Алкимёгар. Дунё адабиёти хазинаси. Пауло Коэльо
Читать онлайн книгу.
ҳамон китобни варақлар, афтидан ўқишга жуда берилиб кетганди. Сантяго узоқ кутди, охироқибат қарияни безовта қилишга қарор қилди – ахир, у ҳам боягина Сантягони ўқишдан чалғитган эди-ку:
– Нега энди айнан шу ҳақда гап қўзғаб қолдингиз?
– Чунки сен ўз Тақдиринг йўлидан боришга уриниб келаётгандинг. Ҳозир эса бу йўлдан чекинишга тайёр турибсан.
– Ҳаммавақт ҳам шундай лаҳзаларда пайдо бўласизми?
– Ҳаммавақт. Керак бўлса бутунлай ўзгача шаклу шамойилда ҳам ҳозир бўлишим мумкин. Баъзан тўғри бир азму қарор, баъзан ноёб бир фикру хаёл бўламан. Гоҳо ҳал қилувчи лаҳзаларда мушкул бир ҳолатдан чиқиш учун йўл кўрсатиб юбораман. Ҳаммасини санаб чиқиш қийин. Аммо одатда одамлар менинг ҳозиру нозир бўлганимни англамайдилар.
Сўнгра қария ўтганҳафта биржавоҳир изловчининг қаршисидатошқиёфасидапайдобўлганиниайтиб берди. У одам бир пайтлар ҳамма нарсасидан воз кечиб, зумрад излашга киришган экан. Дарё бўйида заҳмат чекиб,беш йилликумрини сарфлабди ва ҳеч қурса бир дона қимматбаҳо тош топиш умидида 999999 та тошни бўлаклаб чиқибди. Ниҳоят, сабру тоқати тугабди ва ўз орзусидан воз кечишгақарорқилибди, ҳолбуки қаршисида биттагинатошқолганэкан, ўшаниҳам бўлакласа ўзи излаган зумрадни топар экан. Шунда қария бу ишга аралашишга, қатъият билан ўз йўлидан бораётган жавоҳир изловчига ёрдам беришгақарорқилибди. Қария тошга айланибди ва унинг оёқлари остига юмалаб борибди, лекин беш йиллик меҳнатлари зое кетганиданумидсизликкатушган, дарғазабжавоҳиризловчи тошни тепиб юборибди. Лекин шундай шиддат билан тепибдики, тош учиб бориб бошқа бир тошга зарб билан урилибди ва уни бўлаклаб юборибди. Унинг ичидан дунёдаги энгчиройли зумрад чиқибди вақуёш нурларида ярақлаб кетибди.
– Инсонлар ўз ҳаётларининг маъносини жуда эрта англайдилар, тўғрироғи, уларга шундай туюлади, – деди қария, Сантяго унинг кўзларида беадад бир ғам сузиб юрганини илғади. – Балки шунинг учун ҳам одамзод ўз ҳаётининг асл маъносидан бу қадар эрта воз кечар. Начора, дунё шундай яралган экан.
Суҳбат хазинадан бошланганлиги йигитчанинг ёдига тушиб қолди.
– Хазиналарни жилғалар ва дарёлар ер юзига олиб чиқади ва ана шу жилға ва дарёларнинг ўзи уларни замин қаърига дафн этади, – деди қария – Ўз хазинанг ҳақида батафсил билиб олишни истасанг, сурувингдаги қўйларнингҳар ўнтасидан биттасини менга берасан.
– Балки ўша топадиган хазинамнинг ўндан бирини берганим маъқулроқдир?
– Ўзинг эга бўлмаган нарсани ваъда қилиш, ўшанга эгалик ҳуқуқингни бой бериш, демакдир, – деб таънаомуз гапирди қария, Шундан сўнг Сантяго хазинанинг ўндан бирини лўли кампирга ваъда қилганини айтди.
– Лўлилар ҳақини қандай ундириб олишни билади, – деб хўрсинди қария. – Сен шу нарсани билиб қўй – дунёдаги ҳамма нарсанинг ўз баҳоси бор. Олам Сарбозлари одамзодга худди ана шуни таълим беришга ҳаракат қилади. – У Сантягога китобни узатди. – Эртага, худди шу пайтда қўйларингни ўндан бирини олдингга солиб келасан. Хазинани топиш йўлини ўшанда айтиб бераман.
Қария