Katolik Prusak Nazista. Adam Wielomski

Читать онлайн книгу.

Katolik Prusak Nazista - Adam Wielomski


Скачать книгу
Kiefl, Die Staatsphilosophie der katholischen Kirche und die Frage der Legitimität in Erbmonarchie, Regensburg 1928, s. 62, 106–108. Na temat teorii legitymizmu jako takiego zob. J. Bartyzel, Legitymizm. Historia i teraźniejszość, Wrocław 2009.

125

F.X. Kiefl, Die Staatsphilosophie der katholischen…, s. 146–148.

126

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 37.

127

F.X. Kiefl, Die Staatsphilosophie der katholischen…, s. 25, 48, 64–65, 90, 104–105.

128

Ibidem, s. 46.

129

Ibidem, s. 48.

130

Ibidem, s. 148–151.

131

Ibidem, s. 51–53, 125, 257–66.

132

M. Conway, Catholic Politics in Europe, 1918–1945, London 1997, s. 35. O tym rozłamie szerzej zob. R. Morsey, Die Deutsche Zentrumspartei, 1917–1923, Düsseldorf 1966, s. 280–285.

133

O polemice Zentrum–legitymiści w tej kwestii zob. R. Morsey, Die Deutsche Zentrumspartei, op.cit., s. 236–42.

134

P. Tischleder, Staatsgewalt und katholisches Gewissen, Frankfurt 1927, s. 47.

135

Ibidem, s. 71–72, 97.

136

Ibidem, s. 72–74.

137

Cyt. za: R. Morsey, Die Deutsche Zentrumspartei, op.cit., s. 103.

138

Ibidem, s. 100.

139

O. Schilling, Katholische Wirtschaftsethik. Nach den Richtlinien der Enzyklik Quadragesimo Anno des Papstes Pius XI, München 1933, s. 313–314; idem, Christliche Sozial– und Rechtsphilosophie, München 1950 [1929], s. 177–178.

140

H. Schrörs, Katholische Staatsauffassung. Kirche und Staat, Freiburg im Breisgau 1919, s. 48–49, 52–59, 81–82; V. Cathrein, Recht, Naturrecht und positives Recht, Freiburg 1909, s. 16–41, 145–179, 268–269, 277–293; P. Tischleder, Staatsgewalt und katholisches…, s. 83–85; O. Schilling, Christliche Sozial– und…, s. 4–35, 182–202.

141

H. Schrörs, Katholische Staatsauffassung, op.cit., s. 21, 33; V. Cathrein, Der Sozialismus, Freiburg 1923, s. 96–104, 201–213, 320–322; P. Tischleder, Der Staat. Staatslehre – Staatsgewalt – Staatszweck – Völkergemeinschaft, Gladbach 1926, s. 17; P. Tischleder, Staatsgewalt und katholisches…, s. 53, 98–101; O. Schilling, Die Staats– und Soziallehre…, s. 61, 64; O. Schilling, Christliche Sozial– und…, s. 174–175.

142

R. Morsey, Die Deutsche Zentrumspartei, op.cit., s. 302–306.

143

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 39.

144

C. Schmitt, Positionen und Begriffe im Kampf mit Weimar–Genf–Versailles 1923–1939, Berlin 1988 [1940], s. 27.

145

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 418.

146

Aussprache zu dem Referat von Klaus Kröger, [w:] H. Quaritsch (red.), Complexio Oppositorum, op.cit., s. 171.

147

U. Bröckling, Katholische Intellektuelle in der Weimarer Republik, München 1993, s. 66–67.

148

H. Schrörs, Katholische Staatsauffassung, op.cit., s. 32; P. Tischleder, Staatsgewalt und katholisches…, s. 40–54; idem, Der Staat, op.cit., s. 13.

149

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 279–282.

150

Ibidem, s. 78–82.

151

C. Schmitt, Der Wert des Staates…, s. 53.

152

O. Tesar, Rechtsphilosophie, „Zeitschrift für die gesamte Strafrechtswissenschaft”, 1915, nr 36, s. 249; L. Waldecker, [rec.] Der Wert des Staates und die Bedeutung des Einzelnen, „Kritische Vierteljahrsschrift für Gesetzgebung”, 1916, nr 17, s. 339.

153

C. Schmitt, Der Wert des Staates…, s. 76.

154

Ł. Święcicki, Carl Schmitt…, s. 145–146.

155

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 55.

156

P.E. Gottfried, Carl Schmitt, op.cit., s. 22.

157

J. Bendersky, Carl Schmitt and the Weimar Right, [w:] L.E. Jones (red.), The German Right in the Weimar Republic. Studies in the History of German Conservatism, Nationalism and Antisemitism, New York 2014, s. 269.

158

Ibidem, s. 269–270.

159

Ibidem, s. 269.

160

Ibidem, s. 273.

161

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 418.

162

Ibidem, s. 41.

163

P. Tischleder, Staatsgewalt und katholisches…, s. 101–05.

164

Rzeczownik „akademik” w j. niemieckim nie oznacza tylko pracownika naukowego zatrudnionego na uniwersytecie, lecz także osobę, która ukończyła studia wyższe. Jego odpowiednikiem po polsku jest raczej „magister”, ale wtedy nazwa tej organizacji po polsku brzmiałaby dość kuriozalnie.

165

Cyt. za: H. Quaritsch, Positionen und Begriffe…, s. 75.

166

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 419; G. Balakrishnan, L’ennemi, op.cit., s. 17–18, 85.

167

J. Bendersky, Carl Schmitt, op.cit., s. 79–81.

168

K. Kröger, Bemerkungen zu Carl Schmitts „Römischer Katholizismus und politische Form”, [w:] H. Quaritsch (red.), Complexio Oppositorum, op.cit., s. 159 (tamże, w przypisie 2 dokładne źródło tej informacji).

169

M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 420, przypis 58. Tekst ten znajduje się w zbiorze C. Schmitt, Positionen und Begriffe…, s. 29–37.

170

Szerzej na temat współpracy C. Schmitta z Zentrum zob. np. P. Tommissen, Carl Schmitt e il „renouveau” cattolico nella Germania degli anni Venti, „Storia e Politica”, 1975,


Скачать книгу