Бепарволикнинг нозик санъати. Марк Мэнсон
Читать онлайн книгу.
олиб кетди. Агар бу вазиятга парво қилмаганимда шунчаки елкамни қисганча финжондаги қаҳвамдан баҳра олиб, севимли фильмимни кўришда давом этган бўлардим.
Бироқ бу ишдан менинг кўнглим ғазабга тўлди. Жаҳл отига миндим. Онамга: “Бундай бўлиши мумкин эмас, ойи! Яхши адвокат топиб, у ярамаснинг таъзирини берамиз,” – дедим. Нега? Чунки мен бу ишга бефарқ эмасман. Керак бўлса, ўша муттаҳамнинг ҳаётини барбод қилишга тайёрман.
Айни шу ҳолат бепарво инсон табиатидаги биринчи нозик жиҳатни акс эттиради. “Қара, Марк Мэнсон бирор нарсага парво қилмас экан,” деганда Марк Мэнсонга ҳамма нарса барибир экан, деган хулоса чиқмайди, аксинча, маррага етиш йўлида у қаршисидаги тўсиқларга, ўзи тўғри, арзирли ва муҳим, деб ҳисоблайдиган ҳаракатларидаги айрим жиҳатлар баъзиларнинг жиғига тегишига асло парво қилмайди, деган фикр назарда тутилади. Марк Мэнсон қалбан тўғри, деб ҳисоблагани учун ўзи ҳақида учинчи шахсда ёза оладиган ва бу нарсага асло парво қилмайдиган инсон, деган хулоса ифодаланади.
Айнан мана шу нарса завқлидир. Йўқ-йўқ, мен эмас, ёмон хаёлга борманг, балки қийинчиликларни енгиш, ўзингизни холис тутиш, қадриятларингиз йўлида ташқи таъсирларга қул бўлмаслик ҳақида гап кетяпти. Омадсизлик қаршисида мардонавор туриш иштиёқи ва унга қарши истеҳзоли кула билиш матонати ҳақида гап кетяпти. Тўсиқлар ёки инқирозлар зарбасига парво қилмайдиган, хижолатли вазиятга тушишдан ҳайиқмайдиган ёки мақсадга етиш учун бот-бот ҳаракат қиладиган мардлар, омадсизликка учраганда мийиғида табассум қилиб, ўзлари ишонган йўлда давом этадиган кучлилар ҳақида гап боряпти. Бундай инсонлар ўз йўлларининг тўғрилигига асло шубҳа қилмайди. Улар мақсадлари ўзларидан, ҳис-туйғуларидан, ғурурлариданда муҳимроқ эканлигини теран англайди. Улар ҳаётдаги ҳамма нарсага эмас, балки муҳим бўлмаган ҳодисаларга қўл силтайди, ўз эътиборини чиндан-да қадрли бўлган инсонлар ва ишларга қаратади. Масалан: дўстлар, оила, мақсад ва бурритога. Яна бир-иккита кутилмаган суд жараёнларига. Айнан мана шу туфайли, яъни ўз диққатэътиборини ҳақиқатан ҳам муҳим ва қадрли нарсаларга қаратгани боис одамлар ҳам уларга худди шундай эътибор билан жавоб қайтаради.
Шу нуқтада ҳаётдаги яна бир ҳикматни англагандай бўламиз: Айримларга кулги ва эрмак бўлмай туриб, бошқалар учун қадрли ва муҳим инсонга айлана олмайсиз. Бунинг иложи йўқ. Бинобарин, зиддият ҳамиша мавжуддир. Ҳамиша. Бир маталда айтилганидек, қаерга борма, манзил ўша-ўша. Бу қийинчилик ва омадсизликларга ҳам тегишли. Қаерга борманг ёки қаерда бўлманг, муаммолардан қочиб қутулиш иложсиз. Бунга оддий қараш керак. Мақсад муаммолардан қочиш эмас, ўзингизга ёқадиган муаммони топишдир.
Иккинчи нозик жиҳат: Ҳамма қийинчиликларга парво қилмаслик учун улардан-да муҳимроқ нарсалар ҳақида қайғуришни ўрганишингиз керак.
Дейлик, сиз дўконда навбатда турибсиз. Олдингиздаги кекса аёл атиги 30 центга тенг ваучерини қабул қилмаётган кассирга қараб ўшқирмоқда. Нега бу аёл атиги 30 цент учун бунчалик ғазабланмоқда?
Сабабини