Spowiedź dziecięcia wieku. Musset Alfred
Читать онлайн книгу.
sprzeciw wobec mieszczańskiego etosu opartego na pragmatyzmie; Red. WL]. [przypis tłumacza]
18
Wellington właśc. Arthur Wellesley (1769–1852) – dowódca wojsk brytyjskich, przedstawiciel Wielkiej Brytanii na kongresie wiedeńskim; przywódca zachowawczego stronnictwa torysów w brytyjskim parlamencie; premier 1828–1830; tytuł księcia Wellington otrzymał za zwycięstwa nad armią napoleońską odniesione w Hiszpanii i Portugalii, a przede wszystkim pod Waterloo, gdzie Napoleon I poniósł ostateczną klęskę. [przypis edytorski]
19
Blücher, Gebhard Leberecht von (1742–1819) – feldmarszałek, dowódca armii pruskiej w czasie wojen napoleońskich, m.in. pod Lipskiem i Waterloo. [przypis edytorski]
20
salvatoribus mundi (łac.) – zbawcom świata. [przypis edytorski]
21
pszczoła – tu: rozpoznawalny element heraldyki wprowadzonej przez Napoleona I w 1808 r.; nowy herb Francji w miejsce królewskich złotych lilii na niebieskim tle miał złote pszczoły na tle czerwonym; taki płaszcz okalał złotego cesarskiego orła trzymającego w szponach błyskawice. [przypis edytorski]
22
biust (daw.) – popiersie; forma rzeźby. [przypis edytorski]
23
gryzetka (z fr. gris: szary; gisette: tania, szara tkanina ubraniowa) – młoda robotnica, szwaczka, ekspedientka; nazwa od koloru odzieży noszonej z konieczności przez takie osoby. [przypis edytorski]
24
zapoznać kogoś (daw.) – zapomnieć o kimś. [przypis edytorski]
25
alembik – destylator; aparat destylacyjny. [przypis edytorski]
26
czerwoną obwódką, którą zachowała od roku 93 – odwołanie do okresu krwawego terroru podczas rewolucji francuskiej, który rozpoczął się w marcu 1793 roku; szczytowe jego nasilenie przypadło na połowę 1794 r.; zgilotynowano wówczas w sumie nawet do 20 tys. ludzi. [przypis edytorski]
27
sztuka, w której kamienny posąg (…) przychodzi wieczerzać u rozpustnika – chodzi o sztukę Tirso de Molina z 1630 r. Zwodziciel z Sewilli i kamienny gość; temat opracowany został następnie przez Molière'a, Mozarta (opera Don Giovanni) i Byrona. [przypis edytorski]
28
fiakier a. fiakr (z fr. fiacre) – dorożka; lekki, miejski pojazd konny przeznaczony do wynajmowania do przewozu osób. [przypis edytorski]