Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор

Читать онлайн книгу.

Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı - Анонимный автор


Скачать книгу
ters dönen Müslüman değil!

      Düşmana ters dönen Müslüman değil!

      Düşmana ters dönen Müslüman değil!

      Düşmana ters dönen Müslüman değil!

      NODIRAJON, SHOIRAJON

      Nodirajon, Shoirajon,

      tanam qimir etmaydi,

      olis-olis vohalardan

      tog‘larimni chaqiring,

      osmon to‘la havolar

      faqat menga yetmaydi.

      Nodirajon, Shoirajon

      tanam qimir etmaydi,

      ko‘zimda bir tomchi yosh,

      soylar yuvsa ketmaydi.

      Nodirajon, Shoirajon,

      tanam qimir etmaydi,

      peshonamning sho‘ridan

      bino bo‘lgan bu daryo…

      osmon to‘la havolar

      faqat menga yetmaydi.

      Nodirajon, Shoirajon,

      tanam qimir etmaydi,

      boring, qorli tog‘larga:

      bir shoir yotibdi deng,

      Xudoning hovlisida…

      Osmon to‘la havolar

      faqat menga yetmaydi…

      NADİRECİĞİM, ŞAİRECİĞİM

      Nadireciğim, Şaireciğim,

      tenim hareket etmiyor,

      uzak uzak vadilerden

      dağlarımı çağırın,

      gökyüzü dolu hava

      bir tek bana yetmiyor.

      Nadireciğim, Şaireciğim

      tenim hareket etmiyor,

      gözümde bir damla yaş

      dereler yıkasa gitmiyor.

      Nadireciğim, Şaireciğim,

      tenim hareket etmiyor,

      talihsiz kaderimden

      oluşmuştur bu derya…

      gökyüzü dolu hava

      bir tek bana yetmiyor.

      Nadireciğim, Şaireciğim,

      tenim hareket etmiyor,

      çıkın karlı dağlara:

      bir şair yatıyor deyin

      Tanrının bahçesinde…

      Gökyüzü dolu hava

      Bir tek bana yetmiyor…

      ***

      Ayt, ey, xasta bulbulim,

      O‘shga qachon yetamiz?

      Yashil bog‘lar sarg‘ardi,

      Mag‘iz bo‘ldi g‘ujumlar.

      Oh, voy, muncha yo‘l og‘ir,

      Bulbulim…

      Ulkan soat o‘rtasida

      Madorim yo‘q yurmoqqa,

      Qashqirlar davrasida

      Sudralaman turmoqqa.

      Shunda qolib ketsam gar

      netamiz?

      Abadiyat oralab

      O‘shga qachon yetamiz?

      Qorli tog‘lar bag‘rida

      Begim – O‘shim ko‘rindi,

      Sulton – O‘shim ko‘rindi…

1996.

      ***

      Söyle, ey hasta bülbülüm,

      Oş’a ne zaman varırız?

      Yeşil bağlar sarardı,

      Üzümler de kurudu.

      Vah, bu yol nice zordur

      Bülbülüm…

      Büyük saat ortasında

      Gücüm yok yürümeye,

      Çakalların arasında

      Çabalarım kalkmaya.

      Buralarda kalırsam

      Ne yaparız?

      Ebediyet arasında

      Oş’a ne zaman varırız?

      Karlı dağlar bağrında

      Canım Oş’um göründü,

      Sultan Oş’um göründü…

(Aktaran: Marufjon Yuldashev)

      HURŞİD DEVRAN (1952-)

      Hurşid Devran 20 Ocak 1952 yılında Semerkant’ta doğdu. 1977 yılında Taşkent Üniversitesi Gazetecilik Bölümünü bitirdi. Şiir kitapları: “Sevgili Güneş” (1979), “Şehirdeki Elma Ağacı” (1979), “Geceki Bağlar” (1981), “Tomaris’in Gözleri” (1984), “Çocukluğun Sesi” (1986), “Kaknüs” (1987), “Deniz Yaprakları” (1988), “Kırk Âşık Defteri” (1989), “Bahardan Bir Gün Önce” (1997). Hikâye kitapları: “Semerkant Hayali” (1991), “Sahibkıran’ın Torunu” (1995), “Şehitler Şahı” (1998), “Bibi Hanım Kıssası” (2006) vd. Tiyatro eserleri: “Mirza Uluğ Bey” (1994), “Emir Timur” (1996), “Babür Şah” (1999). Çevirileri: Namık Kemal; Celalettin Harzem Şah (1997), “Deniz Yapraklari” (Japon edebiyatından seçmeler, 1988), “Kırk Âşık Defteri” (Türk Edebiyatından seçmeler, 1989).

      Aldığı ödüller: Özbekistan Halk Şairi Unvanı (1999). Uluslararası Kâşgarlı Mahmud (1989), Uluslararası Altın Kalem Ödülü (2009), Azarbaycan Müşfik Ödülü (5.06.2013).

      BOLALIK

      Tunlari osmonga tikilar, ammo

      Yulduzsizdir, oysizdir samo.

      Bahorda ko‘rmaydi atirgullarni,

      Eshitmas sayragan mast bulbullarni

      Derazani yuvgan yomg‘irni ko‘rmas,

      Holbuki soppa-sog‘, ko‘zlari ko‘rmas.

      Oyog‘i ostida qor g‘ijirlamas,

      Uyin ayvonida qush g‘ujirlamas.

      Na shivir, na pichir, na un, na titroq —

      Uning yuragiga solar qaldiroq.

      Ko‘ksini paypaslar faqat damba-dam

      Qalbini bolalik tark etgan odam.

2007

      ÇOCUKLUK

      Geceleri gökyüzüne bakar, ama

      Yıldızsızdır, aysızdır sema.

      Baharda göremez gülleri,

      Duyamaz öten mest bülbülleri

      Penceresini yuyan yağmuru görmez,

      Halbuki sapasağlam, gözleri görmez.

      Ayağının altında kar gıcırdamaz,

      Evin avlusunda kuş cıvıldamaz.

      Ne fısıltı, ne vızıltı, ne ses, ne titreyiş

      Eyler yüreğine bir dokunuş.

      Kalbini yoklar yalnız zaman zaman

      Kalbini çocukluğun terk


Скачать книгу