ОДАМИЙЛИК СЎҚМОҚЛАРИДА. НЕЪМАТУЛЛО ТУРСУНОВ
Читать онлайн книгу.
жанг қилсанг аниқ ўласан.
Бир саволимга жавоб бергин сан,
Не фарқли ёввои ҳайвон инсондан?
Искандар жавоб қилганди бирдан,-
“Ҳайвондан юқори инсон ақлдан.”
Авлиё деди унга,-“Билмас экансан,
Ёввои ҳайвонлар ўстун сенлардан.
Сардорни қуйшмас ақли заифдан,
Хайвонот юқорида македонлардан”,-
Деб, шу он ғоиб бўлганди кўздан.
(фото из свободного ресурса)
Ҳиндистон чегарасида, кучли жанг бўлди,
Оғир найзадан Александр жарохат олди.
Ўнг сон эти хамда суяги кўп парчаланди.
Македонияга қайтишга у мажбур бўлди.
Атрофдагиларни кўпи сотқинлик қилди.
Қушин ҳам шунда пароканд бўлди.
Бошлиқлари уни, бойлик талашди,
Аскарларини ишончи унга йўқолди.
Уч юз йгирма тўртинчи йилда,
Милотдан олдин, кузнинг сўнгида,
Месопатамияга етиб у оғирлашди,
Сонидаги жарохат йиринглаб кетди,
Бутун танаси унинг захарланганди.
Уч юз йгирма учинчи йилнинг бошида,
Узоқ ётиб тушакда, қийналиб ўлди…
(фото из свободного ресурса)
Дунёдаги энг гўзал аёл уша замонда,
Александр маъшуқи Гефестионниг,
Берган буйруғини, бажариб унинг
Ўлдирилди Ракшонак ва ўғли унинг.
Дейдиларки, Спитаманнинг оти,
Эгасини танасин тошларга кўмди,
Келиб эгасини боши қабрида,
То ўлгунча шу атрофда юрди.
Икки минг икки юз йиллардан буён,
Қабр атрофида ўсар тиканлар,
Ўртада гуллар бир тўп лолалар.
Афросиёб тепалигида кўриб қолсангиз,
Атрофида тикан, ўртада бир тўп лолани,
У ерда Спитаман қабри, билингиз,
Илтимос шу ерни тавоб қилингиз,
Тиканни босиб, лолани силаб қўйнгиз.
Жиззаҳ давонида ва Афросиёбда,
Ватанга садоқатнинг бир тимсолида,
Спитаманга атаб хайкал қўйнгиз.
Минглаб инсонлар йўлдан ўтганда,
Спитаманга таьзим бажо қилсинлар.
Чет элликлар ўтганда, кўриб хайкални,
Александирдан кучли шу дир десинлар.
Босқинчини буюк саркарда деб атаганлар,
Келтирган кулфатларин ҳисоб қилсинлар,
Инсониятга душманлигин унутмасинлар.
Хақиқий саркардалигини ва буюклигини,
Дўнё тариҳида Спитаманни ёзиб қўярлар.
Босқинчиларни эса бўюк деб атамасинлар,
Ҳурланган халқ ғурурига ҳам тегмасинлар.
(фото из свободного ресурса)
Ватан ва халқ учун қурбон бўлганлар,
Абадий ҳотирада, буни билсинлар,
Ўтса ҳам яна неча минг йиллар,
Тарихда қолурлар бундай инсонлар.
Миллатимиз қаҳрамони, дея одамлар,
Замонларда Спитаманни эслаб яшарлар!
Бўнга бефарқдир қонида асли ҳоинлар,
Ҳаётда кўп бўлган бундай инсонлар,
Халқига ва Ватанига садоқатсизлар.
(фото