Afgemat Bloed (Door Bloed Gebonden Boek 10). Amy Blankenship
Читать онлайн книгу.
houdt Alicia weg van haar familie en denkt dat iedereen erop uit is haar van hem af te pakken.”
Tasuki verliet de kleine kamer en liep naar de pauzeruimte, zijn bestemming ... de koffiemachine. Hij had het gevoel dat met alle flitsen die hij had ... slaap waarschijnlijk een heel slecht idee was. Hij had het tot nu toe twee dagen zonder slaap gedaan ... wat een ander pijn zou doen. Het was niet zo dat hij ineens gek zou worden of zoiets ... daar moest je verstandig voor zijn.
Na een paar minuten volledige stilte ging Tasuki naar de cellen, maar wachtte even toen de voordeur openging en Titus binnenkwam met een grijns op zijn gezicht.
"Damon lijkt haast te hebben, dus programmeert hij drie van de bewakers terwijl Alicia aan de laatste werkt," kondigde hij aan.
“Ik snap het,” riep Micah sarcastisch vanuit de observatieruimte.
Tasuki besloot de opmerking te negeren. "Hoe zit het met ‘Mr. Houdt daar van Gay Biker Bars?" vroeg hij terwijl hij zijn hoofd richting de ondervragingskamer hield, waar de weerwolf nog steeds aan de stoel was vastgeketend.
“We gaan hem en de andere bewakers vervoeren naar de grotere gevangenis aan de andere kant van de stad. Jammer dat ze de chauffeur zullen overmeesteren en onderweg groots zullen ontsnappen,” antwoordde Titus grijnzend.
Tasuki fronste zijn wenkbrauwen: “Wat als Lucca ze betrapt?”
"Als we maar één van de bewakers hadden laten gaan, dan heb je gelijk ... Lucca zou zeer achterdochtig zijn. Daarom laat ik ze als groep ontsnappen, terwijl ze zich een weg uit het politiebureau proberen te vechten. Lucca zal ze waarschijnlijk een verdomde promotie geven omdat ze ons te kakken hebben gezet,” antwoordde Titus in stilte en bedankte Damon voor het idee. “Trouwens, ik wil dat je iets voor me doet.”
"Wat is dat?" Vroeg Tasuki.
Titus hield de lege fles drank omhoog: “Stop bij The Witch’s Brew en pak nog een fles van dit spul.”
Tasuki pakte de fles en keek naar het kleine formaat: “Wil je dat ik er meer dan één ophaal?”
“Geen slecht idee.” Antwoordde Titus en draaide zijn hoofd toen hij Micah hoorde grommen. "Ik kan maar beter naar binnen gaan en hem iets te doen geven voordat Micah een deel van zijn frustraties over de arme man loslaat."
Hoofdstuk 5
Jade kromp ineen toen ze het geluid van brekend glas hoorde en deed haar ogen open met dunne spleten. Ze verwachtte de kooi te zien waarin ze de afgelopen maand was opgesloten en was even in de war toen ze zichzelf op één of ander klein bedje bevond. Ze was weer gedrogeerd ... zoveel wist ze. Ze herinnerde zich nog de steek van de kalmeringspijl waarmee ze was beschoten.
Ze ademde langzaam in en testte de lucht op hints van haar omgeving. De geuren hier waren anders ... schoner ... niet vies zoals het magazijn waar ze was geweest.
Toen de effecten van de kalmerende middelen afnamen en haar zicht begon terug te komen, merkte Jade op dat de tralies van een ander soort waren en verder weg leken. Ze hield zich heel stil om haar alertheid niet weg te geven en bewoog haar blik net genoeg om te zien of ze gelijk had ... ze zat in een gevangeniscel in plaats van haar normale kooi. Het was niet echt een verbetering, maar ze kon tenminste ver genoeg van de tralies weggaan als ze weer met dat stomme vee-verdovingsgeweer op haar afkwamen.
