Eindspel. Wilna Adriaanse
Читать онлайн книгу.
nie daarop te reageer nie. “Is jy baie besig?”
“Wat wil jy hê?”
“Dat jy saam met my na Allegretti se huis toe gaan. Ek is bang ek mis iets omdat ek die huis ken.”
“Gee my ’n uur.”
“Kan jy ’n span van Forensies saambring?”
“Jy is ook een van daai mense wat die hele donnerse arm wil hê as jy eers die pinkie gekry het.”
Toe hy aflui, besluit Nick om eers Kampsbaai toe te ry.
Volgens Monica se inligting is Clara laas saam met vriende in Paranga gesien. ’n Gewilde restaurant en kuierplek. Hy was al per geleentheid saam met Allegretti daar. Op pad daarheen probeer hy aan ’n verskoning dink.
Die bestuurder is nie daar nie, maar die assistent herken hom. Nick vra hoe dit gaan en wil dan weet of dit moontlik sal wees om ’n groep van tien mense volgende Saterdagaand vir ete te bring. Hy laat dit deurskemer dat dit vir Allegretti is, maar hou dit vaag.
“Is dit waar wat hulle sê van die jong girlfriend?” wil die assistent weet.
“Wat sê hulle?”
“Hulle het Vrydag ’n shoot hier naby gedoen en het na die tyd vir ’n drink en dinner gekom. Sy is blykbaar ontvoer toe sy hier weg is.”
“Dis nuus vir my. Hulle het ’n paar maande gelede die verhouding verbreek.” Nick probeer sy gesig neutraal hou. “Het iemand die voorval gesien, of is dit weer een van daardie stories wat vlerke kry soos dit oorvertel word?”
“Ek was nie aan diens nie, maar een van die ander mense beweer sy is in ’n donker paneelwa ingedruk, op dieselfde oomblik wat ’n voertuig oorkant die straat in ’n ander een vasgery het. Blykbaar was haar lyfwagte in die voertuig wat oorkant die straat geparkeer was. Hulle sê die ander voertuig het nie eers probeer stop nie en het na die tyd weggejaag. Dink jy dit kon gebeur het?”
Nick skud sy kop. “Ek het nie die vaagste idee nie. Vreemder dinge het seker al gebeur, maar mense word nie sommer net ontvoer nie. Dalk het dit maar net so gelyk.”
Die jong man knik. “Ek glo ook die ou kyk dalk te veel flieks.” Hy wil weet of hy ’n bespreking moet maak, maar Nick steek sy hand uit, groet en sê hy sal teen Donderdag bevestig.
Hy stap deur toe, maar draai om. “Hoe laat het al die dinge gebeur?”
“Ek dink hulle het gesê so iets na twaalf.”
Buite op die sypaadjie probeer Nick sien of van die geboue CCTV-kameras het wat die sypaadjie dek. Hy gewaar een op ’n gebou se dak ’n paar honderd meter verder, stap tot onder die kamera en probeer skat hoe ver die reikwydte is. Hulle sal daardie beeldmateriaal in die hande moet kry.
“Fokkit,” laat Clive hoor toe hulle ’n uur later uit die hysbak in Allegretti se leefvertrek uitstap. “Ek het duidelik ’n paar verkeerde besluite in my lewe geneem.”
“Dit voel gewoonlik net die eerste paar keer so.”
“Ek kan myself op hierdie stoep sien sit.” Met dié gewaar Clive die kroeg teen die agterste muur en steek vas. “Bliksem. As jy nie meer die job wil doen nie, laat weet my.”
“Het jou ma jou nie ook van klatergoud geleer nie?”
Clive skud sy kop. “Sy was te besig om my te leer om te koes wanneer my pa klap.”
Nick stap eerste met hom na Patrice se woonstel toe. Hy is bly om te sien die deur is nog gesluit. Binne die deur kyk hy na Clive. “Sê my wat jy sien.”
Clive gee ’n tree in die vertrek in, kyk dan op sy tyd rond. Sak op sy hurke terwyl sy blik nog oor die vertrek gaan. Dis eers toe hy weer regop staan dat hy begin praat.
