Naukowa analiza biblijnych listów Apostołów. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu. Andrey Tikhomirov
Читать онлайн книгу.
świat, w tym nie ma miłości ojców. (Twierdzenie, że nie trzeba kochać świata).
16 Albowiem wszystko, co jest na świecie: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i duma codzienna, nie jest od ojca, ale od tego świata. («Wszystko, co jest na świecie» – «nie jest od ojca, ale od tego świata», stwierdzenie, że świat nie jest od Boga Ojca. Powstaje pytanie, od kogo, jeśli świat został stworzony przez tego samego Boga Ojca!?! Potępienie pożądania, dumy).
17 i świat przemija, i jego pożądanie, a ten, który wypełnia wolę Bożą, trwa na wieki. («Świat przemija, a jego pożądanie», «kto wypełnia wolę Bożą trwa na wieki», to znaczy posłuszny i posłuszny sługa, który wszystko wykonuje bez skrupułów i jest ideałem rodzącego się chrześcijaństwa!).
18 dzieci! ostatnio. A jak słyszeliście, że przyjdzie Antychryst, a teraz pojawiło się wielu antychrystów, to uczymy się z tego, co ostatnio. (Antychryst (gr.) – litera «przeciwnik Chrystusa «lub"zamiast Chrystusa». Przeciwnik Chrystusa i chrześcijan, który ma przyjść przed końcem świata, «człowiek grzechu, syn zatracenia» (2 Tes 2: 3). W szerokim znaczeniu Antychryst-odrzucający Jezusa Chrystusa i jego nauki).
19 wyszli od nas, ale nie byli nasi: bo gdyby byli nasi, zostaliby z nami; ale przez to się otworzyło, że nie wszyscy nasi. (Okazało się, że «nie wszyscy nasi», czyli byli współpracownicy prowadzą inną politykę. A jak Bóg Ojciec o tym nie wiedział!?).
20 A wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko. (Wzmianka o «namaszczeniu od Świętego». Mesjasz (gr. transkrypcja hebr. «maszyach») – lit. oznacza «namaszczony, namaszczony». Znaczenie tego słowa wywodzi się ze starożytnych zwyczajów namaszczenia» świętym" olejem, symbolizującym przekazanie jakiegoś specjalnego duchowego daru. Pomazańcami nazywano osoby posiadające najwyższą władzę duchową i świecką: królów, kapłanów, proroków. Po upadku królestwa Judy słowo «namaszczony» zaczęło oznaczać Króla ostatnich czasów. Greckie słowo «Chrystus» oznacza to samo, co hebrajskie słowo» Mesjasz " – namaszczony).
21 napisałem wam nie dlatego, żebyście nie znali prawdy, ale dlatego, że ją znacie, [a także] i że wszelkie kłamstwa nie są z prawdy. (Prawda – nie jest kłamstwem!).
22 Kto jest kłamcą, jeśli nie Tym, który odrzuca, że Jezus jest Chrystusem? To Antychryst, który odrzuca Ojca i syna. (Dawni współpracownicy odrzucają, że Jezus jest Chrystusem, czyli «namaszczonym». Namaścić – (najczęściej oliwą z oliwek) Sposób pielęgnacji ciała i włosów w starożytności. Wyniesienie do godności królewskiej, przekazanie daru proroczego odbywało się również poprzez specjalne namaszczenie świętą oliwą z oliwek. Dlatego w Nowym Testamencie słowo" namaścić «nabiera drugiego znaczenia – «przekazać duchowy dar»).
23 każdy, kto odrzuca syna, nie ma ojca; a kto wyznaje Syna, ma ojca. (Bóg Ojciec i Bóg Syn w pakiecie: dwójka bogów).
24 tak więc to, co słyszeliście od początku, i niech trwa w was; jeśli będzie w was to, co słyszeliście od początku, to i wy pozostaniecie w Synu i w Ojcu. (Bóg Ojciec i Bóg Syn w pakiecie: dwójka bogów).
25 A obietnica, którą nam obiecał, jest życiem wiecznym. (Ślub-obietnica życia wiecznego, marzenie ludzi).
26 to ja wam napisałem o tych, którzy was uwodzą. (Uwodziciele zachowują się» niewłaściwie»).
27 jednak namaszczenie, które otrzymaliście od niego, trwa w was i nie ma potrzeby, aby ktokolwiek was nauczał; ale jak to namaszczenie uczy was wszystkiego, a to jest prawdziwe i nielubiane, to, czego was nauczyło, trwa. («Namaszczenie» ma święte znaczenie).
