Susanna M Lingua-keur 10. Susanna M. Lingua
Читать онлайн книгу.
kom opsoek,” dring Dewalt se mooi, diep stem deur haar gedagtes. “Ek hoor jy is swanger. Is dit waar?”
Natasha is meteens doodsbleek. Dewalt raak nou heeltemal oortuig daarvan dat sy wel swanger is.
“Wat maak dit saak of ek swanger is of nie?” vra sy verleë. “Ek is seker dat dit nie die rede is waarom jy hiernatoe gekom het nie, Dewalt.”
“Jy het nog nie my vraag beantwoord nie. Toemaar, iets sê vir my dat jy regtig swanger is, dat dit nie sommer net ’n slim set was om nog meer geld uit my te kry nie –”
Daar is hartseer in Natasha se mooi, donker oë wat ver oor die golwe staar – maar Dewalt se laaste, ongegronde aantyging ruk haar aandag terug na hom.
“Wat, ’n slim set om nog meer geld uit jou te kry?” val sy hom geskok in die rede, en net sy weet hoeveel pyn hierdie onverskillige aantyging haar besorg. “Kyk, Dewalt, as jy hierheen gekom het met die doel om my weer in verband met ’n egskeiding te nader, sê dan so. Maar moet my asseblief nie met onsinnige beledigings kom ontstel nie,” gaan sy moedig voort. “Ek is nie ’n geldwolf nie, Dewalt. Die geldwolf is tuis in jou midde – jou minnares. Terloops, jy het gelyk. Ek is swanger, maar moenie dat dit jou hinder nie. Die kind hoef nooit te weet dat jy sy pa is nie. Ek sal hom vertel dat sy pa dood is. Jy hoef glad nie bang te wees dat ek jou met die kind sal belas nie. Dit sal nooit gebeur nie.”
Sy kyk na sy mooi, slanke kunstenaarshande met die lang vingers. Sy wonder heimlik of haar kindjie ook sulke mooi hande gaan hê.
“In verband met die egskeiding … het jy nog nie van plan verander nie, Natasha?” vra Dewalt onpersoonlik.
Sy wag so lank om die vraag te beantwoord dat Dewalt al begin wonder of sy hom gehoor het. Toe kom haar stem sag, duidelik moeg en verwese: “Nou goed, Dewalt, as dit jou gelukkig sal maak, kan ons maar skei. Maar ek voel jammer vir jou. Jy gaan nou ’n groter teleurstelling tegemoet as verlede keer.” Sy haal haar skouers liggies op asof sy daarmee te kenne gee dat sy haar hande in onskuld was. As hy dan nie wil hoor nie, laat Esna hom maar weer ’n keer om die bos lei. En mag hy hierdie keer sommer ’n baie goeie les leer!
“Wanneer sal jy met die skeisaak begin?” hoor sy hom opgewonde vra – asof hy nie haar laaste sin gehoor het nie.
“Ek sal ’n prokureur die een of ander tyd in die week gaan spreek –” begin sy, maar Dewalt keer haar haastig.
“Ek stel voor dat jy vanoggend met die saak begin,” begin hy versigtig. “Ek kan jou nou dadelik na ’n goeie prokureursfirma in Bergsig neem. Hoe gouer jy met die saak begin, hoe gouer is dit agter die rug. Ek sal verkies dat die saak afgehandel word voordat ek na Amerika vertrek,” jok hy sonder om te blik of te bloos. Hy wil net hê dat sy die saak aanhangig moet maak voordat sy pa dalk hier op Dennebaai opdaag om ’n stok in sy wiel te steek. Sy pa sal haar beïnvloed om die helfte van sy besittings te eis.
“Nou goed, laat ons dan maar gaan,” sê Natasha ietwat afgetrokke en staan van die rots af op. Dewalt volg haar.
“Ek sal seker eers die nodige dokumente in my handsak moet gaan haal,” sê sy moeg.
“Dit is nie nodig nie,” help hy haar haastig reg. “Ek het al die nodige dokumente by my. Ek sal sommer ook die prokureur se fooie vereffen.”
Dewalt raak nou al haastiger om Natasha by die prokureurskantoor te kry, want hy weet nie of sy pa dalk reeds in Dennebaai aangekom het nie.
Daar is ’n senuweeagtige gejaagdheid in hom wat Natasha vreemd vind. Sy ken Dewalt as iemand wat altyd kalm en bedaard is, en nooit haastig om ’n gewigtige besluit te neem nie. Dit is net sedert Esna weer in sy lewe gekom het dat hy nou so teenstrydig met sy aard optree, besef sy.
Natasha dink aan alles wat tussen haar en Dewalt plaasgevind het sedert hy oornag feitlik in ’n miljoenêr verander het. Dan besef sy meteens dat sy liefde vir Esna hom in ’n gevoellose swakkeling verander het. Ja, hy het inderdaad in ’n man ontaard wat vir haar afstootlik is.