Ze hoorde gedempte stemmen in de verte en bleef stil, wachtend op al haar zintuigen om de rest van de weg wakker te worden, zodat ze kon verstaan wat ze zeiden. Ze herkende de geur van de mens die haar uit haar kooi had willen bevrijden en voelde zich gerustgesteld omdat ze wist dat hij dichtbij was. Er was geen schijn van bezorgdheid en valsheid wat uit zijn poriën kwam.
Ze trok haar neus een beetje op toen ze de geur van één van de bewakers uit het magazijn in de buurt ving, maar die verbleekte in vergelijking met de onmiskenbare geur van een Alpha. Ze slikte haar gegrom in en haatte alle Alpha's met een goede reden ... het was de verwaandheid van meer dan één Alpha die haar om te beginnen in deze puinhoop had doen belanden.
Ze keek door haar dikke wimpers heen als één van de mannen ... duidelijk de Alpha die uit de kamer naar rechts ging en langs haar cel liep. Ze herinnerde zich hoe hij naast de oudere weerwolf stond die haar met het kalmeringspistool had neergeschoten. Nogmaals, ze moest voorkomen dat ze gromde naar zijn krachtige geur. Hij had waarschijnlijk het bevel gegeven om haar gedrogeerd te krijgen.
Niet ver achter hem bevond zich het menselijke mannetje. Ze hield haar adem in toen de man lang genoeg stopte om naar haar te kijken en zuchtte voordat hij verder ging.
“Ga door en haal hem hier weg,” zei Titus. "En zorg ervoor dat je niet in de war raakt met Damon als hij daar nog steeds is. Hij en je zus hebben echt veel geholpen.
Jade wachtte toen ze beweging hoorde en een nieuwe stem mompelde dat ze vakantie nodig had voordat voetstappen naar haar cel begonnen te bewegen. Eerst zag ze de kat ... een sterk uitziende man met vuilblond haar en vreemde blauwe ogen die met één van de bewakers uit het pakhuis liep.
Alles om haar heen schreeuwde wetshandhaving, maar hier liep haar folteraar vrij rond en zat ze nog steeds opgesloten in een kooi. Jade kon haar reactie niet beheersen, sprong van het bed en stormde naar de tralies die ze van elkaar scheidden.
"Nee!" Schreeuwde Tasuki toen hij zag dat de wolvin wakker was en zichzelf tegen de tralies sloeg om bij de slechterik te komen uit het pakhuis. "Rustig maar," zei Tasuki en naderde voorzichtig de cel, "je gaat jezelf pijn doen."
Jade bleef snauwen en grommen naar haar vorige overvaller en probeerde zichzelf tussen de tralies door te duwen. Dit was de klootzak die de zieke fetisj had om haar voortdurend te vertellen wat hij met haar zou doen zodra de hormonen waarmee ze haar hadden geïnjecteerd, begonnen te werken. Als ze ooit de kans kreeg, zou hij het ene deel van zijn lichaam verliezen waar hij het meest over pochte.
De bewaker verstijfde en staarde door de tralies naar de wolvin die zijn nieuwe geweten zo hard voelde dat hij bijna misselijk werd van de manier waarop hij haar had behandeld. Hij ademde scherp in en hield zijn schouders recht, vastbesloten om de andere meisjes te helpen redden om goed te maken wat hij in het verleden had gedaan.
“Kom op,” mopperde Micah en liep verder naar voren, terwijl hij de mannelijke weerwolf bij zijn arm achter zich aan trok. Hij hoopte dat de wolvin, zodra ze het gebouw uit waren, een beetje zou kalmeren.
“Beheers jezelf,” beval Titus grommend, knielend zodat hij oog in oog stond met de wolvin. "Dit is een openbare plaats en je zult je houden aan de heilige regels die hebben voorkomen dat onze soort wordt blootgesteld."
Jade gromde en hapte met haar tanden naar hem, maar liep achteruit van de tralies en voelde zijn kracht oplaaien tot het punt dat haar huid opwarmde. Hoe durfde hij haar bevelen te geven alleen omdat hij een Alpha was? Ze kende hem niet en hij had haar nog steeds in een verdomde kooi. Ze ontblootte haar tanden en bleef waarschuwend grommen terwijl ze haar boze ogen op de zijne richtte.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.