Skoppensboer. Duane Aslett
Читать онлайн книгу.
Sy kop is kaalgeskeer en hy dra ’n denim met ’n styfpassende T-hemp. Januarie swets toe hy die man se handskoene sien. Forensies gaan niks in hierdie woonstel kry nie, nie eens ’n haar nie. Die inbreker stap deur die sitkamer, maak die balkondeur oop en verdwyn. Dit is die einde van die opname.
Die volgende beweging wat opname geaktiveer het, is Leendert van Wyk wat die voordeur oopsluit en tas in die hand die sitkamer binnestap. Dan sy hand oor sy mond slaan en paniekbevange iets oor sy skouer skree.
Die IT-spesialis draai die beeld terug en vries dit waar die inbreker in beeld kom.
Januarie swets weer. “Sy gesig is nie duidelik nie.”
“Dis te donker en dis nie infrarooi-kameras nie,” sê die IT-spesialis.
“Kan jy dit verbeter?”
“Ek sal probeer, maar ek dink nie ek gaan dit veel beter kry nie.”
“OK, ek soek ’n foto van die beste beeld wat jy van sy gesig kan kry.”
“Ek sal dit môre reg hê.”
Januarie en Vermaas keer terug na Chantelle se woonstel.
“Verrie, dis hoe ek die ding sien,” sê Januarie toe hulle weer in haar sitkamer staan. “Die ontvoerder wil nie hê sy moet suspect dat hy in die woonstel is nie, en hy besef dat die bure nie tuis is nie. Hy breek daar in om oor die balkon na Chantelle se woonstel te klim. Hy forseer daai venster langs die skuifdeur oop en klim daardeur, maar skop die blompot in die proses om. Dan lê en wag hy hier iewers tot sy huis toe kom. Hy los haar tot sy rustig in die bed is en wag dalk eers tot sy slaap, dan jump hy haar. Maar, op pad uit met haar, loop hy die snooping oom Basie raak en skiet hom, dalk met ’n gun met ’n silencer, want niemand hoor die skoot nie. Dan laai hy haar in haar eie kar en gebruik haar remote om by die hek uit te kom.” Hy glimlag innerlik. Superintendent Van Ellewee sou trots gewees het.
“Klink vir my reg.”
“My vraag is, hoekom? Die motief was nie roof nie, want daar is baie valuables agtergelaat. Haar ouers is nie ryk of famous nie, so hulle kan nie ’n groot ransom betaal nie.” Hy bly ’n rukkie stil, nadenkend, voor hy voortgaan. “Hierdie is personal. Ons moet by die mense naby aan haar begin. Hierdie is die handewerk van iemand wat haar ken. Waar is haar ouers?”
“Op pad. Van Bloemfontein af. Hulle het 10111 gebel toe hulle haar nie in die hande kon kry nadat sy nie vanoggend by die werk opgedaag het nie. Gelukkig was daar ’n wakker sersantjie van Radiobeheer aan diens en hy het ons kantore gebel. Hy het vroeër die oproep gekry wat die moord op oom Basie gerapporteer het en besef hier’s groot fout toe Chantelle by dieselfde kompleks vermis word.”
Januarie haal sy selfoon uit en probeer weer Tanja R se nommer.
* * *
Dit was malligheid om Campher se plan te volg. Rex staan in die oop sydeur van die Dakota, ver onder hom ’n teelaarde van georganiseerde misdaad – Bulgarye. Genadelose mense. Die Bulgaarse sekuriteitspolisie was per slot van rekening die krag agter die moord op die Bulgaarse dissident Georgi Markov in 1978. Hulle het hom egter nie doodgeskiet of die lug in geblaas nie; daardie soort optrede was blykbaar na hul mening te veel van ’n cliché en hulle het ’n sluipmoord op ’n besige Waterloo Bridge verkies. Dit is uitgevoer sonder dat enige omstander onraad gemerk het, want die moordwapen was ’n voorwerp wat geen wenkbroue in Londen sou laat lig nie: ’n doodgewone sambreel, die punt daarvan met dodelike gif gesmeer. Eenvoudig. Sonder bohaai. Stil. Só stil dat die moordenaar nooit opgespoor is nie.
In die verte skitter die liggies van Sofia, ’n stad wat hy tot dusver net in ’n atlas gesien het as ’n geel blokkie wat aandui dat dit die hoofstad van Bulgarye is. Die lug is yskoud, maar streel die naarheid weg wat tydens die vlug in hom opgebou het. Kotskoets inderdaad! Sy lyf is tam.
Van die oomblik toe hy vir die vlieënier die visitekaartjie gewys het, is hy soos ’n bemanningslid hanteer. Hy moes help om die houtkratte klaar te laai. Hy het geleer dat άδελφός “broeder” beteken. Dat die vlug ’n sendingstog is, om voorraad na sendelinge te vervoer. Toe nie olyfolie of wyn soos hy vermoed het nie. En omdat die vliegtuig nie so hoog mag vlieg nie, hoef die vlieënier geen aanpassings vir ’n valskermsprong te maak of na die vlug enige lastige vrae oor hoogteverwisselings te beantwoord nie; hoogteverwisselings is onnodig. Net ’n bietjie spoed verminder en die vliegtuig stabiel hou vir die sprong. Ideaal, het die vlieënier gereken, en dit is seker so as jy nie die een is wat moet spring nie.
“Get ready!” skree die bemanningslid bo die gedreun van die motore. Rex voel hoe die vlieënier die Dakota se spoed verminder. Van honderd-en-veertig knope na ongeveer negentig, het hy gesê. Waarna hy sal poog om die vliegtuig so stabiel moontlik te hou terwyl hy die GPS nagaan vir die regte oomblik.
Rex wag gespanne. Hy hoop die vlieënier lees sy instrumente reg. Hy is nie lus vir ’n lang trek deur ’n vreemde land nie. Die gedreun van die motore is oorverdowend in die oop deur. Die propeller se punte skets ’n geel sirkel teen die swart doek van die nag. Voor Rex strek die donkerte nimmereindigend uit en die koue lug sny teen sy rug af.
Die oomblik as hy homself die donkerte inwerp, is hy in Niel se hande tot hy terug is in Venesië, waar Horst se plan weer gevolg sal word sodra Rex sy paspoort terug ontvang het. Horst se beplanning het hom tot hier in die oop deur van die Dakota gebring. Goeie, betroubare Horst. Hy gee nie om om sy lewe in Horst se hande te plaas nie, want hoewel dit gevaar inhou, weet hy Horst bepeins elke moontlike afwyking. Om voorbereid te wees vir die onverwagse en daarvoor ook gebeurlikheidsplanne te hê. Hy het nie dieselfde vertroue in Campher nie. Die keerpunt is nog nie verby nie. Hy kan steeds omdraai; die vlug deurmaak en help kratte aflaai. Op Horst se netwerk bly en ’n ander plan beraam om Skoppensboer op te spoor. Wil hy werklik sy lewe aan Campher toevertrou? Maar waarvoor wil hy in elk geval sy lewe behou? Is die dood so skrikwekkend, iets om tot elke prys te vermy? Sal dit nie ’n welkome ervaring wees nie? Die herontmoeting sal asemrowend mooi wees …
“Go!” skree die bemanningslid agter hom.
Rex werp homself die donkerte in.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.