Sy kyk na Dewalt en sien dan ’n koue, berekenende blik in sy oë. Soos hy nou is, is hy vir haar onaanvaarbaar. Sy kan nog begryp waarom hul huwelik vir hom nou niks beteken nie – maar dat hy nie die geringste gevoel vir sy ongebore kindjie toon nie! Dank die hemel dat haar oë eindelik oopgegaan het. Hy is net so hardvogtig, berekenend en afstootlik soos sy geliefde Esna. Soort soek soort. Só ’n man kan sy tog nooit werklik liefhê nie!
Natasha se blik dwaal na die huise teen die heuwel en na die mense se mooi tuine. Toe verskyn daar ’n sweem van ’n glimlaggie om haar mooi, sagte mond.
Dewalt merk die glimlaggie en sê duidelik agterdogtig: “Ek het jou lanklaas sien glimlag, Natasha. Mag ek vra wat die rede daarvoor is?”
Daar is openlike veragting in haar blik en sy sê onverskillig: “Dit het my nou net opgeval hoe gelukkig ek is dat my oë eindelik oopgegaan het, Dewalt. Ek besef nou eers hoe ’n gek ek was om oor jou te treur en na jou te verlang. Dit is heeltemal onnodig om so agterdogtig te lyk. Noudat ek ontdek het dat my liefde vir jou dood is, wil ek graag self die egskeiding agter die rug hê.”
Dewalt kyk na haar en frons gesteurd. Hy kan homself ook nie verstaan nie, want hoewel sy liefde uitsluitlik aan Esna behoort, hou hy nie van die gedagte dat Natasha geen gevoel meer vir hom koester nie … Ja, hy hou niks van haar onverskillige houding teenoor hom nie.
Daar is nou ’n effense verwarde uitdrukking in sy mooi oë. “Ek het gehoop dat ons vriende sou bly, Natasha. Ek meen … e … ons was tog darem getroud …” sê hy opvallend teleurgesteld.
“Nee, Dewalt,” skud sy haar kop, “ons huwelik het nog nooit vir jou iets beteken nie. Moet jou asseblief nie nog op so ’n klug beroep nie. Ek is van plan om heeltemal te vergeet dat ons ooit getroud was. Ek raai jou aan om dieselfde te doen.”
Hulle ry later Bergsig binne en hou voor ’n netjiese gebou stil wat die prokureurskantore en ’n paar dokters se spreekkamers huisves. Natasha maak die motordeur oop en net toe sy wil uitklim, neem Dewalt haar aan die arm en hou haar terug.
Daar is ’n onpeilbare blik in sy oë en ’n besliste klank in sy stem. “Ek begryp dat jy niks anders as veragting vir my kan hê nie en dat jy daarom alles wat met my verband hou, wil vergeet. Maar ek, Natasha, sal nooit kan vergeet dat ons getroud was nie. Daar duik daagliks te veel dingetjies op wat my aan jou herinner; sommer klein dingetjies, maar hulle hou herinneringe in.”
Hulle klim uit die motor en stap die prokureur se kantoor binne – sonder dat Natasha die kans kry om vir Dewalt te sê dat sy groot liefde vir Esna allesoorheersend behoort te wees.
“Wel, ek moet sê ek is bly dat al die formaliteite nou afgehandel is,” laat Natasha onverskillig hoor nadat hulle die prokureur se kantoor verlaat het. Dan vervolg sy duidelik ongevoelig: “Nou het jy darem iets om na uit te sien, want jy en Esna sal binne etlike weke kan trou.”
“En wat het jy om na uit te sien, Natasha?” vra Dewald terwyl hy die motordeur vir haar oophou.
Sy klim in en antwoord bedaard toe hy die voertuig aanskakel en wegtrek: “Op die oomblik net my kind. Later sal ek seker weer trou. Ek is nie van plan om lewenslank ongetroud te bly net omdat my eerste huwelik op so ’n gemors uitgeloop het nie. As my kind ’n seun is, sal ek buitendien moet trou. ’n Seun kan nie sonder ’n pa se leiding grootword nie.”
Daar is meteens ’n donker frons op Dewalt se voorkop. Snaaks, maar hy hou nie daarvan dat ’n vreemde man vir sy seun ’n pa moet wees nie. Sy frons verskerp, maar dan skuif Esna se beeld voor sy geestesoog verby en dwing hy sy gedagtes weg van sy ongebore kind. Hy kan nie verstaan wat vandag met hom aangaan dat hierdie dinge hom so hinder nie. Gister het Natasha se swangerskap hom nie ’n duit geskeel nie. Nog minder het dit hom gepla of sy ooit weer trou of nie. Hul huwelik was vir hom bloot ’n onbelangrike tussenspel.
Dewalt se emosies is vanoggend net so rusteloos en deurmekaar soos die uitgelate bewegings van ’n windswael – en net so vreemd en onverstaanbaar soos Grieks.
Toe hulle Dennebaai later nader, vra hy uit die bloute: “Sal