Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор
Читать онлайн книгу.
benim
Kumru gibi pencereme konup duran
Anam gibi her söze razı olan
Tıpkı sabah mum ışığı gibi sönüp duran
Yüreğime şebnem gibi düşen
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Bir ömür veda etmeden selam vermeden,
Yeter artık hepsi tamam demeden
Düğünlerimde ekmeğimi tuzumu yemeden
Babam gibi bakıp duran bir şey demeden
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Yıllar geçer aylar geçer bakmıyorsun
Belim bükük, saçım ak, sen yaşlanmıyorsun
Günlerimi sermest eden eski meysin
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Bir gün gelir hayatımın gülü solar
Mezarımın dünya gibi geniş bağrı dolar
Yüreğimden çıkıp büyür, çiçek olur
Hüznüm benim
Hüznüm benim
Hüznüm benim
SAMARQAND
Bir shivir misoli Samarqand
Bismilloh kabi lojuvard
Yulduzlar ostida dunyoning
Eng go‘zal ayoli misoli
Sog‘inchim timsoli
Sochlari shamolda yoyilgan
Navbahor toshirgan Yoyiqday
Simobiy libosga o‘rangan
Temur erkalashlariga o‘rgangan
Ulug‘bek qoniday sochilgan
Qizg‘aldoqlarday ochilgan
Yulduzlar ostida dunyoning
Eng go‘zal ayoli misoli
Dunyoning eng go‘zal she’rini
Bolalik chog‘imda quchoqlab
Onamday erkalab shivirlar
Samarqand Samarqand Samarqand
Bir shivir misoli mungli dard
Bismilloh misoli lojuvard
SEMERKANT
Bir fısıltı misali Semerkant
Bismillah gibi lacivert
Yıldızlar altında dünyanın
En güzel kadını misali
Hasretimin timsali
Saçları rüzgarda savrulan
İlkbaharın taşırdığı Yayık gibi
Gümüş renk elbiseye bürünen
Timur’un sevgisine alışan
Uluğbey kanı gibi saçılan
Gelincikler gibi açan
Yıldızlar altında dünyanın
En güzel kadını misali
Dünyanın en güzel şiirini
Çocukluk çağımda kucaklayıp
Anam gibi severek fısıldar
Semerkant Semerkant Semerkant
Bir fısıltı misali hüzünlü dert
Bismillah misali lacivert
UNUTMA
Ketar chog‘ingda
Dunyoga “Xayr!” deyishni unutma
“Rahmat!” deyishni unutma
“Xayr!” deyishni unutma
Bolalik kunlaringga
Muhabbat tunlariga
To‘rt tomonga
Yaxshi-yomonga
Tuz bilan nonga
Moviy osmonga
Onang quchgan beshikka
Har bir ochiq eshikka
Olisdagi tog‘larga
Yashil qirmiz za’far bog‘larga
Yalpizlarga
Qaldirg‘ochlarga
Chumolilarga
Atirgullarga
“Xayr!” deyishni unutma
“Rahmat!” deyishni unutma
UNUTMA
Gitme vaktinde
Dünyaya “Hoşça kal” demeyi unutma
“Teşekkürler” demeyi unutma
“Hoşça kal” demeyi unutma
Çocukluk günlerine
Sevgi dolu gecelerine
Dört tarafa
İyiye, kötüye
Tuz ile ekmeğe
Mavi gökyüzüne
Annenin sardığı kundağa
Her bir açık kapıya
Uzaklardaki dağlara
Yeşil, kırmızı, sarı bağlara
Nane, reyhanlara
Kırlangıçlara
Karıncalara
Güllere
“Hoşça kal” demeyi unutma
“Teşekkürler” demeyi unutma
MUHAMMED YUSUF (1954-2001)
Muhammed Yusuf, 1954’te Andican’da doğdu. 1998 yılında Özbekistan Halk Şairi unvanını aldı. Rus Dili ve Edebiyatı Enstitüsünün Rus Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi. Şiir kitapları: “Bülbüle Bir Sözüm Var” (1987), “İltica” (1988), “Yalancı Yar” (1993), “Değerlisin, Vatanım” (2004) vd.
ONA TURKISTON
Ko‘klarga sig‘may yayrab ruhi jon,
Ko‘zlarga sevinch yoshlari to‘ldi.
Ammo sen nechun mahzun, parishon,
Ona Turkiston, senga ne bo‘ldi.
Kishanlar ketib, yetgach murodga,
Shahid o‘g‘lonlar keldimi yodga.
Kuykalak ko‘ngil to‘ldimi dodga,
Ona Turkiston, senga ne bo‘ldi.
Erk yo‘qlagan chog‘ ko‘z yosh nimasi,
Ketdi boshingdan ajdar ko‘lkasi.
Arslonlar tuqqan sherlar o‘lkasi,
Ona Turkiston, senga ne bo‘ldi.
Sen bir bo‘stonki, gullari so‘lmas,
Qiyomatda ham chirog‘ing so‘nmas.
Bolam deb qo‘ysang sinamoqqa, bas,
Ona Turkiston, senga ne bo‘ldi.
Chorlasang to‘shing noringga to‘lar,
Daryoday toshib, shamolday