Παραπεταμένοι: Τα Αίτια. Jo M. Sekimonyo
Читать онлайн книгу.
της διεθνούς βοήθειας έχουν χρησιμοποιηθεί από τα έθνη των αρπακτικών για να εξαγάγουν αυτού του είδους τις παραχωρήσεις στα σακατεμένα έθνη, τα οποία συχνά δεν είναι πρόθυμα να προσφέρουν σε υγιείς περιόδους.
Αυτό που έχουμε δει στην Αϊτή και σε άλλες μαύρες τρύπες, που υιοθετήθηκαν οι ίδιες προσεγγίσεις, είναι ότι τα διορθωτικά μέτρα είχαν ένα χειρότερο καθαρό αποτέλεσμα από το ίδιο το πρόβλημα. Πρωτίστως, επειδή οι κλεπτομανείς και οι τεχνικοί «εταίροι» των εν λόγω εθνών εφαρμόζουν συχνά αντιφατικά δόγματα και μεταρρυθμίσεις που προκαλούν παραπέρα πτώση των φτωχών χωρών. Δεν θα έπρεπε να είμαι ο πρώτος να σας πει ότι ο Τζων Μέυναρντ Κέυνς και οι απόγονοι του Χάρι Ντέξτερ Γουάιτ και άλλα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ενεργούν υπό τις ιδιοτροπίες των υποστηρικτών τους και των υποστηρικτών των υποστηρικτών τους. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε έναν άλλο γύρο κατασπαραγμένων αποβλήτων πόρων και κακοδιαχείρισης. Εάν λαχταράτε μια αίσθηση του μεγέθους αυτού του χάος, παρακαλώ επισκεφθείτε το Cite' Jalousie, το Port au Prince, στην Αϊτή και συγκρίνετε τις με βίλες που έχουν ενοικιαστεί από τους «ειρηνοποιούς» των Ηνωμένων Εθνών λίγα μίλια μακριά.
Δεν έχει σημασία, σοσιαλισμός ή καπιταλισμός, η απληστία είναι απληστία, η αλαζονεία είναι μεταδοτική με την εξουσία και το πολιτικό μονοπάτι με την ικανότητας της κτήσης όλων αυτών έχει μικρή διαφορά. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η δοξασία στα πόδια των ήρωων είτε στα αθλητικά παπούτσια της Nike είτε στα μυτερά παπούτσια ενός πολιτικού. Το αποτέλεσμα είναι η συνεχιζόμενη ταλαιπωρία κάτω από ένα διαφορετικό οικονομικό σύστημα που στέκει σταθερά στους προνομιούχους λίγους και διακρίνει τους μειονεκτούντες πολλούς. Τι να πούμε για την ανθρωπότητα όταν, ξανά και ξανά, οι εθνικοί ηγέτες κλείνουν τα μάτια στη συνέχιση των απάνθρωπων πρακτικών. Η δουλεία εξακολουθεί να υπάρχει. Δεν είναι τόσο ανοιχτή, δεν υπάρχουν πλοία γεμάτα μαύρη ή καφέ εκδιδόμενη φυλακισμένη ανθρωπότητα, τώρα μεταφέρονται σε εμπορευματοκιβώτια σε πλοία που ταξιδεύουν ελεύθερα στην ανοικτή θάλασσα αναζητώντας σπίτια στις πιο μοντέρνες πόλεις του κόσμου.
Κηρύξα χωρίς να έχω ποτέ τη σιγουριά πως θα ξανακηρύξω, και ως μελλοθάνατος στους μελλοθάνατους».
– Ρίτσαρντ Μπάξτερ
Σήμερα, οι οικονομολόγοι ισχυρίζονται ότι μια θεωρία δεν μπορεί να αναπτυχθεί παρά μόνο με έναν καθαρά μπερδεμένο τρόπο. Κάθε φαινόμενο που δεν μπορεί να αναδομηθεί σε ένα μαθηματικό μοντέλο θεωρείται παράλογο και κατακερματισμένο. Κατά μια έννοια, τίποτα δεν εξηγείται εκτός και αν τα πάντα δηλώνονται σε ένα μπερδεμένο πλαίσιο εξισώσεων, αυτό το βιβλίο διαβάζεται σαν μια επιστολή αυτοκτονίας. Δεν είμαι αρκετά καταθλιπτικός ούτε για να πηδήξω μπροστά σε ένα τρένο του μετρό, ούτε για να κάνω ταξίδι σε ένα βουδιστικό ναό μοναχών. Οφείλω να ευχαριστήσω τους κλασικούς και άσωτους πολιτικούς οικονομολόγους που δεν τείνουν σε αυτό τον περιορισμό και οι οποίοι γέννησαν με αισθητικότητα βασικές αρχές και, δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, ισχυρές