Naukowa analiza biblijnych listów Apostołów. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu. Andrey Tikhomirov
Читать онлайн книгу.
Apostolskie, Rozdział 15). W liście do Rzymian apostoł Paweł przedstawia szczegółowe argumenty w obronie decyzji soboru o niewiążącym przestrzeganiu prawa dla ochrzczonych pogan i argumentuje o usprawiedliwieniu przez wiarę, grzech i prawo).
Rozdział 3
1 a więc jaka jest korzyść z bycia Żydem lub jaki jest pożytek z obrzezania? (Żydzi zawsze z najwyższą starannością przestrzegali obrzezania. W epoce Nowego Testamentu obrzezanie staje się główną zewnętrzną różnicą między Żydem a nieżydem, rodzajem symbolu judaizmu).
2 wielka zaleta pod każdym względem, a przede wszystkim to, że powierzono im słowo Boże. (Naipache (slaw.) – szczególnie, najbardziej, najbardziej).
3 bo co? jeśli niektórzy byli niewierni, czy niewierność zniszczy ich wierność Bożą? (Usprawiedliwienie przez» prawdziwą" wiarę).
4 nie ma mowy. Bóg jest wierny, a każdy człowiek kłamie, jak napisano: ty jesteś sprawiedliwy w słowach Twoich i zwyciężysz w sądzie Twoim. (Bóg zawsze ma rację, człowiek zawsze się myli).
5 a jeśli nasza nieprawość objawia prawdę Bożą, to co powiemy? Czy Bóg nie będzie niesprawiedliwy, gdy wypowie gniew? (mówię po ludzku [rozumowanie]). (Rozumowanie Pawła o sprawiedliwości, prawdzie-nieprawdzie z punktu widzenia «Opatrzności Bożej»).
6 nie ma mowy. Bo [inaczej] jak Bóg osądza świat? (Rozumowanie Pawła o sprawiedliwości, prawdzie-nieprawdzie z punktu widzenia «Opatrzności Bożej»).
7 bo jeśli wierność Boża jest wywyższona przez moją niewierność ku chwale Bożej, za co jeszcze mnie osądzać jako grzesznika? (Rozumowanie Pawła o sprawiedliwości, prawdzie-nieprawdzie z punktu widzenia «Opatrzności Bożej»).
8 i czyż nie czynimy zła, aby wyszło dobro, jak niektórzy nas oczerniają i mówią, że tak uczymy? Sprawiedliwy jest sąd na takich. (Rozumowanie Pawła o sprawiedliwości, prawdzie-nieprawdzie z punktu widzenia «Opatrzności Bożej»).
9 więc co? czy mamy przewagę? Wcale. Bo już udowodniliśmy, że zarówno Żydzi, jak i Hellenowie, wszystko jest pod grzechem (Paweł «udowodnił», że «wszystko jest pod grzechem»).
10 jak napisano: nie ma nikogo sprawiedliwego; (jednak wszystko jest z woli Boga!).
11 nie ma rozumującego; nikt nie szuka Boga; (jednak wszystko jest z woli Boga!).
12 wszyscy uwiodli się z drogi, do jednego są niegodni; nie ma tego, kto czyni dobro, nie ma nikogo. (Wszyscy zachowują się «źle»).
13 krtań ich jest trumną otwartą; językiem swym oszukują; jad aspidów na ustach ich. (Aspid (gr.) – jadowity wąż).
14 ich usta są pełne złośliwości i goryczy. (Wszyscy zachowują się «źle»).
15 Ich Stopy są szybkie na przelanie krwi; (wszyscy zachowują się"źle»).
16 zniszczenie i zgubę na ich ścieżkach; (wszyscy zachowują się «źle»).
17 nie znają drogi świata. (Wszyscy zachowują się «źle»).
18 nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami. (Wszyscy zachowują się «źle»).
19 ale wiemy, że prawo, jeśli coś mówi, przemawia do tych, którzy są pod prawem, tak że wszystkie usta są zablokowane, a cały świat staje się winny przed Bogiem (wszyscy zachowują się"źle»).
20 albowiem uczynkami prawa nie usprawiedliwi się przed nim żadne ciało; albowiem przez prawo poznaje się grzech. (Prawo Mojżesza jest błędne).
