Kinders wat moor. André le Roux
Читать онлайн книгу.
gehad het. Hy het minimale kontak met sy pa gehad. Sy ma is oorlede toe hy 7 was en hy is deur haar kêrel aangeneem.
Op 10 is hy weggestuur na ’n tante in Johannesburg omdat hy ’n brand by bure se huis gestig het. Hy het “abnormale gedrag” begin openbaar. Hy het begin steel en is uit die een skool ná die ander gesit weens dwelms. Hy het nie net tik gerook nie, maar ook begin om dit te verkoop.
Kyle is vir sielkundige waarneming gestuur. Hy het aangevoer hy het breinskade opgedoen weens herhaalde dwelmmisbruik en sukkel om die feite van die moord te onthou. Maar volgens ’n psigiatriese verslag is sy onvermoë om te onthou nie toe te skryf aan enige psigiatriese of patologiese rede nie en is hy geskik om verhoor te word. Hy het skuld beken en is tot effektief 13 jaar tronkstraf gevonnis.
Chané van Heerden en Maartens van der Merwe
Maartens van der Merwe was ’n eensame kind.
Hy was 5 toe hy ’n draak met die aarde in sy hand sien staan het. Later sou hy ’n dosyn mense sien terwyl daar net ’n paar is. Hy kon nie onderskei tussen die werklike mense en die ander nie.
Hy’t ander hallusinasies gekry. ’n Vrou genaamd Lily was altyd by hom. ’n Vriend sou later vir hom sê dis eintlik Lilith, ’n demoon.
Hy het homself begin sny. Tot op 10 het hy sy bed natgemaak. Daar was stemme in sy kop. Dit het hom spesiaal laat voel, nie bang nie. Op 14 is hy as ’n skisofreen gediagnoseer.
In die hof het hy verduidelik dit was moeilik en ongemaklik vir hom “om in hierdie lewe te wees”. Die hof het bevind hy was ten tyde van die moord “psigies gesond” nadat hy drie keer geevalueer is, hoewel daar meningsverskil hieroor was.
Chané van Heerden, wat apart verhoor is, het geen berou getoon nie.
“Ek weet ek moet skuldig voel omdat almal so sê. Almal verwag dit van my. Ek probeer self skuldig voel, maar ek kan nie.”
’n Bepalende psigopatiese trek.
Sy was klein en tenger, sowat 52 kg. Maartens was haar Dark Prince, sy was sy Godin. Later het hy Dexter geword en sy Lumen, na aanleiding van die TV-reeks oor ’n reeksmoordenaar, ’n onderwerp waaroor etlike boeke in hul woonstel gevind is, ook Stephen King-boeke. Hulle was gefassineer deur reeksmoordenaars.
Saam het hulle die okkulte bestudeer. ’n Bekende Satanjagter en polisieman uit daardie tyd, Danie Krügel, het die moord op die jong elektrisiën in die begraafplaas as Satanisties beskryf, maar die destydse forensiese- polisiesielkundige Gérard Labuschagne, het getuig dit was ’n “sielkundig gemotiveerde misdaad”.
In die hof is aangevoer Chané moet as ’n reeksmoordenaar behandel word. Die senior staatsaanklaer het haar beskryf as ’n monster wat weer en weer sal doodmaak. Hy’t die hof gevra om haar tot “gevaarlike misdadiger” (’n regsterm) te verklaar. Kenners was dit eens dat die twee weer sou moor.
Nadat hulle aangekeer is, het Chané baie kalm hul slagoffer se ledemate uit die vrieskas gehaal, tussen gevriesde vleis en groente, en aan speurders oorhandig, skryf die joernalis Jana van der Merwe. Daar was onder meer ’n makabere masker van Michael van Eck se gesig, die mond toegewerk met naald en gare, en die ooglede weg.
“Sy gesig,” het Chané verduidelik en dit aangegee. Sy’t nog iets uit die vrieskas gehaal: “Sy oë en ore.”
Sy het ’n bandopname van haarself op haar selfoon gemaak terwyl sy Michael se gesig afgesny het. Volgens die forensiese sielkundige en kriminoloog prof. Dap Louw, destyds hoof van die Universiteit van die Vrystaat se sielkundedepartement, is moorde waar die slagoffer se vel afgesny word skaars.
Geld wat hulle by Michael gevat het, is in hul woonstel gekry. Maartens het aan die speurders verduidelik hulle wou grawe koop “vir volgende keer”.
“Dis nie maklik om ’n gat te grawe met ’n soplepel nie, jy weet?”
