Вяртанне Ліліт. Юлія Шарова
Читать онлайн книгу.
і любімая сяброўка Зося знайшла рэцэпт бескаларыйнага зефіру. Зося даўно змагаецца з лішняй вагой і таму выпрабавала прадукт на сабе. З гэтым смачным і карысным дэсертам я спадзяюся стацца зграбнай, каб мой мужчына мог мной ганарыцца.
Я не забываюся і на асабовы рост. Нядаўна прачытала кнігу «Адзінаццаць хвілінаў», а таксама запісалася на курсы ангельскай мовы, на якой умею размаўляць, але саромеюся некаторых памылак. Я займаюся на ўзроўні Pre-Intermediate, і, мяркую, калі мы з маім мужчынам паедзем у Еўропу, яму не давядзецца чырванець праз тое, што я блытаю артыклі.
Зычу кожнай з вас сапраўднага кахання! Толькі яно можа прынесці перамены ў жыццё жанчыны!
16
Радыкс: Ліліт у 5 доме, Месяц у злучэнні з Нептунам у Скарпіёне ў квадратуры да Юпітэра ў 8 доме
Маскоўскі прадпрымальнік Сяргей Іванавіч Караваеў ужо не мог дакладна прыгадаць, калі ён упершыню ўвайшоў у дзверы казіно і як згуляла ягоная самая першая стаўка. Ён улазіў у рызыкоўныя фінансавыя аферы, адна з якіх ледзь не скончылася лавай падсудных. Ён перасяліў сваю сям’ю з новых пяціпакаёвых апартаментаў у трохпакаёўку перыяду савецкага застою. Калі б не добры «дах», атрыманы ад даўняга сябра, прадпрымальніка буйнейшага калібру, Караваева даўно б з’елі расійскія бізнес-піранні. Ён толькі для выгляду нечым там гандляваў, а насамрэч адмываў сяброўскія грошы.
Але гэтага прынамсі ставала на ахвяры, якія ён прыносіў еўрапейскай рулетцы.
Калі год таму ў Маскве пазачынялі ўсе казіно, Караваеў у апошнюю ноч з гора прайграў тысяч дваццаць, не меней. Але бедаваў ён нядоўга: ездзіць у Мінск аказалася не так ужо і дорага. Таму раз на колькі месяцаў расійскі госць наведваўся ў беларускую сталіцу і адпачываў тут душою.
Трэба сказаць, у Мінску, ва ўлюбёным «Коле фартуны», Караваеву шанцавала часцей, чым дома. Апошнія два ваяжы былі нават у плюс. Прынамсі, ён цалкам вяртаў выдаткі на цягнік, гатэль, выпіўку і дзявуляў (а як без гэтага?).
Вось і сёння, у апошні дзень чарговай мінскай вандроўкі, удача была з ім. Караваеў, дарэчы, верыў у спрыяльныя дні і нават выбудоўваў уласную стратэгію гульні. Напрыклад, ён заўважыў, што ў першую дэкаду месяца яму шанцуе болей, чым у другую ці трэцюю. А сёння акурат ноч з другога на трэцяга жніўня, таму ён чакаў багатага прыходу. Караваеў пакуль не рабіў рызыкоўных ставак і гуляў у нуль. Наручны гадзіннік эканом-класа паказваў трэцюю ночы, у галаве шумела спажытае брэндзі – можна і спыніцца. І ён сапраўды развітаўся з іншымі гульцамі і хацеў папрасіць адміністратара, каб яму выклікалі таксоўку, але тут здарылася нечаканае.
Ля гульнявога стала раптам з’явілася высокая мадэльнагнуткая брунетка ў чорнай дэкальтаванай сукенцы. У галаве ўсплыло нешта пра «дыша духами и туманами, она садится у окна» – тое нешматлікае, што Караваеў памятаў з прыстойнай паэзіі.
– Я яшчэ згуляю! – раптам выгукнуў расеец.
Ён чамусьці ведаў, што абавязкова прайграе і што Незнаёмка таксама прайграе. Затое будзе нагода выпіць разам.
Але дзе ён бачыў гэтую дзяўчыну?
Караваеў