Czerwone fragmenty. Мэгги Нельсон

Читать онлайн книгу.

Czerwone fragmenty - Мэгги Нельсон


Скачать книгу
feg5ac5b8047ca769c624d4f1.jpg"/>

      Książka, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując ją, rób to jedynie na użytek osobisty.

      Tytuł oryginału angielskiego The Red Parts. Autobiography of a Trial

      Projekt okładki Agnieszka Pasierska

      Projekt typograficzny i redakcja techniczna Robert Oleś / d2d.pl

      Copyright © 2007 by Maggie Nelson

      All rights reserved

      Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Czarne, 2021

      Copyright © for the Polish translation by Anna Gralak, 2021

      Opieka redakcyjna Tomasz Zając

      Redakcja i skład Małgorzata Poździk

      Korekta Katarzyna Juszyńska, Ewa Saska

      Skład wersji elektronicznej d2d.pl

      ISBN 978-83-8191-208-2

      Spis treści

      Strona tytułowa

      Strona redakcyjna

      Przedmowa do drugiego wydania

      Umysł mordercy

      Dziedzictwo

      Oblicze zła

      Transmisja na żywo

      Czerwone fragmenty

      Dodatek

      Czerwony dom

      Amerykańskie tabu

      Umysł mordercy, reaktywacja

      Do piekła albo śmierć

      Sybaris

      Za sprawiedliwością

      Księga łusek

      Przy torach

      Gary

      Swoboda poetycka

      Koniec historii

      Pokój ofiary

      Pora największej oglądalności

      Otwarte morderstwo

      Ręka Boga

      Koda

      Materiały cytowane i źródła

      Podziękowania

      Przypisy

      Kolofon

      Ta książka jest zbiorem wspomnień, a to oznacza, że czerpie z mojej pamięci i składa się przede wszystkim z moich osobistych interpretacji zdarzeń, zaś tam, gdzie zaznaczyłam, opiera się na ich twórczym odtworzeniu. Rozmowy i opisywane zdarzenia nie są dokładnym odwzorowaniem rzeczywistych, lecz przytaczam je w taki sposób, by oddać sedno wypowiedzi lub sytuacji.

      Christinie Crosby i Janet Jakobsen, które hartują się w ogniu i oddają światu sprawiedliwość

      Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome.

      Łk 12,2

      […] już w każdej chęci poznania jest kropla okrucieństwa.

      Fryderyk Nietzsche, Poza dobrem i złem, przeł. S. Wyrzykowski

      Przedmowa do drugiego wydania

      Na początku Wunschloses Unglück [Pełnia nieszczęścia] Petera Handkego, cieniutkiej, ale porażającej książeczki, powstałej ponoć w ciągu dwóch miesięcy po samobójstwie jego matki, autor pisze: „Moja matka nie żyje od prawie siedmiu tygodni. Lepiej wezmę się do pracy, zanim potrzeba napisania o niej, którą odczułem tak silnie na jej pogrzebie, osłabnie, i znów popadnę w tępą niemotę, którą zareagowałem na wieść o jej samobójstwie. Tak, brać się do pracy […]. Jak zwykle, gdy pochłania mnie pisanie literatury, odrywam się od siebie i przekształcam w obiekt, w maszynę obdarzoną pamięcią i zdolnością wyrażania myśli”.

      Ponowne otwarcie dochodzenia w sprawie zabójstwa mojej cioci Jane – choć z całą pewnością nie tak katastrofalne dla psychiki jak samobójstwo matki – wprawiło mnie w podobny nastrój. Wziąwszy udział w procesie podejrzanego w lipcu 2005 roku, poczułam przemożną potrzebę, by zarejestrować wszystkie szczegóły, nim pochłoną mnie lęk, smutek, amnezja lub przerażenie; by przekształcić siebie albo zgromadzone materiały w estetyczny przedmiot, który można by postawić obok, zamiast bądź też w charakterze ostatniej przeszkody na drodze tępej niemoty uniemożliwiającej wydobywanie z pamięci i wyrażanie myśli. Tak też się stało. Po procesie, nel mezzo del camin, wzięłam się do pracy w zupełnie obcym sobie mieście (Los Angeles) i spisałam tę relację, będąc w stanie umysłu nacechowanym wyostrzeniem, skupieniem, a niekiedy impulsywnością. Cały czas trzymałam na biurku Wunschloses Unglück w charakterze bodźca i wskazówki. Tak, brać się do pracy.

      Jaki wpływ mają mijające lata, a nawet dziesięciolecia, na tekst będący w zamyśle świadectwem burzliwych, bolesnych i naglących okoliczności swojego powstania i publikacji? W wypadku książki Handkego rezultat wciąż wydaje się elektryzujący, lecz czas dodał mu odrobiny niesamowitości – niesamowitości cechującej pilną psychologiczną potrzebę zawieszoną przedziwnie i pięknie w tym miejscu poza czasem, które potrafi stworzyć literatura. Pozostaje mi jedynie mieć nadzieję, że to samo będzie można powiedzieć o niniejszym wydaniu Czerwonych fragmentów, które jest dla mnie podwójnie cenne: chroni tę książkę (przynajmniej na razie) przed innym rodzajem tępej niemoty – czyli przed brakiem dostępności na rynku – wywołując jednocześnie zainteresowanie publikacją, którą Czerwone fragmenty, jak zawsze miałam nadzieję, pewnego dnia się staną: osobliwą, powstałą pod presją medytacją nad związkiem czasu z przemocą i ze smutkiem, na szczęście oderwaną od krzykliwych rubryk pełnych „najświeższych informacji”, od książek z gatunku true crime czy nawet od „pamiętnika”.

      Podczas


Скачать книгу