– Zobaczymy.

      Nie zamierzała na nic się nastawiać. Daniel ewidentnie nie przypominał facetów, z którymi dotychczas się umawiała. Nie było ich może zbyt wielu, w zasadzie od blisko pół roku żyła jak zakonnica… Nie wchodziła w związki, nie angażowała się. Wszystko było swoistą jednorazową przygodą. Tak wolała i to odpowiadało każdemu facetowi, którego poznała. Zresztą żaden z nich nie był wart nawet drugiej randki. Tu Gabi miała rację.

      Mimo wszystko nie była pewna, czy dobrze zrobiła, dając szansę Danielowi. Z jednej strony przeszkadzała jej świadomość, że spotykał się z kimś. To była naprawdę bardzo ładna dziewczyna. Ciekawe, dlaczego w ogóle zainteresował się inną? Z jakiego powodu akurat nią? Nie była nawet w połowie tak atrakcyjna jak Alice… Z drugiej strony – nigdy niczym się specjalnie nie przejmowała. Od lat płynęła z prądem, żyjąc z dnia na dzień. Czy zwykła kolacja może przekształcić się w jakąś katastrofę? A nawet gdyby, nie byłaby to przecież jej wina. To Daniel miał kogoś, a nie ona! Postanowiła tak właśnie podejść do sprawy. Do piątku zostały trzy dni i nie zamierzała rozmyślać o tej sytuacji. Żaden facet nie był w końcu tego wart.