Ogniem i mieczem. Генрик Сенкевич

Читать онлайн книгу.

Ogniem i mieczem - Генрик Сенкевич


Скачать книгу
– państwo na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, rządzone przez hospodara i zależne od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]

434

Władysław IV Waza (1595–1648) – król Polski w latach 1632–1648. [przypis redakcyjny]

435

pod Smoleńsk – chodzi o zwycięską wyprawę wojsk polskich pod wodzą króla na Smoleńsk w czasie wojny z Rosją. [przypis redakcyjny]

436

przypieczętowany Kurczem – listy zaklejano dawniej woskiem lub lakiem, w którym nadawca odciskał pieczęć z sygnetu ze swoim herbem. [przypis redakcyjny]

437

pro crimine perduelionis (łac.) – za zdradę stanu. [przypis redakcyjny]

438

Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) – książę, dowódca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis redakcyjny]

439

Witebszczanin – mieszkaniec Witebska, miasta położonego nad rzeką Dźwiną, w płn.-wsch. części dzisiejszej Białorusi. [przypis redakcyjny]

440

Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) – książę, dowódca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis redakcyjny]

441

wataha – tu: oddział tatarski. [przypis redakcyjny]

442

Siedem Mogił (ukr. Semy Mohyły a. Semymohyły) – osada na połtawszczyźnie, w środkowo-wsch. części Ukrainy. [przypis redakcyjny]

443

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

444

Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) – książę, dowódca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis redakcyjny]

445

kiścień – rodzaj broni, złożonej z trzonka i kolczastej kuli na łańcuchu. [przypis redakcyjny]

446

watażka – dowódca oddziału kozaków lub bandy rozbójników. [przypis redakcyjny]

447

Niż a. Zaporoże – kraina poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis redakcyjny]

448

towarzyszów – dziś popr. forma B. lm: towarzyszy. [przypis redakcyjny]

449

Sicz Zaporoska – Zaporoże, kraina zamieszkana przez Kozaków zaporoskich; także: ich wędrowna stolica, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

450

pałanka a. polanka – obóz kozacki. [przypis redakcyjny]

451

lubo (daw.) – chociaż. [przypis redakcyjny]

452

gruba – palenisko. [przypis redakcyjny]

453

karacena – zbroja z metalowych łusek, naszytych na skórzany kaftan. [przypis redakcyjny]

454

ryngraf – szkaplerz, duży blaszany medalion z wizerunkiem Matki Boskiej lub z herbem. [przypis redakcyjny]

455

misiurka – hełm z osłoną karku, wykonaną z plecionki kolczej (z kółek metalowych). [przypis redakcyjny]

456

dziryt – rodzaj włóczni. [przypis redakcyjny]

457

gindżał a. kindżał – długi nóż, często zakrzywiony. [przypis redakcyjny]

458

jatagan – broń sieczna średniej długości, bez jelca, o podwójnie zakrzywionym ostrzu. [przypis redakcyjny]

459

berkut (ukr.) – orzeł przedni. [przypis redakcyjny]

460

roztruchan – kielich. [przypis redakcyjny]

461

sepet – skrzynka na kosztowności. [przypis redakcyjny]

462

altembas – kosztowna tkanina z wypukłymi wzorami, przetykana złotymi nićmi, rodzaj brokatu aksamitnego. [przypis redakcyjny]

463

bławat – cenna tkanina jedwabna, najczęściej błękitna. [przypis redakcyjny]

464

kwap – puch ptasi, sprężysty i doskonale utrzymujący ciepło. [przypis redakcyjny]

465

Niżowcy – wolni Kozacy z Niżu, tj. z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

466

czajka – wiosłowo-żaglowa, pełnomorska łódź kozacka. [przypis redakcyjny]

467

bojar – rycerz, szlachcic ruski lub wołoski. [przypis redakcyjny]

468

wołoski – z Wołoszczyzny; Wołoszczyzna – państwo na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, rządzone przez hospodara i zależne od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]

469

maty (ukr.) – matko. [przypis redakcyjny]

470

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

471

czarnobrewa – dziewczyna o czarnych brwiach, ukraiński ideał urody. [przypis redakcyjny]

472

teorban – lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury. [przypis redakcyjny]

473

watażka – dowódca oddziału kozaków lub bandy rozbójników. [przypis redakcyjny]

474

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna; zuch. [przypis redakcyjny]

475

lama – tkanina jedwabna, przetykana złotymi nićmi. [przypis redakcyjny]

476

barwa – umundurowanie lub element stroju, świadczący o przynależności noszącego. [przypis redakcyjny]

477

Perejasław – miasto na środkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. ośrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowań Polaków z Chmielnickim. [przypis redakcyjny]

478

gindżał a. kindżał – długi nóż, często zakrzywiony. [przypis redakcyjny]

479

Bakczysaraj – miasto na Krymie, stolica tatarskiego Chanatu Krymskiego. [przypis redakcyjny]

480

Niż a. Zaporoże – kraina poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis redakcyjny]

Скачать книгу