Ծովն աչքերուդ է լռեր

      Եվ ճակտիդ վրա

      Թախծի հովը կը հևա,

      Եվ ծիծերուդ պտուկներեն քաղցրաթուխ

      Մոր մը, մոր մը դառնությունը կը կաթի,

      Ո՜վ Աստղիկ,

      Եղերամա՜յր դու անմահ։

      Ալյակներեն անրջային կապույտով

      Եվ փրփուրի շուշաններեն դու ծնար.

      Այգաշաղի օրրանիդ մեջ լողացիր

      Դիցուհու պես, լողացի՜ր…

      Եվ արևին ճաճանչները դողդոջուն

      Քեզ պատեցին, ողողեցին լույսի մեջ,

      Առավոտյան դո՛ւ ծովածին բրաբիոն,

      Դու քնացար

      Դիցուհու պես, քնացա՜ր…

      Սև՜, ցայգաթիռ վարսերեդ

      Սիրո գարուն մ' երերաց

      Եվ բերանիդ վարդաշուրթն աղբյուրեն

      Մեր բոլորիս ծարավությանը համար

      Սրսուռ ակ մը կարկաչեց,

      Անգամ շիթ մ' այդ զովութենեն երկնային

      Մեր հոգվույն մեջ աստղաշխարհ մը ծաղկեցուց

      Եվ երգերո՜վ…լեցվեցանք։

      Բամբիռն առինք ոգեշունչ

      Եվ դուրս թռանք

      Բագիններեն. լարերեն

      Թովչություններ ցնծացին,

      Եվ երգեցինք՝

      «Մենք ըմպած ենք հավիտյանի մը համար

      Անմահության նեկտարեն,

      Ծարավի չենք, ծարավի չենք մենք երբեք,

      Աստվածային սաղմը մեր մեջը անհուն

      Արևի պես կը վառի,

      Տիեզերական շավիղովը լուսաշունչ

      Մենք