Su üzərində bahar. Rəfail Alı oğlu Tağızadə
Читать онлайн книгу.
duymadığı, eşitmədiyi,
bir sevgi nəğməsi oxuyacağam
qara buludların qulaqlarına.
Daha bu əllərim çətirdi sənə,
o mil-mil barmağım pərdələnibdi.
Mənim baxışlarım şimşəkdən iti,
bulud pərən-pərən səpələnibdi.
Çırpdım küləkləri boz qayalara,
söndür, söndür məni, alışacağam.
Mənim coşan sinəm yelkən kimidi,
dəniz dodağından yapışacağam.
Qayıt
Öpüb həsrət çəkən baxışlarından
yenə hansı xəyal apardı səni?
Daha bu dənizin sahili bomboş,
yoxsa qağayılar qopardı səni?
Bu nə qəm-qüssədi, bu nə kədərdi,
bu dərdin içində necə bitmisən?
İndi haralarda axtarım səni?
Sən özün-özündən çıxıb getmisən.
Bu günlər düz on il qocaltdı səni.
Sınıq ürəyimdən qayıt yerinə.
Sənin hər gününə bir ad qoyardıq,
indi nə ad qoyaq bu on ilinə?
Səni apardığım səma yolunu
simşək cadar-cadar doğrayıb, töküb.
Əllərim göylərdən üzülüb tamam,
ruhumun üstünə qaranlıq çöküb.
Bu günlər düz on il qocaltdı səni.
Sınıq ürəyimdən qayıt sən geri.
Qəmlİ baxışlar
Necə silim şəkildəki göz yaşın?
Çarpaz qollar boğur məni şəkildə.
Çıxart məni köynəyinin içindən
enib qalxır ürəyintək şəkil də.
İndi hara baş götürüb yol gedir
«gəl-gəl» – deyib, söz söyləyən baxışlar?
Göndər mənə, göndər doğma dərdləri
qucaqlaşıb öpüşsünlər tanışlar.
Üz-gözündə son illərin naxışı,
sevincimi qəmlər boğur haçandı.
Ha bağrıma basıb, basıb, hey öpdüm,
dərd sönmədi… təzə dərdlər oyandı.
…Danış şəkil, danış gözlər, danış, din.
Kim deyir ki illər bizi itirməz?
Baxma, mənim sən arxamca beləcə,
şəkil məni bir də geri gətirməz.
İçİmdə sən boyda sən gəzdİrİrəm
Qəlbinə özündən ağır yükləri
illərdi yığırsan, daha sığışmır.
Sənin ürəyini oxuyan kəsin
elə bilirsən ki qəlbi alışmır?
Sevincin sevincim, kədərin kədər,
sənsizlik çəkdiyim dərdlərdən betər.
Özün yüklədiyin o yüklər qədər,
içimdə sən boyda sən gəzdirirəm.
Dərd də dərd gətirir özündən böyük,
baxışım min kərə gözümdən böyük.
Alnımın yazısı üzümdən böyük,
içimdə bir qoşa mən gəzdirirəm.
Qapın döyülə
Gecənin birində qapın döyülə —
baxıb görəsən,
qapının ağzında ağappaq adam.
Bir göz baxır sənə oyuq içində,
gələn dərd içində, soyuq içində.
Uzaqlardan gələn yorğun adamın
adı hecalana titrək səsində.
Sənə tanış gələn sönük gülüşü,
o nəm gözlərində ilişib qala,
səni xəyallardan xəyala sala.
Əvvəlki utancaq baxışlarıyla
səpə üst-başına ötən illəri,
oyada yuxulu xatirələri,
titrəyə içinin alt pərdələri…
Buna ürək dözər,
buna can dözər?
Bu təklik içində, sükut içində,
dərdlər öz-özündən alışan ola,
dərdlər bir-biriylə barışan ola.
Kösövü qaralmış, külü ağarmış
həsrətlər içində sənə yol alan,
o əski sevdalı yorğun adamın
üzünə qapılar açıla yenə:
Bir könül qapısı, bir ev qapısı…
Məndən bİr xalı toxu
Məndən bir xalı toxu
sözünün ilməsindən,
içinə bir qara qat
gözünün sürməsindən.
Naxışları bol eylə
sevdiyin güllərindən,
qızılgülün ləçəyi
asılsın tellərindən.
Önümə bir yol uzat,
durub, yeriyim gedim,
saçını tök üzümə,
öpüm, darayım gedim.
Yaman dəyİşmİsən
Yaman dəyişmisən o gündən bəri.
Ala gözlərinə bir həsrət qonub.
Saçının tumarı dəyişib bir az,
əllər sığalını itirib bir az,
üzündə təbəssüm azalıb bir az.
Yaman dəyişmisən o gündən bəri.
Deyəsən bir az da solan kimisən,
bir az da, bir az da dolan kimisən.
Gecən bir xoş sözün səsinə möhtac,
gecən bir öpüşün közünə möhtac,
gecən ehtiyacın özünə möhtac.
Yaman