Tot die dood ons skei. Schalk Schoombie
Читать онлайн книгу.
weet die bruid se familie kan nie weier nie omdat die vrou in ons kultuur ondergeskik is [aan die man]. Só begin die afpersing. Die eise vir geld gaan oor in dreigemente [om die vrou aan te rand] en wanneer haar familie nie meer kan betaal nie, word sy vermoor.”
Dit, meen David Heimbach, ’n Amerikaanse navorser en professor, word gedoen om die bruid se familie te straf omdat hulle nie genoeg gee nie of “sodat die man weer kan trou”, want saam met ’n nuwe bruid kom ’n nuwe bruidskat.
Die gewildste metode? Om haar aan die brand te steek. In Indië is die algemeen aanvaarde statistiek dat minstens een vrou elke uur sterf vanweë bruidverbranding (bride-burning) – en daar is 8 760 ure in ’n jaar. Indië se Nasionale Misdaadrekordsburo berig inderdaad dat daar in 2006 7 619 bruidskatmoorde was. Dit het geleidelik afgeneem en in 2014 was daar 5 247, maar in 2015 was daar weer 7 634. Volgens Fernandes is daar ’n algemene gesegde in Indië: Hoe meer jy haar slaan, hoe meer sal jy kry.
Bitter min bruidverbrandings word by die polisie aangemeld en selfs vroue wat by organisasies soos Vimochana hulp soek, trek dikwels hul aansoeke uit vrees terug. Benewens die feit dat dit ondergerapporteer word, teken die polisie ook bruidverbranding as selfdood of “ongelukke” aan. Fernandes noem byvoorbeeld dat sy weet van 671 gevalle van bruidverbranding in 2014 in en om Bangalore, maar dat polisierekords net 50 noem.
“Ongelukke” verwys na gas- of keroseenstowe wat ontplof (stove bursts) en ander sogenaamde ongelukke in die kombuis. In 2014 was 61% van die slagoffers van sulke “ongelukke” vroue tussen die ouderdom van 15 en 34.
Selfdood sluit in gevalle waar die man en sy familie die vrou so treiter en mishandel dat hulle haar tot selfdood dryf, hetsy deur haarself aan die brand te steek, gif te drink of haarself te verdrink of op te hang. In 2015 het 42 088 vroue selfdood gepleeg en meer as die helfte, dit wil sê 22 293, was getroud.
Ander grusame praktyke is om suur in die vrou se gesig te gooi om haar te vermink en Eva-treitering (Eve teasing). Laasgenoemde is wanneer onbekende mans ’n vrou in die openbaar molesteer, treiter of seksuele opmerkings maak (enigiets duskant verkragting), maar verkragting is nie buite die kwessie nie. Sy word dan daarvoor blameer en vermoor omdat sy haar wellustig gedra of owerspel gepleeg het.
Die Bruidskat-verbodwet, wat mans en hul families verbied om vir bruidskat te vra, is reeds in 1961 in Indië ingestel. In 1986 is bruidskatmoord tot huishoudelike-geweldsmisdaad verklaar. Ingevolge artikel 304-B van die Indiese strafreg is bruidskatmoord gevalle waar die bruid binne die eerste sewe jaar van die huwelik sterf en dit bewys kan word dat haar man haar kort voor haar dood aangerand of geteister het. Die man en sy familie kan dan van moord aangekla word. In 2014 het net 15% van alle gevalle van bruidskatmoord wat in die hof verhoor is tot ’n skuldigbevinding gelei.
In The Los Angeles Times (5 September 2013) skryf Carol J. Williams:
“Hoewel die [Indiese] regering die bruidskatpraktyk in 1961 deur middel van wetgewing verbied het, is dit nooit behoorlik geïmplementeer nie. Polisiebeamptes sou in elke distrik aangestel word om dit toe te pas, maar niks het gebeur nie.
“In 1986, onder groot druk van [’n] plaaslike vrouebeweging, is die Indiese strafreg gewysig om artikel 304-B in te sluit, spesifiek teen moord ná teistering vir bruidskat … maar dit het min vrug afgewerp.”
HOOFSTUK 4
DIE MAG VAN DIE GEWOONTE
No one pays attention to these killings, but the secret of the world is hidden in them …
– Roberto Bolaño, The Part about Fate
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.