Ահա արդարեւ ճշմարտագունեղ

      Այս լուսապատար, խնկալից իւղը

      Վերնայնիդ սիրոյ արտացոլումն է,

      Որի համար եւ Պօղոսը պատշաճ դատեց

      Գոհաբանական ճառի մէջ ասել յայտնապէս.

      Ով մեզ օծեց ձեզ հետ միասին ի Քրիստոս Յիսուս`

      Աստուած է, որ եւ կնքեց մեզ եւ մեր սրտերին

      Հոգու առհաւատչեան տուեց

      Ու նաեւ ասաց. Մի՛ տրտմեցնէք

      Աստծոյ սուրբ Հոգին,

      Որով կնքուելու էք փրկութեան օրը

      Պատկառելի եւ անուանելի է

      Այս օծութիւն հորջորջումը

      Ինչպէս հին օրէնքում,

      Առաւել եւ նորում:

      Տիրական տնօրինութիւններիդ ու չարչարանքիդ

      Անցած խորհուրդն է ակնյայտ դարձնում

      Դաւթեան սաղմոսի այն ասոյթը, թէ`

      Տիրոջ եւ իր Օծեալին դէմ

      Հաւաքուեցին, կուտակուեցին

      Իշխանները ժողովուրդների:

      Մեծ մարգարէութիւնն էր ակնարկում

      Մոլեգնաչար հրեաների խմբի`

      Անջնջելի արեանդ մեղքի տակ մտնելը,

      Երբ հանդգնեցին տէրութեանդ դէմ.

      Ո՞վ է, որ ձեռք պիտի մէկնէ Տիրոջ օծեալին

      Եւ քաւութիւն գտնի:

      Որովհետեւ թէպէտ Սաւուղը

      Իր ազգակցի ձեռքով սպանուեց,

      Օտար ազգերի ամօթն ու նախատինքը

      Իսպառ չմերժեց [նրանց],

      Մինչեւ որ Աստծոյ արեանդ հաղորդուեցին:

      Ապագայի մեծ յիշողութեան գրաւական են

      Աղօթանուէր աղերսանքներն այն,

      Որ ասում էր իր սաղմոսով.

      Յանուն քո սիրելի Դաւթի

      Երես մի՛ դարձրու քո օծեալից:

      Ու դարձեալ. նայիր եւ տես քո օծեալի երեսը,

      Եւ Ողորմութիւն արա օծեալիդ:

      Քրիստոս, երկրպագելի պարգեւն է ձեռքիդ

      Լուսակիր հիւթն այս,

      Եւ արքայական իր ճոխութեան մէջ

      Չի տեսնում ուրիշ բարձրութիւն մի մեծ,

      Քան քո անունից ասուած քո խօսքը.

      Գտայ իմ ծառա Դաւթին

      Եւ իմ սուրբ իւղով օծեցի նրան:

      Ըստ սովորութեան յիշելով եւ համբուրելով

      Քո լուսեղէն օծութիւնը,

      Տէր Յիսուս Քրիստոս,

      Քեզ ճանաչում ենք`

      Անփոփոխելի մշտնջենութիւն,

      Դու ես ամէնը, ամէն ինչի մէջ,

      Միակ թագաւոր թագաւորութեանց,

      Եւ իւղուածների ճշմարիտ օծեալ,

      Երեկ եւ այսօր

      Փառաբանուածդ երկրպագութեամբ:

      Ինչպէս պատրոյգը ճարպի մէջ թրջուած

      Նշողում չունի` մինչեւ չվառուի,

      Այդպէս եւ լոյսի այս օծութիւնը` թափուած մեզ վրայ,

      Ապագայում է լուսավառուելու:

      Սա [օծման] մէկին բացատրութիւնն է`

      Նախնիներից մինչեւ օրս,

      Բարենշան օրինակով մի յարմարած,

      Հրաշապայծառ գոյնով ներկած:

      Արդ, պատճառը ապրեցուցիչ վեհագոյն մասանց,

      Աստուածային արարչութեանդ հարազատների,

      Առանց որի հնարաւոր չէ քրիստոնեայ լինել,

      Եւ կամ անուանուել Նազովրեցի,

      Կամ յիշատակուել Յուդայի որդի,

      Խրախոյս կարդալ յանուն Յակոբի Աստծու,

      Այս ձէթի հիւթը, որի մէջ

      Միաւորւում