Podniesienie – część mszy św., gdy kapłan ukazuje wiernym Ciało i Krew Chrystusa. [przypis edytorski]
393
Jadwiga – (ok. 1374–1399), córka Ludwika Węgierskiego, w 1384 koronowana na króla Polski (prawo nie przewidywało wówczas koronacji królowej), w 1386 poślubiła Władysława Jagiełłę, co dało początek unii polsko-litewskiej. [przypis edytorski]
394
Ludwik Węgierski – węg. Lajos I Nagy, Ludwik I Wielki (1326–1382), król Węgier w latach 1342–1382, król Polski w latach 1370–1382, ojciec Jadwigi. [przypis edytorski]
395
zrzekła się pierwszej dziewiczej miłości – mowa o Wilhelmie Habsburgu zwanym Uprzejmym (ok. 1370–1406). [przypis edytorski]
Te Deum – hymn znany od czasów wczesnochrześcijańskich, głoszący chwałę Boga (Ciebie, Boże, wysławiamy). [przypis edytorski]
398
kośba (daw.) – żniwa. [przypis edytorski]
399
Piotr Wysz Radoliński – (ok. 1354–1414), biskup krakowski od 1392, poznański od 1412, przeniesiony na to drugie stanowisko na skutek intryg dworskich, wykonawca testamentu królowej Jadwigi. [przypis edytorski]
400
połóg – około sześciotygodniowy okres po porodzie. [przypis edytorski]
401
lubo (daw.) – chociaż, mimo że. [przypis edytorski]
402
podana nieco naprzód – nieznacznie pochylona do przodu. [przypis edytorski]
złotogłów – kosztowna tkanina ze złotą nicią. [przypis edytorski]
406
bisior – cienka i kosztowna tkanina, jedwab morski. [przypis edytorski]
407
złogi – tu: poród. [przypis edytorski]
408
Akademia Krakowska – założona w 1364 w Kazimierzu z fundacji Kazimierza III Wielkiego, odnowiona w 1400 w Krakowie przez Władysława II Jagiełłę z fundacji Jadwigi Andegaweńskiej, od 1817 funkcjonuje pod nazwą Uniwersytet Jagielloński. [przypis edytorski]
warować się (daw.) – strzec się. [przypis edytorski]
421
roków (gw.) – lat. [przypis edytorski]
422
wolej (daw.) – lepiej. [przypis edytorski]
423
chybaj sobie – idź sobie. [przypis edytorski]
424
doletni (daw.) – taki, który „doszedł do lat”, we właściwym wieku, dorosły. [przypis edytorski]
425
pierwej (daw.) – wcześniej. [przypis edytorski]
426
Wojciech Jastrzębiec – (1362–1436), biskup krakowski (1412–1423) i poznański (1399–1412), kanclerz koronny, przed osiągnięciem godności biskupiej czynny na dworze Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]
427
infułat – wyższy dostojnik kościelny, od infuły, czyli nakrycia głowy takich osób. [przypis edytorski]
428
Jan Kropidło – (ok. 1364–1421), syn księcia strzelnickiego Bolka III, sprawował kolejno urzędy biskupie w wielu diecezjach. [przypis edytorski]
429
paliusz – szata liturgiczna przysługująca biskupowi metropolicie (zwierzchnikowi kościelnej metropolii, czyli archidiecezji z zależnymi od niej diecezjami). [przypis edytorski]
430
płowy – (o włosach) jasny. [przypis edytorski]
431
wymiarkować (daw.) – zorientować się. [przypis edytorski]
432
Paszko (Paweł) z Biskupic, zwany Złodziej – rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
433
Sulimczyk – człowiek herbu Sulima, tu o Zawiszy Czarnym i jego bratu Farureju. [przypis edytorski]
434
gwoździki – popr.: goździki. [przypis edytorski]
435
trefniś (daw.) – błazen. [przypis edytorski]
436
zydel – mebel do siedzenia, podobny do taboretu. [przypis edytorski]
437
ronić (daw.) – strącać. [przypis edytorski]
438
kaleta – woreczek na pieniądze, zawieszany u pasa. [przypis edytorski]
ziemia dobrzyńska – obszar na wschód od Torunia, zagarnięty przez Krzyżaków wskutek bezprawnej umowy z księciem Władysławem Opolczykiem. [przypis redakcyjny]
441
naści (daw.) – masz. [przypis edytorski]
442
leziwo – przyrząd pomagający w chodzeniu po drzewach. [przypis edytorski]
443
Zyndram z Maszkowic – (zm. ok. 1414) polski rycerz niemieckiego pochodzenia. [przypis
