan, hun broekje open maken en dan gebood zuster Virginie: “Naar omhoog kijken en naar beneden pissen!”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.