Παραπεταμένοι: Τα Αίτια. Jo M. Sekimonyo
Читать онлайн книгу.
πίστη της ισότητας σε όλο τον κόσμο. Η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απολύτως όπως ο Λόρδος Άκτον σωστά υπέθεσαι. Με ενοχλεί να βλέπω στη ΝΑ ότι, με το χρόνο, το χάσμα μεταξύ λευκών και μαύρων «δεν έχει κανένα» έχει φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο. Πράγματι, το 2009, η ΝΑ μετατόπισε τη Βραζιλία ως την πιο ασυμβίβαστη κοινωνία στον κόσμο. Παρ 'όλα αυτά, με μεγάλη μου χαρά παρακολούθησα τον Πρόεδρο της ΝΑ, τον Ιακώβ Ζούμα, να ταπεινώνεται μπροστά σε ξένους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια της τελετής του Μαντέλα. Η έκφραση της δυσαρέσκειας του λαού με την ANC! Ήταν τόσο συγκινητική.
Αυτοδημιούργητα Ερήμματα
Το 2013, η σύζυγός μου κι εγώ μετακομίσαμε από το ηλιόλουστο νότιο τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών κάπου κοντά στην κατάψυξη του Καναδά. Η καλύτερη εθνοτική περιγραφή αυτής της γοητευτικής μικρής πόλης: μια μαύρη πόλη-φάντασμα. Πάντα αισθανόμασταν υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε και ταυτόχρονα να χαρούμε με την παρουσία ενός άλλου μαύρου προσώπου γνέφοντας ο ένας στον άλλο. Συνηθισμένος από τα νότια, όπου ο μαύρος καλύπτει ένα σημαντικό κομμάτι του ιεραρχικού πυθμένα της κοινωνίας, ένιωσα αφελώς ότι δεν μπορούσε να βρεθεί εδώ οποιαδήποτε ισχυρή ανιχνεύσιμη μυρωδιά φθίνουσας φτώχειας. Μετά ήρθε η Ημέρα των Ευχαριστιών 2013, ήμασταν στο δρόμο προς τη Νέα Υόρκη όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μια σκιά στη μέση του δρόμου. Εκεί, ο πόλεμόντας με τη φρικτή θερμοκρασία κατάψυξης και ελαφρώς καλυμμένος ήταν ένας άστεγος λευκός που χάραζε μια μεγάλη πινακίδα. Θέε μου, αναίσθητη οδηγή παραλίγο να τον πατήσουν. Καθώς πλησιάσαμε, κατέβασα το παράθυρο για να του δώσω ένα δολάριο. Κάτι μέσα μου άλλαξε γιατί έβλεπα το πρόσωπο ενός ανθρώπου ταπεινωμένο και σπασμένο. Την ημέρα εκείνη, από εκείνη τη στιγμή, συνέχισα να βλέπω την ίδια έκφραση σε ένα παιδί, μια γυναίκα ή άλλου ανθρώπου σε διαφορετικές γωνίες.
Οι πόλεις έχουν βρει ότι η αλλαγή της αντανάκλασης μιας λέξης είναι ο έξυπνος τρόπος έκφρασης της περιφρόνησης μιας συγκεκριμένης ομάδας. Προσθέτοντας μια κυνική παραποίηση στην επετεία επέτρεψε στις πόλεις να τιμωρούν τους φτωχούς. Γύρω από αυτόν τον όμορφο πλανήτη απαγορεύεται αυτό που ονομάζεται «επιθετικότητα». Ορισμένες πόλεις μάλιστα έχουν προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να εκτελούν ενεργά εκπαιδευτικά προγράμματα εξωστρέφειας σε κατοίκους, συμβουλεύοντάς τους να μην δίνουν στους τζαμπατζήδες (λυπάμαι, ετικέτα δανεισμένη από τον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος το 2012 για τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μιτ Ρόμνεϊ), και τα αστυνομικά τμήματά τους έχουν ενημερωθεί για να εκφοβίσουν τους ζητιάνους, ειδικά γύρω από τις ζώνες του κέντρου. Οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι πιο δημιουργικές: έχουν προσθέσει το υπερφυσικό στοιχείο ή το βουντού με τα προσχήματα. Κατά την περιοδεία σε αρκετές χώρες του τρίτου κόσμου, οι παρανοϊκοί οδηγοί και φίλοι πάντα με προειδοποιούσαν να μην δίνω χρήματα στους ζητιάους του δρόμου και αν ποτέ τολμούσα, δήθεν, τα χρήματα θα εξαφανιστούν μυστηριωδώς από τις τσέπες μου και θα έφερνα κάποια κατάρα τζούτζου στον εαυτό μου. Γέλασα και έσπασα