Таайбараҥ. Венера Петрова
Читать онлайн книгу.
нууччатымсыйар быһыылаах. Чэйиийдээх ээ, өссө. Күлүү гынар диэҕи эмиэ да дьоһуннаах дьээдьискэ курдук. Ыксала бэрт дии. Таах да, кини туһуттан Саҥа дьылы кэлиҥҥигэ үтэйиэхтэрэ дуо, ол иннинэ бүтэриэҕи бүтэрэн кэбиһэллэр буо.
– А если я к тебе на работу приду?
Милииссийэ диэх курдук, сымалаҕа дылы буолан. Арба, ханна үлэлиирин бутуйбута этэ дии. Ону бэрэбиэркэлээри кэмиэдьирэллэр ини. Таах да, бу дьуһуурустубатын кэнниттэн ойоҕос сорудаҕы толоро сүүрбэт тойооску буолуо. Хайыах баҕайыный?
– Хотите, чтоб я сегодня же штраф оплатила?
– Какой, блин, штраф? Ты мне не веришь?
– Есть немножко.
– Ночью ты была другая…
– А была ли ночь?
– Извините. Значит, мне показалось.
Оо, дьэ! Аччыга да бэрт.
– Слушай, а ты мне «Доширак», наконец, принесешь?
– Да хоть сейчас!
– Нет, не сейчас. Допустим, через час.
Биир чаас иһигэр кыраһаабысса буолуо дуо? Таах да, түүҥҥүтүнээҕэр билигин арыый даҕаны. Баҕалаах да «Доширак» эбит.
– Ну, ладно.
– Куда приехать-то?
Хайыай, конспирацията хаахтыйдаҕа, аадырыһын ууран биэрдэ. Уонна, дьэ, ууга-уокка түстэ. Бириэмэ барда-а! Өл да төрөө, кини дьүһүн кубулуйа охсуохтаах. Дьахтар-дьахтартан кырааска, кириэм эҥин уларыста. Суунна-тараанна. Баттаҕа дьаабы. Сиэркилэ кини диэки буолбатах эбит – хараҕа нэһиилэ кылайар, сирэйэ эрэ сиэрэ суох туртайбыт. Эҥин араастык туттан-хаптан репетициялыы сатаата. Суох, тупсуо суох. Өрүү да манныга буолуо. Онтун бүгүн эрэ өйдөөн көрбүттүү айманнаҕа. Кырдьар кырыыс, хара накаас. Ону билинниҥ да, бүттэҕиҥ ол. Бэйэҕин албыннаннаххына эрэ атыттары албынныаҥ. Оттон бүгүн кини ити өттүгэр талаанын толору арыйыахтаах. Моруос хараҕын баайыахтаах. Тоҕо? «Доширак» онно буруйдаах ини.
Ама да кинилэр эрэ аан дойдуга баалларын иһин, күнү быһа «сыта мээрик» буолар сүрэ бэрт. Дьиэни-уоту өрө тардыахха эмиэ наада. Дьиэҕэ таах сытар киһи баар даҕаны, кини санаатын хоту гыммат. Өр сыллаах үөрүйэх атыны билиммэт, бэйэтэ тутан-хабан гыннаҕына эрэ астынар. Киһитэ киниэхэ кэлээт, сүрэҕэ суох буолар ини. Түүннэри үлэлээбитэ, үргүлдьү иккис күнүн толору олорууһу. Уонна киһини кытары сытан хараҕын симпэт, соҕотоҕун утуйарга, олорорго үөрэнэн хаалбыт быһыылаах. Ойоҕо баран, эчикийэ, стресстээбит аатыран үлэтиттэн кытары уурайбыт. Киниэхэ дьиэ үлэһитинэн үйэтин тухары олоруох муҥа дуу. Милииссийэ хамнаһа да биллэр. Өссө ити үп-харчы кризиһэ саҕаланна. Айах адаҕата, хаама сылдьар кыһалҕа. Анна Афанасьевна киһитин иһигэр үөҕэн барда.
– Уоптабайга барыахха баара.
Киһитэ мичээрдиир эрэ.
– Массыыналаах эрдээхтэр абыранан эрдэхтэрэ.
Сокуоннай эрин курдук сулуйан бараары гынна.
– Мин да массыыналааҕым.
– Көмүс бэйэлээххэр туран биэрдэҕиҥ.
– Массыына баҕас миэнэ этэ.
– Онтуҥ?
– Манна ханна туруоруохпунуй? Арай сылыйдаҕына…
Ити аата? Син иҥнэн олоруом диэн суоттанар эбит дии. Сулуйума, тулуйа түс даа. Кэмэ кэллэҕинэ, чахчы эйиэнэ буоллаҕына, хайдах баҕарар дьаабылаар. Анна Афанасьевна биир бэйэтэ иккиэ буолан хаалбыт курдук. Ороҥҥо эрэ сымнаан хаалар.