21 ale teraz, niezależnie od prawa, ukazała się prawda Boża, o której świadczą prawo i prorocy («prawda Boża, o której świadczą prawo i prorocy», a ta, która działa» niezależnie od prawa», jest tylko rzekomo prawdziwa!).
22 prawda Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa we wszystkich i na wszystkich wierzących, bo nie ma różnicy, («prawda Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa we wszystkich i na wszystkich wierzących», innymi słowy, wierz w Jezusa Chrystusa i wszystkie uczynki! I to wszystko, mówią, będzie super!).
23 Albowiem wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Bożej (wszyscy zachowują się «źle»).
24 otrzymując usprawiedliwienie przez dar, przez łaskę jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie (Paweł upiera się, że tylko wiara jest odkupieńczą ofiarą Jezusa Chrystusa i daje «usprawiedliwienie przez dar, przez łaskę jego»).
25 którego Bóg ofiarował jako ofiarę przebłagania we krwi jego przez wiarę, dla wskazania jego prawdy w przebaczeniu grzechów dokonanych wcześniej (śmierć Jezusa jest rozumiana w Nowym Testamencie jako ofiara odkupieńcza Bogu Ojcu za grzechy wszystkich ludzi).
26 w [czasie] cierpliwości Bożej, na świadectwo jego prawdy w chwili obecnej, niech on [objawi] się sprawiedliwy i usprawiedliwia wierzącego w Jezusa. (Paweł podkreśla, że tylko wiara jest odkupieńczą ofiarą Jezusa Chrystusa i daje «usprawiedliwienie za darmo, z łaski jego»).
27 gdzie jest to, czym się chwalić? zniszczone. Jakim prawem? [prawo] spraw? Nie, ale prawem wiary. (Wiara-sugestia i autosugestia).
28 uznajemy bowiem, że człowiek jest usprawiedliwiony przez wiarę, niezależnie od uczynków prawa. (Paweł przedstawia stosunek chrześcijan do praw Mojżeszowych. Istotą tego stwierdzenia jest to, że «człowiek nie jest usprawiedliwiony uczynkami prawa, ale tylko wiarą w Jezusa Chrystusa», to znaczy prawo (Tora) ma moc tylko do momentu, gdy przyjdzie «Zbawiciel»).
29 czyż Bóg jest tylko Żydami, a nie poganami? Oczywiście i pogan, (stwierdzenie monoteizmu).
30 bo jest jeden Bóg, który usprawiedliwi obrzezanych przez wiarę i nieobrzezanych przez wiarę. (Stwierdzenie monoteizmu).
31 czy więc niszczymy prawo przez wiarę? Nie ma mowy; ale prawo zatwierdzamy. (Wiara w Jezusa Chrystusa potwierdza prawo).
Rozdział 4
1 a co, powiedzmy, Abraham, ojciec nasz, nabył przez ciało? (Odniesienia do historii Starego Testamentu).
2 Jeśli Abraham usprawiedliwił się uczynkami, ma pochwałę, ale nie przed Bogiem. (Odniesienia do historii Starego Testamentu).
3 bo co mówi Pismo Święte? Abraham uwierzył Bogu, a to przypisało mu sprawiedliwość. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
4 zapłata dla tego, co czyni, jest przypisywana nie z łaski, ale z obowiązku. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
5 a nie czyniącemu, ale wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niegodziwego, jego wiara jest przypisana sprawiedliwości. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
6 tak Dawid nazywa Błogosławionego człowieka, któremu Bóg przypisuje sprawiedliwość bez względu na uczynki: (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary).
7 Błogosławieni, których nieprawości są odpuszczone i których grzechy są zakryte. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
8 Błogosławiony jest człowiek, któremu Pan nie przypisuje grzechu. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
9 czy to błogosławieństwo [odnosi się] do obrzezania, czy do nieobrzezania? Mówimy, że Abrahamowi przypisano wiarę w sprawiedliwość. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
10 Kiedy to się stało? przez obrzezanie czy przed obrzezaniem? Nie przez obrzezanie, ale przed obrzezaniem. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
11 i otrzymał znak obrzezania, [jako] pieczęć sprawiedliwości przez wiarę, którą [miał]