Nacht Licht. Amy Blankenship
Читать онлайн книгу.
hij op de grond gleed. Zijn 9 mm vloog weg terwijl hij probeerde niet de sterren te gaan tellen die zich in zijn visioen vormden. De andere vampier kwam dichterbij toen Trevor iets tegen zijn been voelde. Hij keek naar beneden en zag het hoofd van de vampier die hij had neergeschoten en probeerde het te pakken.
Hij pakte het afgehakte hoofd op bij de haren en gooide het uit elkaar vallende hoofd richting de naderende bloedzuiger. Het monster ontweek het hoofd en gromde naar hem, klaar om hem te bespringen. Hij zag ineens iets glimmends vanuit zijn ooghoek en toen Trevor zag een lange dolk uit zijn borst steken. Hij draaide zijn hoofd en zag dat Kat daar stond en eruit zag als een bloederige puinhoop.
'Pas op!' Riep Trevor.
Kat hief haar andere dolk op en hapte naar adem toen de vampier haar hand pakte en het lemmet naar beneden in een bepaalde hoek dreef, rechtstreeks in haar binnenste dij. De pijn alleen al gaf haar de kracht om de vampier van haar af te duwen. Ze strompelde snel achteruit richting Trevor en slaagde erin de dolk uit haar dij te trekken. Warm vocht volgde snel en stroomde langs haar been.
Trevor wist dat er nu snel iets moest gebeuren. Ze waren nu allebei gewond. Hij voelde de pijn in zijn ribben en schouder waarmee hij tegen de muur was geslagen en hij had moeite met adem te halen. Hij keek omhoog naar Kat, die beschermend tegenover hem stond en dacht aan hun volgende zet zou worden.
Hij moest veranderen in iets groots en sterk genoeg om tegen hen te vechten en te overleven. Het nadeel was dat als hij veranderde, hij zijn ware aard aan Kat zou laten zien. Zijn soort was nooit in de buurt gekomen van de andere shifter-stammen vanwege hun diversiteit. Ze zouden kunnen opgaan in een van de clans en verdwijnen zonder een spoor achter te laten, soms tientallen jaren achtereen. Ze waren de perfecte wapens in een oorlog.
Hierdoor zou elk dier dat hij koos altijd tien keer sterker zijn dan dat specifieke dier. In zijn menselijke vorm waren dezelfde regels van toepassing, maar het had hen tot nu toe niet veel geholpen. Echter, als hij niet zou veranderen, waren ze er geweest.
Opeens liet Kat haar wapen vallen en boog zich voorover. Vanwege haar verwondingen was de verandering seconden langzamer dan normaal. Haar lichaam trilde totdat ze op handen en voeten was. De kleren vielen van haar lichaam af en een mooie bruine en zwarte gevlekte bontjas nam hun plaats in.
Een van de overgebleven vampiers viel hen aan en Kat rees op haar achterpoten en blokkeerde hem met een soort worstelgreep. Haar klauwen groeven zich in de schouders van het wezen en haar lange tanden werden ontbloot. Zonder er twee keer over na te denken, koos Trevor dat moment om te veranderen.
De twee overgebleven vampiers sisten boos toen de mens die ze naderden, veranderde in een Kodiak beer. Trevor zwaaide met zân gigantische klauw naar de dichtstbijzijnde en verwijderde de helft van zijn lichaam, waardoor de benen levenloos achterbleven. Omdat hij wist dat de vampier niet dood was, ging Trevor er naar toe en verpletterde hij zijn hoofd met zijn krachtige kaken.
Hij stond op om Kat te helpen toen de laatste twee vampiers vol in de aanval gingen. Trevor strompelde een paar stappen terug voordat hij luid brulde en pakte er een uit en gooide hem de steeg in. Hij brulde opnieuw toen de laatste zijn tanden in zijn schouder zette. Hij hoorde Kat's jaguar schreeuw en voelde de bakstenen muur in de zijkant van zijn slaap rammen voordat hij van de klap viel.
*****
Quinn en Warren hadden het hele gebied in een straal van 8 km van de club gekamd.
"Er is niets in de buurt." Zei Quinn overtuigend en probeerde zijn frustratie los te laten. Er klopte iets niet⦠hij kon het in de lucht voelen.
Warren hoorde de onzekerheid in Quinn zijn stem. "Na het gevecht in het pakhuis, verrast me het niet." Zijn telefoon zoemde en veroorzaakte dat beide mannen opsprongen en realiseerden zich hoe gespannen ze waren. Hij haalde de mobiele telefoon uit de zak van zijn spijkerbroek.
