Cho‘yan zanjirla asta

      Bog‘laptilar birpasda.

      Atrofiga panjara

      Qo‘yiptilar ko‘p sara.

      Ulkan botir egilib,

      Murdaga ta’zim qilib.

      Depti: «Tinchib uxlagin;

      Husning, yovuzlik va kin

      Qurboni bo‘lib o‘chdi,

      Ruhing samoga ko‘chdi.

      Bizlar seni sevardik,

      Sevgilingga saqlardik.

      Bo‘lmay yigitga nasib,

      Bo‘lding tobutga nasib».

      Shum malika shu kunoq

      Xushxabarga ishtiyoq –

      Bog‘lab; ko‘zguni olmish

      Ham savol berib qolmish:

      «Ayt, menmasmi dunyoda,

      Hammadan ham ziyoda,

      Oppoq, go‘zal va yaxshi

      Yuzim yuzlarning naqshi?»

      Ko‘zgu depti javoban:

      «Ha, malikam, hammadan –

      Oqsan, go‘zal, yaxshisan,

      Qizil yuzlar naqshisan».

      Bu orada, shahzoda

      Jahon kezib aftoda,

      Qallig‘ini izlarkan,