Bloed Regen. Amy Blankenship
Читать онлайн книгу.
volgende keer dat hij sterft, kan hij doodblijven ... of niet,” vertelde Storm hem. “Hoe dan ook, ik mag geen spoilers vertellen.”
“Ja hoor,” zei Vincent, terwijl hij zijn sarcasme weer voelde opkomen.
“Hij liegt niet,” hield Lacey vol, terwijl ze dichter bij Storm kwam. “Als hij iemand vertelt wat er in de toekomst gaat gebeuren of er zelfs naar verwijst, begint hij te bloeden uit verwondingen die we niet eens kunnen zien.”
Ze draaide zich om om naar Storm te kijken en stak haar hand uit om teder zijn bovenarm aan te raken. “Ik heb het zien gebeuren,” zei ze droevig. “Je hebt de regel overtreden en bloedde voor mij. Die vreselijke dingen gingen vanavond helemaal door me heen. Ik zou nu dood zijn als je Ren niet had gewaarschuwd voor wat er zou komen.”
Storm probeerde te voorkomen dat de liefde in zijn ogen scheen terwijl hij naar Lacey staarde en haar zachte aanraking voelde ... maar hij hield heel veel van haar, dus het was moeilijk. “Omdat je hier nu bent, was het elke druppel waard,” zei hij eerlijk, voordat hij zijn blik opsloeg om Ren’s blik te vangen. “Trouwens, de gevolgen van je dood zouden ernstig slecht zijn geweest en dat is geen spoiler, want het is niet gebeurd.”
“Maar het is duidelijk gebeurd en je hebt het gewist.” Lacey glimlachte bewonderend naar hem voordat ze zich tegen hem aan drukte en hem een oprechte knuffel gaf. “Jij en Ren kozen ervoor om me te redden,” verbeterde ze voordat ze achteruitliep om naar Vincent te kijken. “Als Storm je met Chad wil, dan is daar waarschijnlijk een heel goede reden voor.”
Vincent werd nuchter en begreep het plotseling. Deze twee machtige mannen konden Lacey veel beter beschermen dan hij ooit had kunnen doen ... dat hadden ze al bewezen. Wie was hij om haar dat soort veiligheid te ontnemen?
Hij zuchtte dramatisch en fladderde met zijn wimpers naar haar. “Goed, ik ben verkocht. We kunnen allebei fan-meiden van de Time Walker zijn.” Hij heeft met opzet Ren's naam van de fanlijst verwijderd omdat hij niet verkocht werd door de grote man die haar vriendje was ... maar gewoon een verdomd goede bodyguard.
Ren negeerde het feit dat hij Vincents innerlijke gedachten luid en duidelijk kon horen. Wat hem betreft, hij had de oorlog al gewonnen vanwege het feit dat Lacey niet had gesmeekt om Vincents partner te worden.
“Dus je gaat ermee akkoord om samen te werken met Chad,” vroeg Lacey met een blije glimlach. Ze kon niet boos blijven op Vincent ook al zou iemand haar betalen ... nooit omdat ze hem zo aanbad. Ze kromp ineen toen het scherm van de enorme monitor aan de muur rechts van haar plotseling luid kraakte en vonken op de vloer lieten vallen.
Ren wreef over de brug van zijn neus voordat hij lang genoeg naar de kapotte monitor keek om zijn krachten te gebruiken om de schade die hij zojuist had aangericht snel te herstellen.
Vincent wierp een achterdochtige blik in Ren's richting voordat hij Lacey's glimlach beantwoordde. “Natuurlijk, voor zover ik weet, werd Chad bekrast door de huiskat van een demon en heeft nu negen levens ... oeps, acht levens,” corrigeerde hij en haalde zijn schouders op. “Ik denk dat ik hem de touwen kan laten zien.”
Hij liep recht op Lacey af en sloeg onbevreesd zijn arm om haar schouders voordat hij ze naar Storm omdraaide. “Dus wat doet Chad precies voor PIT?”
“Chad is een hoge politieagent, hoewel hij één van de weinige menselijke agenten in de stad is. Omdat veel van de 911-oproepen die binnenkwamen, waren meer dan een beetje aan de vreemde kant, we moesten de stad vullen met paranormale politieagenten, samen met het infiltreren van reddingswerkers, ziekenhuizen en brandweerkorpsen,” antwoordde Storm.
“Dat is begrijpelijk,” knikte Vincent, terwijl hij in stilte berekende hoeveel paranormalen er nodig waren om zo'n truc voor de hele stad uit te halen. “Na de stormloop die ik vanavond bij de Witches Brew heb gezien, is het een wonder dat de mensen niet als vliegen vallen.”