'Hallo,' zei Warren in de mobiele telefoon en knikte toen even. "Oké, we gaan het bekijken." Hij hing op en liet de telefoon weer in zijn zak glijden. "Dat was Nick, het lijkt erop dat ze een ondergrondse tunnel onder de kerk hebben gevonden."
âWe moeten het gaan onderzoeken,â zei Quinn, hij probeerde te negeren dat zijn huid vol zat met adrenaline en dat hij geen idee had waar het vandaan was gekomen.
De duidelijke schreeuw van een jaguar doorboorde de stille nacht wat beide mannen deed bevriezen. Ze draaiden allebei met hun hoofd in de richting waar het geluid vandaan kwam voordat ze naar elkaar keken.
âKat!â Riepen ze tegelijk.
Warren haalde de mobiele telefoon onmiddellijk uit zijn zak en stopte hem in een elastische holster rond zijn enkel.
Er was geen enkele aarzeling en een paar seconden later waren de twee mannen getransformeerd en renden ze de straat door. Mensen schreeuwden en renden weg om uit de buurt te komen van de enorme katten, wat een behoorlijke opschudding veroorzaakte. Quinn nam de leiding en rende het verkeer in waardoor een auto vol in de remmen moest. De auto erachter botste er tegen, waardoor een kettingbotsing ontstond.
Warren sprong op de motorkap van de eerste auto en keek erin om te zien of de mensen in orde waren voordat hij Quinn achterna ging de weg over.
De bestuurder van de auto was geschrokken van wat er net gebeurde en pakte zijn mobiele telefoon.
*****
Jason verveelde zich te pletter. Er was de afgelopen dagen echt niets gebeurd en omdat Tabby en Envy de stad uit waren was hij gek geworden.
Toen de telefoon ging, sprong hij bijna uit zijn vel en pakte snel op om het te beantwoorden.
âRanger-station,â zei Jason met een doffe stem.
"Ja," antwoordde een beverige stem. "Ik wil graag iets ongewoons melden."
Jason zuchtte in gedachten en pakte pen en papier. "Oké, vertel me wat je zag, mijnheer."
âHet meest vervloekte dat ik ooit heb gezien,â zei de man buiten adem. "Ik zag net een poema en een jaguar midden in de stad. Ik trapte op mijn remmen toen de poema ineens voor mijn auto langs rende en een jaguar die op de motorkap van mijn auto verscheen, naar mij keek en daarna achter de poema aanging.â
"Het is waarschijnlijk weer een ontsnapping uit de dierentuin," zei Jason, ook al was het een leugen, ze vertelden dit aan het publiek om te verbergen dat de stad deze dagen leek te werken met gevaarlijke dieren uit het wild.
"Neen," riep de man uit. "De jaguar had een mobiele telefoon vastgebonden aan de achterkant van zijn enkel."
Jason keek op naar de andere boswachter bij hem in het kantoor, Jacob Savage.
'Dus u zegt dat de jaguar een mobiele telefoon had vastgebonden aan zijn enkel?' Vroeg Jason.
Jacob verslikte zich bijna in zijn koffie en zette de kop neer, veegde zijn neus af en gaf aan dat een deel van de vloeistof erin was opgegaan.
"Dat is precies wat ik zeg!" De man schreeuwde hard genoeg zodat Jacob het kon horen.
Jason knikte: 'Goed dan meneer, kalmeer. Je zei dat het wegliep, dus je bent veilig. Bedankt voor het bellen, we zullen ernaar kijken. "
Jason hing haastig de telefoon op en staarde er even naar alsof het apparaat op zou springen en hem op zou eten.
'Oké dan,' zei Jacob nadat hij zijn hoestbui voorbij was.
*****
Warren was eindelijk weer bij Quinn toen ze een steeg naderden waar de geur van Kat het sterkste was. Toen ze de hoek om kwamen, waren ze net op tijd om te zien hoe Kat de keel van een vampier openrukte en een enorme beer die zijn enorme klauwen door de borst van een ander boorde. De berenklauw kwam uit de achterkant van de vampier en klemde het bloedige hart van de vampier vast voordat hij erin kneep als een waterballon.
Kat knipperde met zijn ogen, zich op de een of andere manier realiserend dat tijdens het gevecht⦠de vampiers zich hadden vermenigvuldigd. Ze had amper tijd om adem te halen voordat ze werd aangevallen door een van de overgebleven vampiers.