“Ek dink dit was een persoon en die skoot is op ’n baie kort afstand gevuur, anders sou daar meer spatsels gewees het. Albei was waarskynlik regop toe daar geskiet is. Hy het eers ’n rukkie hier gelê voor hy badkamer toe gekruip het. Het jy al gesoek vir ’n patroondoppie?”
“Ja. Ek het dit gekry.”
“Dan twyfel ek of dit ’n professionele hit was. So ’n persoon sou die doppie saamgeneem het. Dit was ’n haastige job,” gaan Clive voort. “Hierdie was nie deel van die beplanning nie.”
“As dit ’n ontvoering was, waarom kom skiet hulle vir Patrice in sy woonstel, en los hom dan lewendig?”
“Dalk het hy wakker geword en wou hy gaan kyk wat gaan aan. Hoe lank werk hy al vir Allegretti?”
Nick skud sy kop. “Patrice werk vir my. Ek is baie seker dis nie ’n inside job nie. En as hy deel van die plot was, waarom het hulle hom geskiet?”
“Hy het sy doel gedien.”
Nick skud sy kop. “Hy was nié hierby betrokke nie.”
“Jy sal nie die eerste een wees wat daardie fout maak nie.”
Nick knik. “Dit mag so wees, maar oor Patrice voel ek baie seker.”
“Ons aanvaar nou hier was iemand anders in die huis. Die logiese verklaring is dat dit Allegretti is wat geskiet het.”
“Hoe meer ek daaraan dink, hoe meer besef ek dit ís die logiese verklaring. As dit die geval is, was Allegretti baie desperaat. Ek het jou gesê hy hou nie daarvan om sy hande vuil te maak nie. En dit pla my dat daar geen rekord op die kameras is van iemand wat die perseel inkom of verlaat nie. Allegretti is nie dom nie, maar dit sit nie in sy broek om so ’n sekuriteitstelsel te omseil nie.”
Clive draai om en Nick stap met hom deur die kombuis, uit by die agterdeur en al met die stegie langs tot by die dienshek.
“Daar is nie met die slot gepeuter nie. Wie ook al hier in of uit is, het ’n sleutel gehad.”
“Waarvoor word die hek gebruik?”
“Die vuilgoeddromme word hier uitgeneem. Ryk mense hou nie daarvan om hulle eie vullis te sien nie. Aflewerings word ook hier gedoen, en Patrice gebruik dit as in- en uitgang. Die skoonmaker wat twee keer ’n week inkom, gebruik dit ook.”
“Het die skoonmaker ’n sleutel?”
“Nee, Patrice maak vir haar oop.”
Clive kyk na die kamera wat op die hek fokus. “En daar is geen beeldmateriaal nie?”
“Niks verdags nie.”
Hulle draai stil om en stap langs mekaar terug kombuis toe. Hulle loop stadig deur die hele huis. Nie een van hulle raak aan iets nie.
Onder in die woonstel wil Clive weet of dit is waar Ellie gewoon het.
“Ja.” Nick vertel hom van die aand wat die alarm op die trap geaktiveer is en sy hoog en laag gesweer het dit was nie sy nie.
Clive glimlag skeefweg. “Dit was waarskynlik sy. Sy is baie goed in haar job.”
“Hoe gaan dit met haar?” Hy hou die vraag so lig moontlik.
“Ons het nie juis op die oomblik kontak nie. Soos jy seker weet, is sy vir ses maande met verlof en woon sy sedert haar ontslag uit die hospitaal nie meer in die stad nie.”
Nick wil sê hy vind dit vreemd dat hulle nie kontak het nie, maar bedink hom. Dis seker nie baie slim om vir jou nuwe partner te sê jy dink hy lieg nie.
Hy gaan wys vir Clive die beeldmateriaal van Vrydagaand. Behalwe vir hom wat Allegretti Saterdagnag net voor een aflaai, en die wagte wat hulle rondes doen, was daar geen ander beweging in en om die huis nie.
Terwyl hulle vir die forensiese beamptes wag, maak Nick koffie en hulle gaan sit in die leefkamer.
“Waarom is sommige mense net nooit tevrede nie?” wonder Clive hardop.
“Is jy tevrede met jou lewe?”
“Ek kan doen met meer geld, soms ’n bietjie meer tyd vir myself, nou