Księga Duchów. Allan Kardec
Читать онлайн книгу.
spowodować klimat. Krzyżowanie się ras przynosi nam typy pośrednie, prowadzi do zatarcia się najbardziej skrajnych cech, ale ich nie tworzy: powstają jedynie różnice. By jednak mogło dojść do krzyżowania się różnych typów ludzkich, musiały istnieć różne rasy, jak więc wyjaśnić ich istnienie, jeśli uznamy, że pochodzą one z jednej, wspólnej gałęzi i są tak ze sobą powiązane? Jak można uznać, że w ciągu kilku wieków niektórzy z potomków Noego zmienili się tak bardzo, że powstała na przykład rasa etiopska? Podobnej metamorfozy nie da się przyjąć, podobnie jak nie można uznać hipotezy, że od jednego osobnika pochodzą wilk i owca, słoń i pchła, ptak i ryba. Powtórzmy to raz jeszcze, nic nie jest w stanie przeważyć oczywistych faktów. Wszystko z kolei znajduje swoje wyjaśnienie, gdy uznamy istnienie człowieka w okresie, który powszechnie się mu przypisuje. Mamy tu rozwiązanie różnic dotyczących jego przodków; historii Adama, żyjącego 6000 lat temu i mającego być tym, który zaludnił dziewiczy jeszcze region; potopu Noego jako katastrofy, która dotknęła jeden obszar, a mylona jest z powszechnym kataklizmem geologicznym. Dojdziemy do tego wniosku, zwłaszcza gdy zwrócimy uwagę na formę alegoryczną, charakterystyczną dla stylu orientalnego, którą odnajdujemy w świętych księgach wszystkich ludów. To dlatego ostrożnie jest nie podpisywać się pod krytyką niektórych doktryn, które prędzej czy później mogą odpowiedzieć kontrargumentami skierowanymi przeciwko tym, którzy je zwalczają. Idee religijne nic nie tracą, a wręcz przeciwnie – rosną, gdy kroczą razem z nauką. To jedyny sposób, by sceptycy nie znaleźli w nich słabej strony.
Istoty organiczne i nieorganiczne • Życie i śmierć • Inteligencja i instynkt
Istoty organiczne i nieorganiczne
Istoty organiczne to te, które mają w sobie źródło wewnętrznej aktywności, nadające im życie. Rodzą się, rosną, reprodukują same z siebie i umierają. Są obdarzone specjalnymi organami służącymi do wykonywania różnych czynności życiowych, dostosowanymi do ich potrzeb, aby dany gatunek mógł dalej istnieć. Wśród nich mamy ludzi, zwierzęta i rośliny. Istoty nieorganiczne to wszystkie te, które nie są żywotne, nie poruszają się same z siebie i są ukształtowane dzięki odpowiedniemu układowi materii. To na przykład minerały, woda, powietrze itd.
60.
Czy to ta sama siła łączy elementy materii w ciałach organicznych, co w ciałach nieorganicznych?
„Tak, prawo ciążenia jest takie samo dla wszystkich”.
61.
Czy istnieje różnica między materią, z której złożone są ciała organiczne i nieorganiczne?
„To wciąż ta sama materia, ale w ciałach organicznych ma cechy zwierzęce”.
62.
Jaka jest przyczyna tego zwierzęcego charakteru materii?
„Jej połączenie z zalążkiem życia”.
63.
Czy zalążek życia znajduje się w jakimś konkretnym miejscu, czy jest jedynie cechą zorganizowanej materii? Jednym słowem – czy jest skutkiem czy przyczyną?
„Jest jednym i drugim. Życie pojawia się w wyniku działania pewnego czynnika na materię. Ten czynnik, gdy nie ma z nią połączenia, nie jest życiem, podobnie jak materia nie może żyć, gdy tego czynnika w niej brak. Daje on życie wszystkim istotom, które go wchłaniają i asymilują”.
64.
Widzieliśmy, że duch i materia są dwoma elementami, z których złożony jest wszechświat. Czy zalążek życia jest trzecim elementem?
„To bez wątpienia jedna z części niezbędnych w układzie wszechświata, ale sam wywodzi się ze zmodyfikowanej, powszechnej materii. Dla was to jedna z cząstek, podobnie jak tlen i wodór, które przecież nie są podstawowymi cząsteczkami – wszystko bowiem pochodzi z tego samego źródła”.
– Wynika stąd chyba, że żywotność nie ma swojego źródła w jakimś podstawowym i oddzielnym czynniku, ale jest wyjątkową własnością powszechnej materii, wynikającą z pewnych jej zmian.
„To wynika z tego, co powiedzieliśmy”.
65.
Czy zalążek życia znaleźć można w którymś z ciał, które znamy?
„Wywodzi się z powszechnego fluidu. Jest tym, co nazywacie fluidem magnetycznym lub zwierzęcym fluidem elektrycznym. Jest pośrednikiem, łącznikiem między duchem i materią”.
66.
Czy zalążek życia jest jednakowy dla wszystkich istot organicznych?
„Tak, przy czym zmienia się zależnie od gatunków. To on sprawia, że się poruszają i prowadzą aktywne życie, jest tym, co odróżnia je od bezwładnej materii. Ruch materii nie świadczy bowiem o tym, że ona żyje. Materia ten ruch przejmuje, ale sama go nie wywołuje”.
67.
Czy żywotność jest jednym ze stałych atrybutów czynnika życiowego, czy też może rozwija się wraz z organami?
„Rozwija się razem z ciałem. Czyż nie powiedzieliśmy, że sam zalążek bez materii nie jest życiem? Potrzeba, by oba elementy się połączyły, aby powstało życie”.
– Czy można powiedzieć, że żywotność jest uśpiona, gdy czynnik życiowy nie jest połączony z ciałem?
„Dokładnie tak”.
Wszystkie organy połączone ze sobą stanowią pewnego rodzaju mechanizm, który otrzymuje impuls od wewnętrznego czynnika czy też zalążka życia, jaki w nich istnieje. Zalążek życia stanowi siłę motoryczną ciał organicznych. Zalążek życia nadaje impuls organom, a te utrzymują i rozwijają jego możliwości działania, mniej więcej w ten sam sposób, jak w wyniku potarcia powstaje ciepło.
Życie i śmierć
68.
Jaka jest przyczyna śmierci istot organicznych?
„Wyczerpanie się organów”.
– Czy można porównać śmierć do zatrzymania się wadliwej maszyny?
„Tak, jeśli maszyna jest źle zmontowana, sprężyny w niej pękają; jeśli ciało jest chore, życie z niego ulatuje”.
69.
Dlaczego to zranienie serca, bardziej niż innego organu, przyczynia się do śmierci?
„Serce to maszyna życia. Nie jest jednak jedynym organem, którego zranienie powoduje śmierć. Stanowi jeden z najważniejszych elementów mechanizmu”.
70.
Co dzieje się z materią i zalążkiem życia istot organicznych w chwili ich śmierci?
„Bezwładna materia rozkłada się i tworzy nowe ciała; zalążek życia powraca do całości”.
Gdy istota organiczna umiera, elementy, z których się składa, wchodzą w nowe układy, tworzące nowe istoty. Te z kolei czerpią zalążek życia z powszechnego źródła i ze swojej aktywności – wchłaniają go i asymilują, by zwrócić go tam z powrotem, gdy przestaną istnieć.
Organy są więc w pewnym stopniu przesiąknięte fluidem życiowym. Pozwala on wszystkim częściom organizmu funkcjonować, dzięki czemu mogą one wyleczyć