Ballade vir ’n enkeling. Leon van Nierop
Читать онлайн книгу.
Die kollig skuif oor die verhoog en soek na Jacques Rynhard terwyl sy naam uitgeroep word.
“Jacques Rynhard? Wo bist du?”
Mense kyk oor hul skouers na die deure agter in die ouditorium. Ander soek hom in die gehoor. Daar is ’n beroering tussen die mense, asof Jacques tussen hulle is en probeer om sy pad vorentoe te baan.
Maar Jacques Rynhard verskyn nie.
Die professor kug selfbewus terwyl die gehoor mompel en rondkyk.
Mysi hou haar kamera bokant die mense se koppe om ’n foto van Jacques te neem as hy sou verskyn.
Geen Jacques Rynhard.
Die applous bedaar. Mense begin hardop praat. Die professor tik-tik verleë teen die mikrofoon soos iemand wat ’n klanktoets doen – sy toespraak klaar gelewer met geen woorde of verskonings meer op die papier voor hom nie. Die tikklanke klink hard deur die ouditorium.
“Jacques? Waar is jy?”
Maar Jacques Rynhard is nie daar nie.
Alicia Francke kyk om, reguit in Carina se oë. Sy gee ’n effense glimlaggie en loop dan tussen die verbaasde mense deur. Sy leun oor en oorhandig ’n nota aan Carina. Haar pa volg haar.
Hier is ’n storie. Ontmoet my môreoggend tienuur by Corner Café, Craighall. Moenie laat wees nie. A.
Carina kyk na die warboel om haar.
En sy dink dat sy die Corner Café sal moet google, want sy het nie ’n idee waar dit is nie.
4
SONDAG 6 APRIL 2014, 10:00
Carina draai links by die verkeerslig in Craighall vanaf Jan Smutslaan en ry tussen die woonhuise deur. Sy was nog nooit hier nie en wonder of dit dalk Alicia Francke se gunsteling-restaurant is. Hoekom juis hier ontmoet? Sy het ’n restaurant in Sandton of Morningside of Hyde Park verwag. Maar hiér? Sou dit luuks genoeg vir Alicia wees?
Sy het uit haar maag gelag vir Agata se strokie in vanoggend se Sondagkoerant, wat slegs ’n klein laatberiggie oor Jacques Rynhard se verdwyning gehad het. Liefde is as hy vir jou ’n liefdesbriefie skryf sonder ’n enkele cliché in. Nie so snedig soos Agata gewoonlik is nie, dus moes die skepper daarvan dalk ’n ongewone emosionele oomblik ervaar het. Waar is die dae toe Agata bitterbek gesnater het Geluk is as jy weet hy dra nie Crocs nie?
Die Corner Café sit nou aan haar regterkant langs ’n paar klein winkeltjies. Sy herken Alicia dadelik waar sy by ’n tafel buite die restaurant sit.
Alicia dra ’n korterige broekie wat haar mooi bene beklemtoon en ’n rooi toppie span styf om haar borste. Sy het hoëhakskoene aan en is besig om op haar iPhone te werk.
“Hallo. Carina Human. Ons het ’n …”
Alicia hou haar wysvinger in die lug. Carina is nie seker of sy toestemming het om te gaan sit nie. Alicia tik haastig op haar slimfoon se venstertjie en druk Send. Sy kyk op en haal haar sonbril af.
“ ’n Uitgewer se werk is nooit klaar nie. Jong upstart wat sy eerste roman by my publiseer het probleme met my kritiek. Sy selfoon is af, want hy kan glo nie kommunikeer wanneer hy skryf nie. Nou moet ek per SMS kommunikeer. Hy sal sy heiland gou leer ken.” Sy beduie na ’n stoel. “Ekskuus. Ons is nie hier om oor my probleme te praat nie. Môre. Sit.”
Dit is ’n opdrag, nie ’n vriendelike versoek nie.
Carina bestel tee terwyl Alicia vir ’n pot groentee vra.
“Daar’s net een klein beriggie in vanoggend se koerante oor Jacques. Sy verdwyning het seker op saktyd gebeur, anders was die storie groter, wat sy ego nog verder sou laat swel.”
“Wat het gebeur?” Carina beduie na haar iPad. “Mag ek die gesprek opneem?’
“Ek word nie opgeneem nie.” Sy swaai haar vinger heen en weer. “En ek praat nie op rekord nie. Ons het net ’n doodgewone gesprek.”
