Historia żółtej ciżemki. Domańska Antonina

Читать онлайн книгу.

Historia żółtej ciżemki - Domańska Antonina


Скачать книгу
(gw.) – Piotr mówi prawdę. [przypis edytorski]

25

o bitwie pod Warną – Szczegóły historyczne o bitwie pod Warną wzięte z Kroniki Bielskiego. [przypis autorski]

26

moiściewy (gw.: moiście wy) – zwrot do słuchaczy, wyrażający emocje; dosł. jesteście moi, tj. moi drodzy. [przypis edytorski]

27

niewiela (gw.) – niewiele. [przypis edytorski]

28

Władysław III Warneńczyk (1424–1444) – syn Władysława Jagiełły, król Polski (1434–1444) i Węgier (1440–1444). [przypis edytorski]

29

leciech (daw.) – dziś popr. forma Ms. lm: latach; w jednych leciech: w tym samym wieku. [przypis edytorski]

30

łacnie (daw.) – łatwo. [przypis edytorski]

31

mi się na pięćdziesiąty szósty obróciło (gw.) – skończyłem pięćdziesiąt sześć lat. [przypis edytorski]

32

roki, roków (gw.) – lata, lat. [przypis edytorski]

33

znać (gw.) – wiedzieć. [przypis edytorski]

34

Huniad – właśc. Jan Hunyady (1387–1456), magnat węgierski, wojewoda siedmiogrodzki, po śmierci Władysława Warneńczyka regent Węgier, sprawujący władzę w zastępstwie czteroletniego nowego króla. [przypis edytorski]

35

Siedmiogrodziany – dziś popr. forma M. lm: Siedmiogrodzianie; Siedmiogród a. Transylwania – kraina w środkowej części dzisiejszej Rumunii, zasiedlona w średniowieczu przez osadników węgierskich i niemieckich. W XVI i XVII w. księstwo zależne od tureckiego Imperium Osmańskiego, potem przeszło pod władzę Austrii i Węgier. Z Siedmiogrodu pochodził król Polski Stefan Batory (1533–1586). [przypis edytorski]

36

tysiąców – dziś popr. forma D. lm: tysięcy. [przypis edytorski]

37

ciura – sługa obozowy, dbający o ekwipunek, konie i jedzenie dla żołnierzy. [przypis edytorski]

38

potrzeba (daw.) – bitwa. [przypis edytorski]

39

pohaniec (daw., pogard.) – poganin; tu: muzułmanin, Turek a. Tatar. [przypis edytorski]

40

kopa – 60. [przypis edytorski]

41

z cztery tysiące – dziś popr. forma: z czterema tysiącami. [przypis edytorski]

42

wołoski – z Wołoszczyzny, krainy położonej w płd. części dzisiejszej Rumunii. Wołoszczyzna, rządzona przez hospodara, pozostawała zależna politycznie od Węgier i Turcji. [przypis edytorski]

43

młodym wtedy był – byłem wtedy młody. [przypis edytorski]

44

kędy – dokąd. [przypis edytorski]

45

dokazował – dziś popr.: dokazywał. [przypis edytorski]

46

z hetmany (daw.) – dziś popr. forma N. lm: z hetmanami. [przypis edytorski]

47

przelatował – dziś popr.: przelatywał. [przypis edytorski]

48

Warna – miasto i port nad Morzem Czarnym na terenie Bułgarii. [przypis edytorski]

49

potrza (gw.) – potrzeba. [przypis edytorski]

50

zdolić – zdołać, dać radę. [przypis edytorski]

51

podaję hełm… wyślizga mu się z rąk – Ten szczegół i wszystkie następne wzięte z Kroniki Bielskiego. [przypis autorski]

52

Olgierd (zm. 1377) – wielki książę litewski, ojciec Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

53

coby (gw.) – żeby. [przypis edytorski]

54

we wojsku (gw.) – w wojsku. [przypis edytorski]

55

doznawa – dziś popr.: doznaje. [przypis edytorski]

56

z Turki (daw.) – dziś popr. forma N. lm: z Turkami. [przypis edytorski]

57

cale (daw.) – wcale, zupełnie. [przypis edytorski]

58

piąci – dziś popr.: pięciu. [przypis edytorski]

59

plecyma (daw. forma liczby podwójnej) – plecami. [przypis edytorski]

60

mię – dziś popr.: mnie. [przypis edytorski]

61

bez (gw.) – przez. [przypis edytorski]

62

buńczuk – długie drzewce ozdobione włosiem końskim, symbol władzy wojskowej. [przypis edytorski]

63

aga (tur.) – dowódca janczarów, tj. piechoty tureckiej (dziś tur. tytuł grzecznościowy: pan) [przypis edytorski]

64

ufiec – hufiec, oddział. [przypis edytorski]

65

janczarowie (z tur.) – piechota turecka. [przypis edytorski]

66

wolej (daw.) – raczej, lepiej. [przypis edytorski]

67

basza a. pasza (z tur.) – generał w wojsku tur. (dziś tytuł grzecznościowy: pan). [przypis edytorski]

68

wilcy – dziś popr. forma M. lm: wilki. [przypis edytorski]

69

dyć a. ady (daw.) – przecież, właśnie, ależ. [przypis edytorski]

70

Jana z Kęt a. Jan Kanty (1390–1473) – święty Kościoła katolickiego, ksiądz, wykładowca Akademii Krakowskiej. [przypis edytorski]

71

posługować – usługiwać. [przypis edytorski]

72

przez (gw.) – bez. [przypis edytorski]

73

potrzebny – tu: potrzebujący. [przypis edytorski]

74

k'sobie (daw.) – do siebie. [przypis edytorski]

75

k'temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

76

mię – dziś popr.: mnie. [przypis edytorski]

77

przyżenąć (daw.) – przygnać, przygonić. [przypis edytorski]

78

barć – dziupla w pniu drzewa z gniazdem pszczół. [przypis edytorski]

79

uznawam – dziś popr.: uznaję. [przypis edytorski]

Скачать книгу