Mroczne wrzosowisko pięło się ku nocnemu niebu, a gwiaździste futerka lśniły jak krzemień na tle rozkołysanych wrzosów. Trawa falowała u łap niegdysiejszych wojowników Klanu Wiatru, siedzących z nastroszonymi wąsami, niewzruszonych wobec wietrznych podmuchów.

      – Witaj w Klanie Gwiazdy, Wrzosowa Gwiazdo. – Smukły kocur z sierścią lśniącą jak Srebrna Skóra stanął naprzeciw młodej przywódczyni Klanu Wiatru. – Obserwowałem, jak będąc zastępczynią, służysz z odwagą i lojalnością swym pobratymcom. Teraz mam zaszczyt ofiarować tobie, ich nowej przywódczyni, życie.

      Wrzosowa Gwiazda się skłoniła.

      – Dziękuję, Drozdowa Skóro.

      – Umarłem jako medyk – przypomniał jej kocur z Klanu Gwiazdy – ale wcześniej byłem wojownikiem. I nigdy nie wahałem się walczyć o to, co słuszne, nieważne, jak trudne się wydawało. Daję ci więc twoje ósme życie, a wraz z nim odwagę, która pozwoli ci zaufać instynktowi. Gdy twe serce przemawia, słuchaj – poradził i pochylił się, by dotknąć nosem głowy Wrzosowej Gwiazdy.

      Gdy zapulsowało w niej nowe życie, liliowa kotka jęknęła przez zaciśnięte szczęki.

      Drozdowa Skóra zrobił krok do tyłu i spojrzał za siebie.

      – Stokrotkowy Ogonie?

      Jasnobrązowa kotka z rudymi łatami oddzieliła się od członków klanu; srebrne błyski rozświetlały jej futerko.

      – Znasz mnie? – spytała Wrzosową Gwiazdę łagodnym głosem.

      Zapytana podniosła głowę i wciągnęła powietrze rwanym oddechem.

      – Tak! Słyszałam o tobie wiele razy. Nie pozwoliłaś, by twoje kocięta walczyły przeciwko Klanowi Cienia. Dzięki determinacji, jaką wykazałaś, ta idea stała się częścią kodeksu klanów.

      Stokrotkowy Ogon skinęła głową.

      – Od tamtego dnia żadne kocię nie mogło szkolić się do bitwy, jeśli nie ukończyło sześciu księżyców. Prędzej sama bym się starła z wojownikami Klanu Cienia, niż pozwoliłabym malcom otrzymać choć jeden cios. I choć ty nie masz swoich kociąt, Wrzosowa Gwiazdo, chcę, byś podzielała siłę mych przekonań. Na twe dziewiąte życie ofiarowuję ci siłę matczynej miłości. Użyj jej, by chronić klan. – Przyłożyła pysk do jej głowy. – Ma moc większą od wiatru, a trwa dłużej niż samo życie.

      Wrzosowa Gwiazda zachwiała się, gdy pochwycił ją skurcz. Szarpnęła się do przodu, a tylne nogi się pod nią ugięły.

      Podszedł do nich cętkowany szarobrązowy kocur.

      – Wrzosowa Gwiazdo? – Pochylił się nad nową przywódczynią Klanu Wiatru. – Czy wszystko w porządku?

      Stokrotkowy