Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна. Рыгор Барадулін
Читать онлайн книгу.
галутай адстаіваіцца, гола будзіць у засеках. Вясна чарнатой стаіць, галутай.
Галы – прагны, ахвочы да нечага. Пітух на ежу гал, гатоў усё з’есці. На дзевак галы, як кот на сала.
Галяк – голае месца, дзе вытаптана й спасчана трава. Казу на галяку навязала, дык яна й сквярэцца.
Гáмнуць – схапіць, узяць. Знахопу як гамніць, аж я знячы́веліла.
Гамолка – акраец, луста, скібка. Добрую гамолку адваліў, сабе не пашкадаваў.
Гамонак – гамана, гамонка. П’яны прыдзіць, тады гамонку будзіць.
Гандлёўшчык – гандляр. Цяпер усе хітрыя ў гандлёўшчыкі пашлі, дурных німа.
Ганьбаваць – грэбаваць. Анічым не ганьбуе, абы кішэню напхаць.
Гара – гарышча. Усцягнулі сена на гару, паспелі. Гарадзішча – плот, загароджа.
Ой, вырасла лебяда
Вы́шей гарадзішча…
Гáрды – горды, каго заела гардыня. Ён чалавек гарды, абы з кім чарку ня возьміць.
Гарлач, гладыш – гладкі, паліваны збан. У гарлачу добра захоўваць крупы.
Гарнушак – невялікі збанок, болей нагадвае конаўку. Выпі, выпі, мая душачка, з поўненькага гарнушачка! (Мама любіла прыгаворваць.)
Гарчавая – гаркаватая. Капусту рана ссеклі, дык яна й гарчавая.
Гарчак – горкі яблык, напой, пах. Адных гарчакоў натры. Гарчаку хлібнуў, аж вочы на лоб палезлі. Перац рассыпала, дык смурод на ўсю кухню – гарчак пашоў такі.
Гарэлішча – пажарышча. На гарэлішчы пра агонь не гаворуць.
Гарэць – цвісці. Агуркі ўжо гараць, самы цвет. Гасцíна – застолле, бяседа, госці. У добрай гасціні душа спачываіць.
Гасціцца – гасцяваць. І жылі мы душа ў душу, гасціліся-радніліся.
Гатљ – вокрык адпуджвання. Мы на ваўка: гату, гату, а ён хамыль-хамыль і пашоў.
Гаўкала – брахлівы сабака. Ён жа такі гаўкала, ляпа не сцішаіцца.
Гацíць – працаваць. Ён гаціць на іх увесь век.
Гбанікі – палазы ў санках, якія гнуць у адрозненне ад капанікаў. Трэба ўмець выбраць лясіну на гбанікі, каб не сукаватая была.
Гбацца – гнуцца. Нага ня гбаецца, неяк хадзіць. Гваздкі – гваздзікі. Ужо й гваздкі прабіліся, неўзабаве загарацца.
Геройка – смелая. Ты такой геройкай ня будзь.
Гешэфт – справа, інтарэс. Усё гешэфты нейкія водзіць з ім. (Ад ідыш – здзелка.)
Гібель – шмат, процьма. Сёлета ягад гібель. Гілець, загілець – гарэць; яшчэ – дужа захацець.
Загілеў малец жаніцца, і слухаць нікога ня хочаць. (Адсюль, відаць, і гіль, і карова чырвонае масці – Гілёня.)
Гладка – зусім, ушчэнт. Гладка забылася, чаго прышла сюды. Гладка збяднеў.
Гладкі – укормлены, дагледжаны, спраўны. Ад таго казак і гладак, што пад’еў і набак. Яна баба гладкая, спраўная.
Гламыздá – нязграбны, неахайны. Такая ўжо гламызда, аж глядзець страшна.
Глінабітка – хаціна з жэрдзя й гліны. У глінабітцы зіму перажылі.
Глінянік – гліняны гаршчок. У гліняніку крупы лепі ўпрэюць.
Глотнічаць – гарланіць, ірваць глотку. Нячым глотнічаць, лепш справай займіся.
Глушнí