– To moja działka.

      – Tyle że jak coś, to ja też pójdę siedzieć.

      – Nie pójdziesz. Robiłeś, co ci zleciłem – tłumaczy Hubicz. – Poza niedopełnieniem obowiązków nie można nam nic zarzucić.

      – Zapomniałeś, że wybieram się na emeryturę.

      – Nie rozumiem, dlaczego się tak wystraszyłeś.

      – Może dopadły mnie demony przeszłości? – odpowiada Skalski, pociągając wódkę. – A może szukała mnie taka jedna. Z telewizji. Nie lekceważ jej. Nie mam pojęcia, dlaczego ta pizda jest taka zawzięta. Nie ma z nią żartów. Pewnie niezłą kasę przytuliła od starego rzeźnika.

      – Idź na zwolnienie, wyjedź gdzieś. Chyba nie jest ci żal tego startego sukinsyna, co ma kasy jak lodu?

      – Siebie mi żal. Bo jestem większą kurwą niż tirówki z Bułgarii. I ty tak samo.

      – Nie teraz, Marian.

      – A kiedy? – pyta Skalski. – Kiedy mam to zrobić?

      – To niedobry moment. Zakończymy sprawę, przejdziemy na emeryturę i pojedziemy na ryby. Wtedy się wyspowiadasz.