Storm begon uitgeput te raken van het flikkeren in en uit de kamer dat niemand zou begrijpen wat hij aan het doen was. Gelukkig had Ren het te druk om zijn verzwakking op te merken, aangezien hij zich concentreerde op het feit dat Vincent Lacey opnieuw aanraakte.
Storm concentreerde zich weer op het onderwerp en ging verder. “Het is dankzij de gezamenlijke inspanningen van PIT dat het aantal menselijke slachtoffers tot een minimum beperkt is gebleven, maar zelfs dat aantal doet de mortuaria in de stad overlopen. De demonen proberen van onze radar te blijven, maar begrijp me niet verkeerd ... het is een zeer gevaarlijke klus en helemaal in jouw straatje.”
“Ja, het ergste dat kan gebeuren, is dat je pijnlijk wordt vermoord ... constant,” beaamde Ren, waardoor het klonk als het beste van de wereld. Wie wist dat hij zo kleinzielig kon zijn.
“Ooh ... ik denk dat ik net een heel klein beetje kippenvel heb gekregen ... probeer het nog eens,” reageerde Vincent met een weerwoord met een verveelde toon in z’n stem.
Storm onderbrak hun verbale oorlog voordat deze escaleerde tot Vincents eerste pijnlijke dood als officieel PIT-lid. “Met jouw expertise over de verschillende soorten demonen en wat hun zwakke punten kunnen zijn, zou je een grote hulp zijn. En maak je geen zorgen ... je hebt een arsenaal aan wapens en ik heb het niet over de standaard politie uitrusting ... we hebben het soort dat de neiging heeft om de dag van een demon te verpesten.”
Lacey wierp een blik op Ren toen Storm het over wapens had. De waarheid was ... ze keek naar hun beste wapen, maar na wat er in de Witch’s Brew gebeurde, begreep ze dat hij ook de onstabiele fuck-bom was die ze allemaal zou kunnen uitschakelen als hij de controle verloor. Ze herinnerde zich hoe ze hem die controle had teruggegeven, bloosde en keek weg.
“Maar vergeet niet,” herinnerde Storm Vincent eraan, “je belangrijkste taak is om Chad te beschermen totdat Trevor uit zijn schuilplaats komt. Als je onzorgvuldig wordt en door een demon wordt uitgeschakeld, heeft Chad geen echte back-up totdat je weer tot leven komt.”
“Over wapens gesproken,” zei Vincent en glimlachte langzaam naar Storm. “Zodra de babysit-klus is geklaard, raad ik jou aan om samen met mij een aantal zeer unieke items op te halen die ik ken ... dingen die de demonen hebben verborgen.”
“Je denkt echt dat je met Storm gaat samenwerken,” vroeg Ren met opgetrokken wenkbrauw, hij had opnieuw een overweldigende behoefte om Vincent aan flarden te scheuren.
Lacey keek hem nogmaals fronsend aan en hoorde de jaloezie in zijn stem. De man leek anderhalve kilometer lang bezitterig te zijn en wilde haar of Storm duidelijk niet delen.
“Inhaler,” beschuldigde ze.
Ren haalde zijn schouders op. “Het verbaast me gewoon hoe geweldig de nieuweling over zichzelf denkt.”
Lacey rolde met haar ogen. “Oh laat gaan, hoe oud ben je ... vijf?” Ze liep weg van Vincent en benaderde Ren, terwijl ze zijn gezicht in de gaten hield voor enig teken dat het zijn humeur zou verbeteren en zou bewijzen dat haar theorie juist was.
“Ik ben veel ouder dan jij,” spotte Ren met een brede grijns nu Vincent alleen achterbleef.
“Je hebt de waterkoker laten breken terwijl ik onder de douche stond,” wierp Lacey speels tegen, nu ze het bewijs had dat haar nabijheid het equivalent was van zijn koude pil. “Dus mentaal ben je een stuk jonger dan ik.”
“Zal ik je meenemen naar Chad,” vroeg Storm, in een poging Vincent af te leiden en hem uit de problemen te houden. Lacey leerde snel hoe ze Ren's donkere kant kon kalmeren, maar Vincent was een stuk langzamer bij het opnemen.
“Is het veilig om ze alleen te laten,” fluisterde Vincent, waarna hij gewaagd zijn stem verhief om hun aandacht te trekken. “Trouwens ... ik ben er vrij zeker van dat ik ouder ben dan jullie beiden en dat jullie allebei huisarrest hebben ... al zou ik Lacey met een pak slaag kunnen laten gaan als ze ermee instemt om aardig te spelen.” Hij schonk haar een suggestief lachje toen ze zich omdraaide om hem met grote ogen aan te kijken.
Storm stak snel zijn hand uit en teleporteerde Vincent uit de gevarenzone, waarbij hij zich de uitdrukking op Ren's gezicht herinnerde. Misschien zou hij een bijzondere reis terug maken met een camera terwijl hij toch bezig was.