Chané het as kind “vreemd” opgetree en het met seks en dwelms geëksperimenteer. Sy was ’n eenkantkind wat al hoe meer afgesonderd en verwerp gevoel het. Op 15 het sy ’n seksuele verhouding met ’n 22-jarige selferkende Satanis aangeknoop, wat haar van haar familie vervreem het.
Haar blonde hare het sy swart gekleur.
Chané se ouerhuis was nie stabiel nie. Haar ma het onbepland swanger geraak en met Chané se geboorte wou sy nie haar jongste kind vashou nie. Haar ma se tweede man, ’n majoor in die weermag, het haar en haar ma aangerand. Haar verhouding met haar biologiese pa was wel goed, skryf Van der Merwe.
Hoewel Chané en Maartens albei uit disfunksionele gesinne gekom het, het Louw bevind hul familieagtergrond het nie enige relevante effek gehad op hoekom hulle die moord gepleeg het nie.
Haar “oorgelowige” oupa het haar as demonies besete beskryf en het haar voor in die kerk laat staan sodat gemeentelede vir haar kon bid terwyl hy die duiwels uit haar dryf.
Sy was in daardie stadium net 8.
Chané het haar poppe met skoenveters vasgebind en geblinddoek omdat haar ma vir haar gesê het die poppe word snags wakker. Die poppe in die nag het haar vreesbevange gemaak.
Ná die moord het haar pa haar gevra: “Hoekom het jy dit gedoen? Hoekom het jy dit gedoen?”
“Dit was iets wat ek wou doen sedert ek 3 jaar oud was,” het Van der Merwe haar aangehaal. “Ek wou dit doen, ek het dit gedoen, en ek sal dit weer doen.”
Later, uit die tronk, sou sy Michael se ma se vraag “hoekom?” beantwoord met: “Ek was dood van binne.”
Die eerste nag in haar tronksel het sy ’n blikbeker met haar kaal hande stukkend geskeur en haar bene gesny. Die snyery het al vroeër begin. Sy het ook vir Maartens gesny tydens seks, wat hy “knife play” genoem het.
Louw het Chané in die hof as die “tipiese meisie van langsaan” beskryf, baie aangenaam en eerlik, maar hy kon nie met sekerheid vasstel of sy ’n psigopaat is nie. Sy het wel psigopatiese eienskappe getoon. Die psigiater Merryll Vorster het wel bevind sy’s ’n psigopaat.
Ook Maartens het psigopatiese eienskappe gehad.
Hulle het mekaar op ’n sosiale kletsgroep raakgeloop en het mekaar die eerste keer in die Welkom-begraafplaas ontmoet … net twee dae voor die moord. In die hof het Maartens gesê hulle was nie ’n goeie invloed op mekaar nie en hulle sou nie op hul eie die moord gepleeg het nie.
Ná net vier dae in die hof is Chané tot gevaarlike misdadiger verklaar, wat ’n onbepaalde tronkvonnis beteken en dat sy ná 20 jaar, in November 2031, weer in die hof moet verskyn vir evaluasie.
Sy was nou 21.
Maartens is lewenslank tronk toe gestuur.
Hy was nou 26 en sal in 2037 kan aansoek doen om parool.
Uit selfs net ’n paar gevallestudies soos hierbo, en soos sal blyk uit ander gevalle, is die gemene delers gou duidelik: Onbetrokke ouers, swak of onstabiele huislike omstandighede, disfunksionele gesinne, kinderverwaarlosing en mishandeling, kleindiefstal, verkeerde maats (portuurdruk), geestesprobleme soos skisofrenie en psigopatie, jaloesie, alkohol- en dwelmmisbruik, seksuele molestering en geweld.
Tot Satanisme en die okkulte.
2. Die Satanskind
Dit was ’n dwase, bisarre tyd.
Satan was op huisbesoek in Suid-Afrika.
Êrens, iewers in ’n ondergrondse kamer, staan versluierde figure in dowwe lig rondom ’n altaar. Die lig kom van flikkerende swart kerse, party gemaak van mensvet. Daar is pentagramme teen die mure, swart kruise en ander duiwelse simbole. Op die altaar lê ’n jong meisie in ’n wit gewaad. Sy is deur al die mans in die kamer verkrag. Gesiene mans soos politici en sakemanne met geheime Satanistiese lewens. Hoëpriesters en Prinse van die Duisternis.
Nou offer hulle die meisie op met ’n mes deur haar keel.
Net verlede week, elders in die stad of op die platteland,