28 Tak więc, dzieci, pozostańcie w nim, abyście, gdy się pojawi, mieli odwagę i nie wstydzili się przed nim na jego przyjście. (Konieczne jest «przebywanie w nim», to znaczy bycie posłuszną zabawką w rękach manipulujących kapłanów, aby «mieć odwagę i nie wstydzić się przed nim podczas jego przyjścia». Niekończąca się sugestia o drugim przyjściu Jezusa).
29 jeśli wiecie, że jest sprawiedliwy, wiedzcie też, że każdy, kto czyni prawdę, narodził się z niego. (Prawdomówni «zrodzeni z niego», czyli z Jezusa Chrystusa).
Rozdział 3
1 zobaczcie, jaką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazywani i byli dziećmi Bożymi. Świat dlatego nas nie zna, że go nie poznał. (Bóg Ojciec Jahwe dał miłość, «abyśmy byli nazywani i byli dziećmi Bożymi», sugestia wyjątkowości i «wyboru», ale świat jeszcze tego nie wie, ponieważ Jezus jest nieznany).
2 umiłowani! jesteśmy teraz dziećmi Bożymi; ale jeszcze się nie objawiło, że będziemy. Wiemy tylko, że kiedy się otworzy, będziemy tacy jak on, bo zobaczymy go takim, jakim jest. («Dzieci Boże» staną się jak Jezus).
3 a każdy, kto ma w nim nadzieję, oczyszcza się tak, jak jest czysty. (Pochwała Jezusa Chrystusa).
4 Każdy, kto czyni grzech, czyni również nieprawość; a grzech jest niegodziwością. (Potępienie grzeszności i nieprawości).
5 i wiecie, że pojawił się, aby wziąć nasze grzechy i że nie ma w nim grzechu. (Pochwała Jezusa Chrystusa).
6 Każdy, kto w nim przebywa, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go i nie poznał go. (Pochwała Jezusa Chrystusa).
7 dzieci! niech nikt cię nie zwodzi. Kto czyni prawdę, jest sprawiedliwy, tak jak on jest sprawiedliwy. (Pochwała Jezusa Chrystusa).
8 kto czyni grzech, jest od diabła, bo najpierw diabeł zgrzeszył. W tym celu ukazał się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła. («Syn Boży» walczy z diabłami oszczerczymi, które jednak zostały stworzone przez jego ojca! Nie wszyscy opozycjoniści uważali, że Jezus jest «Synem Bożym»).
9 każdy, kto narodził się z Boga, nie czyni grzechu, ponieważ nasienie jego trwa w nim; i nie może grzeszyć, ponieważ jest zrodzony z Boga. («Dzieci Boże – są bezgrzeszne).
10 Dzieci Boże i dzieci diabła poznają się w ten sposób: każdy, kto nie czyni prawdy, nie je od Boga, ani nie miłuje brata swego. (A diabeł ma dzieci!).
11 albowiem taka jest ewangelizacja, którą słyszeliście od początku, abyśmy się wzajemnie miłowali (wzmianka o ewangelizacji-Ewangelii).
12 nie tak jak Kain, [który] był od złego i zabił brata swego. Za co go zabiłeś? Za to, że uczynki jego były złe, a uczynki jego brata sprawiedliwe. (Odniesienia do historii Starego Testamentu).
13 nie dziwicie się, bracia moi, jeśli świat was nienawidzi. (Pierwotni chrześcijanie byli prześladowani).
14 wiemy, że przeszliśmy od śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha brata, żyje w śmierci. (Życie, z punktu widzenia rodzącego się chrześcijaństwa, oznaczało miłość do swoich towarzyszy).
15 każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą; a Wy wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego, które w nim trwa. (Obietnica życia wiecznego dla wszystkich. kto zachowuje się «poprawnie»).
16 poznaliśmy miłość w tym, że położył za nas duszę swoją: i powinniśmy wierzyć dusze nasze za braci. (Miłość jest interpretowana jako «położył za nas swoją duszę», to znaczy zginął za swoich zwolenników-braci).
17 a kto ma dobrobyt na świecie, ale widząc brata swego w potrzebie, zamyka przed nim serce swoje-jakże trwa w tym miłość Boża? (Konieczne jest pomaganie braciom wspierającym).
18 moje dzieci! będziemy kochać nie słowem ani językiem, ale czynem i prawdą. (Wezwanie do braterskiej miłości, przez «braci» rozumie się zwolenników).
19 i dlatego uczymy się, że jesteśmy z prawdy,