Frans du Toit en Theunis Kruger buite die landdroshof in Port Elizabeth

      Eastern Province Herald

      Hy het Theuns op sy togte van verkragting saamgevat omdat Theuns ook demone wou hê. Theuns het na hom “opgekyk”.

      Frans getuig ook hy is baie bekommerd dat die “demone wat in hom was”, nou in sy seuntjie (van skaars twee jaar oud) ingevaar het. Sekere goed wat klein Joshua skielik begin doen het, bevestig dié vermoedens, sê hy.

      Hy getuig dat Theuns “baie in sy skik” was toe hulle die mes, met Alison se bloed nog daaraan, die Sondag gebruik het om kos te berei.

      Staatsadv. Grant Buchler sluk swaar aan die demone, en sê hulle wou Alison doodmaak nadat hul vorige, swanger slagoffer hulle by die polisie gaan verkla het.

      Natalie du Toit getuig huilend dat sy lief is vir haar man, al belieg hy haar. Toe sy die waarheid oor die verkragtings hoor, was sy geskok. Hy het egter gesê hy is jammer. “Hy het gesê hy het hierdie goed in hom wat veroorsaak dat hy dit doen. Ek het dit aanvaar.”

      Sy getuig ook dat haar en Frans se seksuele verhouding nie normaal was nie. Hy wou baie gereeld seks gehad het, maar dit was nie “obsene seks” nie.

      Kol. Kobus Jonker (destyds nasionale hoof van die okkultverwante misdaadeenheid van die polisie) getuig dit is ’n “wilsbesluit” of iemand ’n opdrag van ’n demoon wil gehoorsaam.

      “Dit pla my dat die voorvalle so deeglik beplan is. Dit dui nie op ’n demoon wat oorgeneem het nie. Demone is ook nie kieskeurig nie. Hulle soek nie slagoffers uit nie.”

      Regter Chris Jansen vonnis Frans du Toit op Maandag 7 Augustus drie keer tot lewenslange tronkstraf vir die verkragtings van die kunsstudent, die swanger vrou en Alison, Theuns kry 25 jaar vir die verkragting van die swanger vrou en lewenslank vir Alison se verkragting.

      Die regter weier hul aansoek om appèl teen die vonnisse.

      Regter Jansen vergelyk die twee verkragters se optrede met dié van “’n seuntjie wat met ’n kettie loop en voëltjies doodskiet net om dood te maak”. Hy sê sy uitspraak moet in hul tronklêers gehou word sodat hulle nooit op parool vrygelaat mag word nie.

      Alison is tevrede met Frans en Theuns se vonnisse en bel Tiaan Eilerd om hom daarvan te vertel.

      Theuns begin sy tronkstraf in die St. Albans-tronk naby Port Elizabeth uitdien en Frans in die Goedemoed-tronk naby Aliwal-Noord waar sy ouers woon, sy pa ’n polisieman en sy ma ’n bankklerk.

      Die ondersoekbeampte, Melvin Humpel, sê die positiewe ingesteldheid van al drie die slagoffers het hom gedryf om seker te maak die skuldiges kry wat hulle toekom.

      In sy 21 jaar in die polisie het hy al baie lelike dinge gesien, soos halssnoermoorde, maar veral die wrede verkragting op Alison het hom diep geraak.

      “Die walglike dinge wat aan die drie vroue gedoen is, het my kwaad gemaak.” Sy vrou, Mercia, het hom deurentyd bygestaan, veral omdat dit sy eerste verkragtingsaak was en dit nodig was om die vroue se vertroue te wen.

      Op 20 Julie 2004 tref ’n groot slag Humpel. Sy linkerbeen word bokant die knie geamputeer toe ’n swaar houtstomp sy been vergruis.

      Alison

      Alison ontvang verskeie toekennings vir dapperheid en skryf ’n boek, I Have Life: Alison’s Journey, oor die gebeure van daardie nag en hoe sy dit deur innerlike krag oorwin het.

      Sy wil haar krag met ander mense deel en begin as motiveringspreker optree. Haar praatjies word gou so gewild dat sy ook oorsee genooi word.

       Sy wil haar krag met ander mense deel en begin as motiveringspreker optree. Haar praatjies word gou so gewild dat sy ook oorsee genooi word.

      Dan ontmoet sy vir Tienie. Hulle trou in 1997.

      In 2003 het sy een oggend ’n naar kol op haar maag. Sy gaan dokter toe, en dié bevestig dat dit niks anders is as die begin van ’n swangerskap nie.

      Daniël Murray word op 13 November 2004 gebore, ’n gesonde 3,56 kg.

      En op 23 November 2006 skenk sy die lewe aan Matthew, 3,1 kg. Alison is 39 jaar oud.