Carina sit haar iPad terug in haar handsak.
Alicia sit terug en steek ’n sigaret aan. Haar vingers bewe en sy lyk gespanne.
“Kom jy gereeld hierheen?” vra Carina, net om die gesprek aan die gang te kry.
“My en Jacques se gunsteling-restaurant.”
“Hoekom het hy verdwyn en weet jy waar hy is?”
“As ek geweet het waar hy is, sou ek die polisie reeds gesê het. Ek kom nou net van die ondersoekbeamptes af. En hoekom hy verdwyn het?” Sy trek aan haar sigaret. Dan draai sy na Carina en maak gereed om te praat. Uit jare se ervaring sien Carina dat Alicia iets belangriks wil sê. Sy maak haar mond oop om te praat, maar dan lui haar slimfoon. Sy gryp dit en haar hand bewe. Maar dan sug sy en skakel dit af. “Verbrande skrywers wat mens nie eers jou eie Sondag toelaat nie!”
“Wat kan jy my oor Jacques vertel?” vra Carina.
“Ek wil jou net bietjie agtergrond gee, to set the record straight, want ons kon nie gisteraand behoorlik praat nie.” Alicia leun weer vorentoe soos iemand wat ’n intieme belydenis gaan maak, maar dié slag lyk sy meer behoedsaam, asof sy vooraf uitgedink het wat sy gaan sê. “Want noudat die meneer soos die Skarlaken Pimpernel verdamp het, gaan die stories begin rondvlieg, veral oor my en hom, en ek wil net sekere feite regstel sodat ék nie die vark in die verhaal is vir sy reklamefoefie nie.” Sy druk haar sigaret dood. “Ek was dalk die vark in die verhaal, maar moontlik besef hy nou eers wat hy aan my gehad het.”
Haar oë huiwer net te lank op die sigaret, asof sy iets herleef. “Goeie dinge gebeur met hulle wat lank wag.”
“Wat bedoel jy?”
Alicia skud haar kop. “Net dat Jacques seker, tussen al sy ander sondes, besef het hy is by die verkeerde uitgewer. Meyer de Necker mag nou op die kruin ry. Maar hy verstaan Jacques nie.”
“Maar Jacques het ’n prys gewen!”
“En tog is Die enkeling nie sy beste werk nie. Ek is die enigste wat hom kan motiveer en inspireer om sy beste te lewer noudat hy in die diepste put van ellende is. En ek dink nou sal hy na my luister.”
“Wat bedoel jy?”
“Net dat mens nooit weet wat jy gehad het voor jy dit verloor het nie. En dit is op Jacques en my van toepassing. In daardie volgorde.”
Carina stoot die asbakkie verder van haar af weg. “Dink jy dis ’n reklamefoefie?”
Alicia kyk weer na haar slimfoon. Dan druk sy dit in haar handsak. “Hierdie storie moet jy ongesteur hoor. En ek gaan dit vir jou vertel soos dit gebeur het. Maak daarvan wat jy wil.”
“Hoekom vertel jy dit juis vir my?” waag Carina.
“Omdat dit tyd is dat Jacques Rynhard ontmasker word. Ek is gatvol vir sy hoflike-boerseun-van-die-volk-beeld.”
Maar iets val Carina ook op. Nou, met al die reklame wat Jacques kry, gaan dit natuurlik die verkope van sy vorige romans by die Francke-Uitgewery bevoordeel, wat moontlik nuwe oplae kan beteken. Alicia gaan dus tog voordeel hieruit trek.
Dalk is Alicia se belydenisse nie so eerlik of pynlik soos sy wil voorgee nie. Maar om te besluit, moet Carina eers haar weergawe hoor, en dit dan vergelyk met ander mense se sienings daarvan.
’n Saak het altyd meer as een kant.
Toe Alicia begin, praat sy soos ’n masjiengeweer, aanhoudend en intens. Maar Carina hoor alles vanuit Alicia Francke se oogpunt. Die meisie wat hom nooit gehad het nie.
18 NOVEMBER 2003, 12:30
Alicia het toe uiteindelik ingestem om Jacques by Daleahs Restaurant in Braamfontein te ontmoet, en nie in een van haar glansrestaurante waar almal haar ken en hand en voet bedien nie. Die besluit was uiteindelik hare: Dalk moet sy hom aanvanklik op sy eie terrein sien voordat sy hom na haar hand begin grootmaak. Sy hoop net dat mense haar nie hier sal opmerk nie, want dit is