ОЛИГАРХНИНГ МЕРОСХЎРИ. Чингиз Абдуллаев

Читать онлайн книгу.

ОЛИГАРХНИНГ МЕРОСХЎРИ - Чингиз Абдуллаев


Скачать книгу
унинг иккиланаётганини сезди, чунки, бу борада кўзи пишиб кетганди. Шу боис юзига ёйилаётган кулгуни базўр яширди.

      –Кута туринг, –дея хонадан чиқди.

      У катга ўтириб, атрофга кўз ташлади. Қаердадир суратга оладиган махфий камера бўлиши мумкин. Ёш ”ишкал”ларнинг бутун қилиқлари суратга олинса, кейин ота-оналарини тилини қисишда фойдаланиш мумкин-да. Майли, уни ҳам суратга олишсин. Ўзиям зўр беҳаё фильм чиқади-да.

      Эшикни таққилатмасдан икки нафар аёл кириб келди. Ринат уларга қараб туриб, умрида биринчи марта шу қадар соҳибжамол аёлларга дуч келганини ўтказди. Улардан бири ёнига келди.

      –Учта нол, – тушунтирди у, – англагандирсан?

      –Олдида бири биланми? –аниқлик киритишга уринди Ринат.

      –Икки ёки уч бўлса ҳам бўлаверади. Бу сенинг биздан нима талаб қилишингга ва саховатингга боғлиқ. Қолганини эса ўзимизга қўйиб беравер.

      –Келишдик, -розилик берди Ринат. Катта бойлик анвойи лаззатлар бахш этиши мумкинлигига у яна бир бор амин бўлди. Афсуски, Оксана билан оралари тўғри келмади. Қиз унинг гапини эшитиб ҳам ўтирмади-я.

      У танасига икки жуфт қўл ёпишаётганин сезиб, кўзини очди. Наҳотки, бу ўзи бўлса? Куни кеча бунақа вазиятга тушиши мумкинлигини тасаввур ҳам қилаолмасди. Битта хонада уч кишининг шунақа иш билан шуғулланиши, йўқ, тўғри келмаскан. У шимини ечишаётганини пайқаб, шиддат билан ўрнидан турди-да, катга ўтириб олди.

      –Керакмас,– деди у. – Бунақаси менга тўғри келмайди. Кечирсизлар-у, лекин, биттангиз чиқиб кетинг бу ердан. Акс ҳолда бу аёл киши билан мулоқат эмас, нақ отбозорнинг ўзи бўларкан.

      Аёллар бир бирларига қараб кулишди.

      –Иккаламизга пул тўлаш малол келаяптими?– сўради биринчиси, –Ёки бошқа муаммонг борми?

      –Йўқ, бунақасини истамайман, – тушунтирди Ринат –ҳеч қачон иккита аёл билан бирданига алоқа қилмаганман. Менимча, бу унчалик тўғри эмас. Аниқроғи, умуман нотўғри қилиқ. Жуда хунук кўринаяпти. Бирингиз чиқиб туринг… Сизларни шу иш билан шуғулланишга мажбурлаш менга жуда ноқулай....

      Бу сафар иккала аёл ҳам хохолаб юборди

      –Тентаквой, -деди иккинчи аёл уни катга чўзилишга мажбур қиларкан, -Бунинг ҳеч қўрқинчли жойи йўқ. Биринчи марта ҳамма ҳам уялади. Кўзингни юмиб, мазза қилавермайсанми? Айримлар шунақа роҳат қиладики…

      –Жин урсин барини,– кўнглидан ўтказди Ринат алам билан, – ҳаётда ҳамма нарсани татиб кўриш керакка ўхшайди. Қандай шармандалик! Наҳотки, бу хонимчалар бир-бирларидан ҳам уялишмаса? Шуям ёшлар клуби бўлди-ю? Энди бу ҳақда ўйлашнинг нима ҳожати бор…?”

      Бир сониядан сўнг у ҳамма нарсани унутди. Ниҳоят, бир соатлар ўтиб, ўрнидан турди. Уйчанинг ёнида ваннахона ҳам бор экан, аммо, Ринат бу “номсиз қаватда” ҳаддан ташқари узоқ қолиб кетганини эслаб, чўмилиб ўтирмади. Уни кутавериб Диманинг ҳам тоқати тоқ бўлгандир? Ялтоқи йигитчанинг ёнидан ўта туриб, терс қаради.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную


Скачать книгу