Krzyżacy, tom drugi. Генрик Сенкевич

Читать онлайн книгу.

157

wydążyć (daw.) – zdążyć, nadążyć. [przypis edytorski]

158

godniej – tu: lepiej. [przypis edytorski]

159

odjąć (daw.) – zabrać. [przypis edytorski]

160

szkarłatny – ciemnoczerwony. [przypis edytorski]

161

łacniej (daw.) – łatwiej. [przypis edytorski]

162

próżno (daw.) – bezskutecznie. [przypis edytorski]

163

Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

164

komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy. [przypis edytorski]

165

zaprzeć się – zaprzeczyć, nie przyznać się. [przypis edytorski]

166

rozjuszyć (daw.) – rozwścieczyć. [przypis edytorski]

167

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

168

nierad (daw.) – niechętny. [przypis edytorski]

169

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

170

odstąpić – odejść od kogoś. [przypis edytorski]

171

zadżgał – dziś popr.: zadźgał. [przypis edytorski]

172

pewnikiem (daw.) – na pewno. [przypis edytorski]

173

onę (daw.) – tę. [przypis edytorski]

174

nuż (daw.) – szybko i gwałtownie (wykrzyknienie). [przypis edytorski]

175

bogdaj (daw.) – chociaż. [przypis edytorski]

176

bez przestanku (daw.) – bez przerwy. [przypis edytorski]

177

samowtór (daw.) – tylko we dwóch. [przypis edytorski]

178

tęższy (daw.) – silniejszy. [przypis edytorski]

179

głową nałożyć – zginąć. [przypis edytorski]

180

żywie (daw.) – żyje. [przypis edytorski]

181

wszędy (daw.) – wszędzie. [przypis edytorski]

182

kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]

183

wieczerza (daw.) – kolacja. [przypis edytorski]

184

roków (gw.) – lat. [przypis edytorski]

185

wedle (daw.) – według. [przypis edytorski]

186

prawo kanoniczne – prawo kościelne. [przypis edytorski]

187

starszy (daw.) – tu: przełożony. [przypis edytorski]

188

dziedzina (daw.) – ziemia, gospodarstwo, dziedzictwo, coś, co się dziedziczy. [przypis edytorski]

189

po próżnicy – na darmo. [przypis edytorski]

190

opat – przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]

191

hoży – zdrowo wyglądający, urodziwy. [przypis edytorski]

192

rozpatrzyć się (daw.) – rozeznać się. [przypis edytorski]

193

rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

194

włość (daw.) – posiadłość. [przypis edytorski]

195

mozoł – trud, wysiłek. [przypis edytorski]

196

spłonąć (daw.) – zaczerwienić się. [przypis edytorski]

197

żeniaty – dziś popr.: żonaty. [przypis edytorski]

198

wprzód (daw.) – najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]

199

dla – tu: ze względu na. [przypis edytorski]

200

wprzódy (daw.) – wcześniej. [przypis edytorski]

201

kaleta – noszony przy pasie skórzany woreczek na pieniądze lub inne drobiazgi. [przypis edytorski]

202

szelma – osoba sprytna a nieuczciwa. [przypis edytorski]

203

odrwić (daw.) – oszukać. [przypis edytorski]

204

maństwo (daw.) – posiadłość, zarząd; od man – lennik, hołdownik. [przypis edytorski]

205

prawy (daw.) – prawdziwy. [przypis edytorski]

206

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

207

kapituła – rada sprawująca władzę w zakonie. [przypis edytorski]

208

na stronie – obok, tu w sensie: neutralni. [przypis edytorski]

209

rojny (daw.) – liczny. [przypis edytorski]

210

niepośledni (daw.) – nie byle jaki. [przypis edytorski]

211

Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

212

Anna Danuta – (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii). [przypis edytorski]

213

Ziemowit IV – (ok. 1352–1426) książę płocki, prowadzący samodzielną politykę zagraniczną, długo występował jako przeciwnik Jagiełły, dał się poznać jako dobry administrator. [przypis edytorski]

214

Aleksandra Olgierdówna – (ok. 1370–1434), córka wielkiego księcia Litwy Olgierda, siostra Władysława II Jagiełły, żona księcia mazowieckiego Ziemowita IV. [przypis edytorski]

215

zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

216

komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy.


Скачать книгу